Et quidē in omnibꝰ pene ſaturninūeadeqꝫ menandrū cōmendatū eſſeſignificat yreneꝰ. baſiliden vero ſb̓p̄textu miſtice doctrine. in immēſūtetendidiſſe mentis ip̄ie cogitatūdum ꝓdigioſa fabularū figmentaſibimet cōplaceret. Sꝫ econtrariomulti admodū eccl̓iaſtici viri ꝓ veritate fortiter ſtare. aſſcriptis qͦꝫ etaſſertionibꝰ vera ratione ſubinxisꝓ apl̓ica et eccl̓iaſtica traditionē cetare. ut ex librorū moniētis. etiāpoſteris ad cauenda hereticorū venena. mumine et ſubſidiū p̄bereturE quibꝰ ꝑuenit ad nos liber celeberrimi. ſcriptoris id tēpris agrippe caſtoris. confutationē baſilidisvalidiſſima contines. ꝑ quē verſutia. ac calliditas uiri ad decipiendāminis apta detegitur. De inqꝫ cūpublicaret eiꝰ archana. dixit eumde euangelio quidē quatuor et vigniti cōmentarios cōdidiſſe. ꝓphetas vero ſibimet nūcupaſſe quoſdam barchabban et barchob. alioſqꝫ qui nūꝙͣ extiterant. quos ip̄etamen cōſtituerit ſibi. ac barbarisvocabulis ut eſſet appellatio ipſatribilis nominarit. Docere etiameum refert. immolata abſqꝫ vllo reſpectu cōſcientie deguſtanda. et ſine ſcrupulo atꝫ indifferenter. fidenegandā ꝑſecutionis temꝑibꝰ. ſectatoreſqꝫ ſuos ad more pithagoricum docuit quiquenio ſilere. Addit alia no pauca. quibꝰ ſecte huius errore penitꝰ a ſe deprehenſumet cōfutatum eſſe declarat. Sed etpreneꝰ ſcribit coeuū tēpore et moribus memoratorū fuiſſe carpocraten quēdā. ſuꝑſtitionis alteriꝰ. quignoſtici appellantur. vocabulo abſcientia conficto auctoris. Qui ſane p̄ſtigias ſymonis magi. non utille clam ſꝫ publice ac palam tradebat. et velut ꝓ ſūmis atꝫ optimisſtudijs laudē cōfeſſam ac publicāde nefarijs artibꝰ a deceptis auditoribus requirebat. et magicas tenebras in luce publica porabat. Deamatorijs dutaxat ſompnijſqꝫ inmiſſis demonijs paredris alijſqꝫ ſimilibꝰ fraudibꝰ. deqꝫ hijs cōſequēter docere oꝑtere omēꝫ homēꝫ dece̓nebat. qui ad ꝑfectione ſui miſterijvl̓ potiꝰ ſceleris cuꝑet ꝑuenire. aſſerens non aliter vnūquēqꝫ effugere poſſe mūdi huius principes veldeclinae̓. niſi ꝑ huiuſcem oī facinora ſua cuiqꝫ nefaria debita ſoluerentur. Hijs igitur ille totius boniemulꝰ vtens ſue malignitatis inmīſtris. tā eos qui poſt fidē ab hijsdecipiebātur rapiebat ad tenebrasſempiternas. ꝙ illos qui necdumcrediderant. tanꝙͣ eſſet ſi hec noſtrereligionis infamia ſubmouebat afide. dū ob execrabilē horū hoīm vitā. ip̄aꝫ xp̄ianorū ꝓfeſſionē audiēsquiſqꝫ vitaret. nec aliunde tūc ſuſpitio de nob̓ tanꝙͣ vere impijs et inceſtis fuerat exorta. quā aſſerereturillicitis plebem noſtram ſtupris etꝓmiſcue habitis in matribꝰ ac ſororibꝰ pollui. atꝫ ab execrandis infanticidij dapibꝰ funeſtari. Sꝫ nōin longum durauit infamia. vbi ſeip̄a cepit veritas aꝑire. quintimo etclarius ac ſplendidiꝰ. illuceſcentevita nr̄orū extinguebatur cōtinuo
