Et cum nōnulla velut īprefatione ꝓſecuti viderentur. poſt aliquanta ita rerū geſtarū ordiūtur inicium Tribulationis aiūt noſtre. magni tudinē et gentiliū furorē. quē ſanc­tis martiribꝰ intēderūt. ſicut ē enu­merare ne pn̄tes quidem ip̄i ſuffici mus. nedū ſcriptura cōprehendere Oībus etem̄ viribꝰ cōgreſſus eſt in micꝰ. tanꝙͣ qui acerbitatem ꝑ­ſecutionis aduētus ſui oſtentaret inicia. et hoc inſtitueret et infor­maret mīſtros ſuos aduerſū ſeruos dei. om̄e mīſteriū ſceleris et crudeli tatis explere. ita vt ṗmū nobis do­morū ꝓhiberetur habitatio. tum de inde vſus balnearū. poſt etiā ꝓceſ­ſus ad publicū. ad vltimū ne om­nino ī quolibet loco domi foriſqꝫ publico priuatoqꝫ videremur. Sꝫ aderat dei gratia que fragiliores q̄­dem quoſqꝫ nr̄orū. de manibꝰ eorū eripiebat. Producebat aūt in me­diu viros ſtabiliores colūnis. qui poſſint pacientiā. ſolū ferre excogitabat inimicꝰ. ſꝫ et vltro ex petere et ſponte ſe omībꝰ vel op­briorū vl̓ tormētorū cruciatibꝰ ob iectare. et laſceſcētibꝰ pene torto ribꝰ. ip̄i adhuc parū putare. eo qd̓ morā ſibi hanc eſſe qḋāmodo ad xp̄m feſtinātibꝰ crederet. rebus fere ip̄is et pacientie v̓tute claman­tes. qꝛ ſunt cōdigne paſſiones huiꝰ temporis ad futurā gl̓iaꝫ que reuelabitur in nobis. Ferebāt e̓go fortiter acclamationes adu̓ſum ſe et ꝓbra atꝫ iniurias ppl̓i. et contu melias eorū laudes ſuas ducebant ſed et v̓berari ſe ab eis ac lapidari et cōcludi pacienter accipiebāt. e miniter ſuſcipientes. quicqͥt illud furentis vulgi excogitauiſſet inſa nia. Deniqꝫ quodā tempore aſtan te tribuno et ꝑmoribꝰ ciuitatis. ſolis acclamationibꝰ ppl̓i correpti et in carcere truſi ſūt fratres. vſqꝫ in pn̄tiam ꝑſidis. cuiqꝫ aduenienti of­ferūtur. In quos ille tanta crude­litate vſus eſt. vt ſeuicie eiꝰ ſpecies ſingulas nemo poſſit expone̓. Ne tius igitur. Pagatus vnꝰ ex fratri bus. qui et in deū ꝑfectam caritatē et in hoīes integra cuſtodiret. Cu­ius vita cum eſſet adoleſcēs ita ex aminata erat oībus et ꝓbata. vt eti am gͣuiſſimis ſenibꝰ p̄ferretur. In cedebat em̄ in oībus mandatis et iuſtificationibꝰ dn̄i ſine q̄rela. Ad obſequia qͦꝫ ſeruorū dei ꝓmptiſſi­mus erat. iis zelo diuino et feruo re ſpūs plenꝰ. crudelia ſeruis dei ſupplicia videret inferri. et cōtra ius faſqꝫ tot penas hūanis viſceribꝰ ex cogitari. indignitatem rei vltra ferens. popoſcit ſe audiri ciuibꝰ optimis. Quibꝰ nichil impietatis cōmiſſū ꝓbari poterat locuturum Erat em̄ et nobiliſſimꝰ inter ſuos et eruditiſſimꝰ. Verū defenſionē eiꝰ reciꝑet obſtinatio iudicis. in quirit tm̄ ab eo ſi et ip̄e xp̄ianꝰ eēt vtcūqꝫ xp̄ianū ſe eſſe clariſſima et libera vocē teſtatꝰ eſt tanꝙͣ aduo catꝰ inqͥt xp̄ianorū. et ip̄e victorū nu̓o ſocietur. Sꝫ in hoc illi quidē quid dicerēt ignorabant. Ille ve ro habens in ſe aduocatū nobis iheſum. hoc noīe meruit honorari. ſancti preſbiteri zacharie. qui erga