Seſſio octaua Baſilien̄. decretis ſacroꝝ generaliū concilioꝝ Cōſtantien̄. Senen̄. duoꝝ romanoꝝ approbatione pontificū ſcilicꝫ felicis recordationis Bartini quinti Eugenij quarti generale conciliū inſtitutū ſtabili tum ſit in ſpiritu ſācto legittime cōgregatū. Iſto durāte concilio ꝯſtat aliud generale conciliū alibi eſſe poſſe. Quicunqꝫ igit̉ hoc ſacro du­rante concilio aliam cōgregationē ſub nomine generalis cōcilij exige­re aut facere p̄ſumpſerit catholice eccl̓ie conciliū ſꝫ ſciſmaticoꝝ cō­uenticulū exigere aut facere cōuincit. Idcirco hec ſancta ſynodus oēs xp̄ifideles cuiuſcūqꝫ ſtatus aut dignitatis. Etiā ſi papalis imperialis vel regalis exiſtant ſub obteſtatione diuini iudicij qd̓ in choro datan­ abiron auctoribus ſciſmatis ſcriptura ſacra cōmemorat ammonet hortat̉. Et in virtute ſancte obedientie penis cōtra ſciſmaticos a iu­re indictis diſtricte p̄cipit atqꝫ mandat ne hoc ſacro durante concilio alia cōgregationē ſubnomine generalis cōcilij que reuera eſſet cōci. lium facere aut cōgregare nec ad ip̄am tanqͣꝫ ad generale ꝯciliū etiā p̄textu cuiuſuis ꝓmiſſiōis vel iuramēti accedere vel inter eſſe aut recur rere quoquomodo neqꝫ cōcilio generali habere reputare/ aut etiā no­minare p̄ſumant. Etiā ſi iam indictū p̄tendat̉ ſiue in futurū indici at­temptet. Si qua vero ꝑſona eccl̓iaſtica/ etiā ſi ſancte romane eccleſie cardinalis aut alia quecūqꝫ cuiuſuis ſtatus gradus aut condicionis exiſtat Bononiā vel ad aliquē locū ſub nomine generalis concilij iſto durante p̄ſumat accedere vel ibi manere ſententia excōmunicationis priuationis omniū dignitatū beneficioꝝ officioꝝ et inhabitatiōis ad ipſa incurrat ipſo facto. Et de dignitatibus officijs beneficijs ta­lium per eos ad quos de iure ſpectat etiam ſi cathedrales aut metro politane eccleſie fuerint libere diſponatur. Abicioſorū accenſa cupiditas cōtenta de acceptis benefici­is gratias agere humanitatis in ſe iura violare interdum adeo exardeſcit vt eos qui credita ſibi officia diligēter obſeruātꝭ etita­cuncta agunt vt omni laude ſint digni ſubuertere moliat̉/ a ſuis dei cere beneficijs. Cuꝫ tamē pro eoꝝ bonis actionibꝰ vt extollent̉ ampli us dignū eſſet ideo opus eſt iuris ꝓuidere remedijs vt tuta ſit inter improbos innocētia. Et in ipſis improbis formidato ſupplicio refre­netur audacia nocēdi facultas. Quiſquis igit̉ tante ambitionis ſue rit vt eccleſiā cathedralē dignitatē officiū aut beneficiū penſionē vel cō­mendā alicuius ex incorporatis ſeu incorporādis poſtqꝫ fuerint incor porati ſeu adherētibus huic ſacro cōcilio artemptauerit a romano tifice vel quouis alio impetrare aut etiā acceptare etiā ſi motu ꝓprio conferat̉ non ſolum iure quod in tali eccleſia dignitate officio ſeu bene ficio habere p̄tendit. Sed etiam omnibus beneficijs ſit ipſo iure pri­uatus et ad obtimendū in futurū inhabilis. Si qui vero ante huiuſ­modi edicionem decreti tales impetrationes aut attemptationes ha. buerint careant gracijs etiam ꝓprio motu conceſſis.