Seite
Liber Incipit dabreiamin ſiue Pa ralypomenon liber ſcd̓s. Capitulum. j. Onfortatusª eſt er go ſalomon filiꝰ da­uid ī regno ſuo ⁊ do minus erat cum eo ⁊ magnificauit eum in excelſuꝫ. Precepitqꝫᵇ ſalomō vniuerſo iſraeli tribunis ⁊ centu rionibus ⁊ ducibus ⁊ iudicibꝰ oīs iſrael ⁊ principibus familiarum: ⁊ abijt cū vniuerſa multitudine in ex celſum gabaon vbi erat tabernacu luꝫ federis dn̄i qd̓ fecit moyſes fa­mulus dei in ſolitudine. Archaꝫº autem dei adduxerat dauid d̓ cari athiarim in locum quem prepara uerat ei ⁊ vbi fixerat illi tabernacu­lum: hoc eſt in hieruſalem. Alta­reᶠ quoqꝫ eneum qd̓ fabricatus fu erat beſeleel filiꝰ vr̄i filij vr: ibi erat corā tabernaculo dn̄i qd̓ ⁊ requiſi uit ſalomon ⁊ oīs eccleſia. Aſcen ditqꝫᵍ ſalomon ad altare eneuꝫ co­ram tabernaculo federis dn̄i: ⁊ ob tulit in eo mille hoſtias. Ecce au tem in ipſa nocte apparuit ei deus dicens. Poſtula qd̓ vis vt dem ti bi. Dixitqꝫ ſalomon deo. Tu feci ſti cuꝫ dauid patre meo miſericor­diam magnā: ⁊ ꝯſtituiſti me regē ꝓ eo: nūc ergo dn̄e deus: implea­tur ſermo tuus queꝫ pollicitus es dauid patri meo. Tu em̄ me feci­ſti regem ſuper populū tuū multū quiʰ tā innumerabilis eſt qͣꝫ puluiſ terre. Da mihi ſapientiam ⁊ intel ligentiam: vtⁱ ingrediar ⁊ egredi­ar corā populo tuo. Quis em̄ po­teſt hunc populum tuū digne qui tam grādis eſt iudicare? Dixit au tem dcus ad ſalomonem. Quia hoc magis placuit cordi tuo ⁊ nō poſtulaſti diuitias ⁊ ſubſtantiaꝫ et gloriam: neqꝫ animas eoꝝ qui te oderant: ſꝫ nec dies vite plurimoſ Capl̓m.i. Ecūdus Paraly pomenon incipit. Onfortatus eſt ergo ſalomon. Poſtqͣꝫ inlibro primo actuꝫ eſt de regno iſrael: ꝓueniente.ſ. ipſi dauid ex mera voluntate diui­na. Hic ꝯn̄r agit̉ de eodē regno ꝓueniēte ex ſucceſſione paterna ſicut em̄ inter filios dauid ſalomon a deo electus fuit: vt habet̉ li.i. ca. vlti. ſic in regno pa­tri ſuo ſucceſſit. Prīo igit̉ de iſto regno agit̉ ꝓut fuit integꝝ ⁊ vnitū. ſcd̓o d̓ ip̄o ꝓut fuit defalcatū ⁊ ꝑtitū ca. x. Circa pͥmū agit̉ pri­mo de deuotione ſalomo nis circa diuīa. ſcd̓o d̓ eiꝰ magnificētia circa hūana ca. viij. iſta tn̄ diuiſio nō ē p̄ciſa: qꝛ inter illa q̄ on̄dūt deuotionē ſalomonis ī di uiniſ interponūt̉ aliqua q̄ oſtendūt eiꝰ magnificenti am in humanis ⁊ ecōuer­fo: ſed dicta diuiſio accipi tur ẜm partē maiorē. Cir ca primū ꝟo on̄dit̉ pͥmo deuotio ſalomōis ī obla­tione ſacrificij. ſcd̓o in edi ficatione templi. c. ij. Prīa adhuc in duas. qꝛ pͥmo oſtēdit̉ ſalomonis deuo­tio in ſacrificijs. ſcd̓o īter­pōit̉ eiꝰ magnitudo in di­uitijs: ibi. Cōgregauitqꝫ. Prima adhuc in duas qꝛ pͥmo deſcribit̉ ſalomoniſ oblatio. ſcd̓o diuina acce­ptatio ibi. Ecce aūt in ip̄a nocte. Snīa ꝟo iſtaꝝ du arū partiū pꝫ ex dictis. iij. Reg. iij. ca. a pͥn. capi. vſqꝫ ad medium. exceptꝭ que ſe quūtur. Precepit ſalomon vni uerſo iſraeli. qꝛ voluit ho­norare deū nō ſolum ꝑ ſe ip̄ꝫ: ſed ⁊ ꝑ ppl̓m ſibi ſub iectum. Tribunis ⁊ cēturioni bus ⁊c̄. hoc addit̉ ad ex­ponēduꝫ illud qd̓ premit titur. vniuerſo iſraeli. qꝛ tota multitudo popl̓i non fuit ibi: ſed iſti qͥ erāt pͥncipa­les ī ppl̓o. ⁊ iō totꝰ ppl̓s in ip̄is ꝟtualit̓ ꝯtinebat̉. e Archā aūt dei adduxe rat dd̓ de cariathiarim. ij. Reg. vi. d̓r ꝙ adduxit eaꝫ de domo aminadab que erat in gabaa. dicendum ꝙ ẜm veritatē fuit addu­cta de gabaa: ſed qꝛ caria thiariꝫ ē quedā ciuitas ꝓ pinqua ipſi gabaa: ⁊ po­pulus fuit ibi cōgregatus ꝓpter deductioneꝫ arche. iō d̓r hic de cariathiarim ip̄am adductā fuiſſe vt di cium fuit ibidem. Altare qͦqꝫ eneū. iſtud altare erat holocauſtorū. ⁊ ꝓpter hoc ſalomon vo­luit ibi offerre. petiſti autem ſapientiaꝫ ⁊ ſcientiā vt iudicare poſſis ppl̓m meuꝫ ſuꝑ quem cōſtitui te regeꝫ: ſapientia ⁊ ſcientia data ſunt tibi. Diuitias au tem ⁊ ſubſtantiā ⁊ gloriaꝫ dabo ti­hi: ita vt nullus in regibus nec an̄ te nec poſt te fuerit ſil̓is tui. Ue­nitᵏ ergo ſalomō ab excelſo gaba­on in hieruſalem coraꝫ tabernacu­lo federis: ⁊ regnauit ſuꝑ iſrl̓. Cō gregauitqꝫᵗ ſibi currus ⁊ equites: ⁊ facti ſunt ei mille qͣdringēti cur­rus: ⁊. xij. milia equituꝫ: ⁊ fecit eos eſſe in vrbibus quadrigaꝝ ⁊ cuꝫ re ge in hieruſalē. Prebuitqꝫ rex ar gentum ⁊ aurū in hieruſaleꝫ quaſi lapides: et cedros quaſi ſycōmo­ros que naſcūtur in campeſtribus multitudine magna. Adducebā­tur autē ei equi d̓ egypto ⁊ d̓ choa a negociatoribus regis: qui ibāt et emebant precio quadrigam equo rum ſexcentis argenteis ⁊ equum centum quinquaginta. Similiter de vniuerſis regnis cethoꝝ ⁊ a re­gibus ſyrie emptio celebrabat̉. Capitulum. ij. Ecreuitª autē ſalomon edificare domū nomini dn̄i: ⁊ palaciuꝫ ſibi. Et numerauit ſeptuaginta milia viro rum portantiuꝫ humeris: ⁊ octo­ginta milia qui cederēt lapides in montibus: prepoſitoſqꝫ eorū tria milia ſexcētos. Miſit quoqꝫ ad hi ram regem tyri dicens. Sicut egi ſti cū dauid patre meo ⁊ miſiſti ei li gna cedrīa vt edificaret ſibi domū in qua ⁊ habitauit: ſic fac mecuꝫ vt edificeꝫ domū nomini dn̄i dei mei vt cōſecrem eā ad adolendū incen ſum corā illo ⁊ fumiganda aroma ta: ⁊ᵉ ad ꝓpoſitionē panū ſempi­ternaꝫ: ⁊ ad holocauſtomata ma ne ⁊ veſꝑe ſabbatisᵈ quoqꝫ ⁊ neo menijs ⁊ ſolēnitatibus dn̄i dei no­ſtri in ſempiternū quē mādata ſūt g Aſcenditqꝫ ſalomon ad altare. non per ſeip̄m: ſed per ſacerdo ī tes ad quoꝝ officiū ſpectabat offerre ſuper altare: in ſcd̓a parte d̓r. Qui tā innumerabilis ē qͣꝫ puluis terre. hyꝑbole ē. ad deſignā­h dū magnam populi multitudinem. i Vt egrediar ⁊ īgrediar co raꝫ populo tuo. Iſte egreſſus intelligitur ad bella pro defenſione populi. ingreſſus ꝟo ad iudicia. ad preſcindendū po puli litigia. k Uenit ergo ſa lomon ab excelſo gabaon in hieru­ſalē: vt ibi corā ta­bernacl̓o vbi erat archa dn̄i offerret hoſtias: ſicut ⁊ in gabaō obtulerat. Cōgregauitqꝫ. on̄dit̉ magnificē­tia ſalomōis ī di­uitijs: ⁊ pꝫ ſnīa ex dictis. iij. Reg. x. c. in fine. Capitulum. ij. Ecreuit aūt Hic ꝯn̄r de ſcribit̉ deuotio ſa lomonis in edifi­catione tēpli. ⁊ pri mo deſcribit̉ huiꝰ edificatiōis p̄pa­ratio. ſcd̓o oꝑis ꝓ ſecutio. iij. ca. t̓cio tēpli edificati de­dicatio. ca. v. Pre paratio autē edifi cationis cōſiſtit in materia ⁊ opera­rijs d̓ quibus hic agit̉. ⁊ pꝫ ſnīa ex dictꝭ. iij. Reg. v. ca. vbi eadē ponūtur lꝫ ordo in aliqͥbꝰ variet̉. h̓ ēt addūt̉ aliqua que diſcur rent̉. b Ad ꝓpoſitio­nē panū ſempiter­nam. qꝛ ſemꝑ erāt ibi panes ꝓpoſi­tōis: nō tn̄ ſꝑ ijdē panes: qꝛ ī ſabba to amouebāt̉ pri­mi: ⁊ ponebantur noui. Et ad holocau ſtomata māe ⁊ ve ſpere. hͦ erat iuge ſacrificiū. d Sabbatis qͦꝫ ⁊ neomenijſ ⁊c̄. q̄ ſint iſta feſta dcm̄ fuit pͥmo li. xxiij. ī fine. Si.n. celū ⁊ ce li celoꝝ ⁊c̄. hoc di xit ſalomon ad re mouendū erroreꝫ ne aliquiſ crederet deitatem loco de­termīato circūſcri­bi.