Seſſio decimanona Ita hec ſancta Synodus neceſſariā illam declarationē de generaliū concilioꝝ auctoritate in dicto Conſtantien̄. cōcilio ꝓmulgata ſub eodē qui ſequit̉ tenore innouat. Primo generalis ſynodus in ſpiritu ſan cto legittime cōgregata generale conciliū faciens eccleſiā catholicā mi litātē repreſentās poteſtatē a chriſto immediate habet cui quilibet cu iuſcunqꝫ ſtatus vel dignitatis/ etiā ſi papalis exiſtat obedire tenet̉ in his que pertinēt ad fidem ad extirpationē ſciſmatis/ ad generalē re formationē eccleſie in capite et in membris. Item̄ declarat quicun qꝫ cuiuſcūqꝫ ſtatus vel dignitatis/ etiā ſi papalis exiſtat qui madatis ſtatutis ſiue ordinationibus aut p̄ceptis huius ſancte Synodi/ et cu iuſcunqꝫ alterius cōcilij generalis legittime congregati ſuper p̄miſſis ſeu ad ea pertinētibus factis vel faciendis obedire cōtumaciter cōtem pſerit niſi reſipuerit cōdigne penitētie ſubijciat̉ et debite puniat̉ etiam ad alia iuris ſubſidia ſi opus fuerit recurrendo. Datum in ſeſſione pu blica in eccleſia maiori Baſilien̄. ſolēniter celebrata. vi. kl̓as Iulij an­no a natiuitate dn̄i. M. cccc. xxxiiij. Seſſio decimanona ſacri concilij Baſilien̄. celebrata die martis. vij. ſeptēbris in qua fuerūt pronūciata decreta in ma­teria grecorū necnō iudeorū neophitorū. Acroſcta generalis ſyno­dus Baſilien̄. in ſpiritu ſancto legittime cōgregata vniuerſalē eccleſiā repreſentas. Ad perpetua rei me­moriā. Sicut pia mater pro filiorū ſalute ſemper an ria eſt/ nec vnqͣꝫ qͥeſcit donec ſi qua inter ip̄os diſſen­ſio ſit ſopita fuerit. Sic multo amplius ſancta ma ter eccleſia que filios ad perpetuā vitā regenerat om ni conatu laborare cōſueuit/ vt oēs qui chriſtiano nomine cenſent̉ ſub­lato om̄i diſſidio eandē fidei vnitate ſine qua ſalus eſſe non poteſt fra terna charitate cuſtodiant Quāobrē huius ſancte ſynodi ab inicio ſue ꝯgregationis p̄cipue cura fuit recens illud Bohemoꝝ antiquūqꝫ gre­corū diſſidiū prorſus extinguere et eos nobiſcū in eodem fidei chari tatis vinculo ꝑpetuo copulare. Bohemos igitur viciniores pͥmo/ de­inde grecos per noſtras litteras oratores pro ſancta vnione faciēda cum om̄i charitate at hoc ſacrū conciliū vocauimus. Et quāqͣꝫ bohe­morū negociū multi ab initio non ſolum difficile ſed pene impoſſibile eſtimarent noſtroſqꝫ tanqͣꝫ ſuꝑuacuos/ et inutiles iudicarent labores Attamē dn̄s noſter Ieſus chriſtus cui nihil impoſſibile eſt ſic ſalubri­ter ipſam rem vſqꝫ ad hanc diem direxit/ vt multo amplius hec ipſa bohemorum vocatio eccleſie ſancte pro fuerit qͣꝫ multi potentiſſimi ex ercitus qui ſepe Bohemiā armata manu ingreſſi ſunt. Que res eo am pliorē ſpem nobis prebet/ vt hanc grecorū vnionem cuꝫ omni fiducia et conſtantia proſequamur. Quod quidem eo libentius aggredimur