Seſſio terciaindiſſolubilis inter nos charitatis. Pro qua re ſicut dignū eſt ip̄i ſpirituiſancto cuius munere hoc factū eſſe nō dubitamus gratias ex toto corde retulimus/ elemoſynas ieiuniaqꝫ ⁊ orationes ſolennes indiximus/ et vbiqꝫ vſqꝫ ad rē optato fine cōcluſaꝫ indici faciemus laudamus et benedicimus dn̄m qui tam letam nobis tribuit dieꝫ/ qua nullam adhuc ſenſimus letiorem. Poſtquā hunc locum attingimus parari em̄ ſemitā videmus ad magnā dei gloriā ⁊ grandem populi chriſtiani ꝓfectum. Nemo noſtrū fuit dum ipſi oratores ſingula vobiſcūacta recenſebant/ qui oculis vel corde nō fleret. Commouebant̉ inuſitato gaudio viſcera audientiū rem tam cōcorditer fuiſſe cōcluſam/ ſperantiū poſt hanc aliā multo letiorem diem adhuc ſucceſſurā. Exultemus igitur ⁊ iubilemus inuicem deo ſalutari noſtro. Qui recordatusmiſericordie ſue incipit plebē ſuam tanta cū leticia viſitare. Leuemusmanus noſtras ad celum glorificantes dn̄m noſtrū ieſum xp̄m/ quiapacem quam quotidie diebus noſtris eccleſie dari petimus iam appropinquare videmus Magnificemus ſpiritū paraclitū qui animospaulo ante diſſidētes in hanc ſpem pacis repente conuertit. Sed ſi prohac ſpe tantū gaudij ſuſcepimus quam magna ⁊ in enarrabilis erit illa leticia tam noſtra qͣꝫ veſtra quādo optatum pacis ⁊ vnitatis fineꝫre ipſa intuebimur. Ut autē cognoſcatis quantū hec res nobis eſt cordi ipſis noſtris nuncijs in cōmuni cōgregatione auditis formā ſaluiconductus et ea que cū veſtris ambaſiatoribus concluſerūt nihil addito vel retracto/ hec ſancta Synodus vnanimi omniū conſenſu approbauit. Et ecce ipſum ſaluūconductū in publica ſeſſione decretumde verbo ad verbum quemadmodū in egra cōdictum fuerat ad vosdeſtinamus. Miſimus etiā vt nihil ex parte noſtra deſit fratrē Iohānem de mulbron vnū ex nuncijs noſtris qui in egra fuerat ad ſereniſſimum principē dn̄m regem Romanoꝝ vt ab eo ſaluū conductū in eaquā optatꝭ forma obtineat/ quem vt primū habuerimus ad vos ſinemora trāſmittemus parati ſemꝑ agere oīa que pro veſtra tutela ⁊ libebera audientia neceſſaria videbunt̉. Utinaꝫ ſicut fas eſt nobis verbaexprimere ita mentes noſtras in publicū exhibere poſſemus/ vtinamſicut hanc epl̓am lecturi eſtis. Ita corda noſtra palam inſpicere poſſetis ꝓfecto nō dubitamus quin cognita noſtra in vos ſumma charitate mox ſine vlteriori tractatu in vnitate ſpūs cōnecteremur. Et quoniā ſaluatoris noſtri ſentētia eſt nō qui inceperit/ ſed qui ꝑſeueraueritvſqꝫ in fineꝫ ſaluus erit. Uos oēs per ſpiritū ſanctū huius ſacri negocij directorē hortamur ⁊ obſecramus/ vt quēadmodū rem iſtā feruent̉inchoaſtis. Ita firmiter ⁊ cōſtanter vſqꝫ ad vere vnionis cōplementūꝑſeueretis. Speramus in xp̄o ieſu videre diem ⁊ iam ꝓpe ē forte quoalter alterū fraterna charitate nos inuicē cōplectemur ⁊ vnanimes ineadē ſancte matris eccleſie domo cū iocūditate ꝑpetuo habitabimus.Cōfidimus in dn̄o tantam adhuc inuicē futuraꝫ dilectionē vt nullum
