finem qui eſt permanere in peccato. diuerſi diuerſimode ſe habent. quida ꝓponunt remouere quidā ꝑtim vident̉ cōfi teri. ꝑtm̄. quidā cauēt ſe a ꝯmittēdis ſed non agunt pn̄iam de ꝯmiſſis. quidā de ꝯmiſſis penitēt ſed cauēt. a ꝯmittendis. Summat̉ hec autoritas que ſcribit̉ ad Ro­manos. vi. Quid dicemus fratres ꝑmanebimus in pctō vt gratia abundet in nobis abſit Deinde dicatur Qui­dam permanent in peccatis ⁊c̄. vt ſupra dictum eſt. Octauo ſermo dilatatur per nominis interpretationem Uidelicet qn̄ in autoritate aliqua ponit̉ nomē qd̓ ha­beat interpretari Tūc poteſt illud interpretari vt magis intelligit̉ acceptabilis erit materia vt deꝰ interpretat̉ qͣſi dans eternā vitā ſuis Similiter iſrahel interpretat̉ quaſi vir vidēs deū Uel princeps deo aūt fortis Qui ergo vult ſermonē dilatare interpretationē nom̄is Aſſumat illam interpretationē quā ad ſuū ꝓpoſitū proſequendum viderit vtilitatē Si in aliqua autoritate ſit hoc nomen iſrahel. p̄dicator facit ſermonē de fortitudine. tūc p̄dica­tor faciat ſcd̓m iſtā interpretationē ẜcationē ad aliquē ſan­ctū Si v̓o diffinitionē ſiue deſcriptionē ſit. vt beati qui habitant in domo tua dn̄e Subdit̉ diffinitio beatitudinis ſcꝫ Beatitudo eſt ſtatꝰ oīm bonoꝝ ꝯgregationū ꝑfectꝰ. Deinde exemplificet̉ qūo in celeſti domo donū perficietur In cuius viſione primo veritas Scd̓o ꝑficiet̉ affectus fruitionē ſumme bonitatis Tertio quietabit̉ deſideriū ad optationis om̄is deſiderabilitatis Ecce quomodo ſermo dilatatur per interpretationem et diffinitionem. Nono ſermo dilatatur per multiplicationem ſynonymorū. Uidelicet qn̄ ꝓponit̉ materia q̄ruloſa laudatiua. vl̓ ex hortatiua Querula ſic. eſt v̓bū beati Iob Homo natꝰ de muliere. breui viuēs tꝑe replet̉ multi miſerijs Dilatet̉