ppl̓os īſtruebāt. ſapiētes v̓o et eru diti viri p̄ ferebāt eos qͥbus pura vita ac ſincera ſimplicitas offerēti deo hoſtias maiorē fiduciā dabat. eiſqꝫ īmolādi ſac̄fici ꝑmittebatur officiū. qͦs familiarior vite ſimplici tas ī cordis puritate ẜuabat. ſic ſū mō ſtudio ꝑq̇rebat alt̓ ī altero qd̓ p̄ferret. Igitur cū tali ſimplicitate eccl̓iarū gl̓a apd̓ deū hoīeſqꝫ ꝓficet. et imago q̇dā celeſtiū habetur īterris ſuꝑ oīa qͦꝫ religioſꝰ ṗnceps cōſtātinꝰ exultaret in talibꝰ ac per dies ſingl̓os fide et religione creſcēs in explebili gaudio eccl̓iarū ꝓ fectibꝰ repletur. ſacerdotibꝰ etiā dei n̄ credebat ſufficē ſi ſe eqͣlē p̄be̓t in ſi eos et lōge p̄ferret et ad imagīeꝫ qͣndā veneraretur dine pn̄cie. Cū qꝫ ꝓ his oībꝰ nō īa vt ip̄ator ſꝫ vt pat cole̓tur a cūctis n̄ tulit īfelix in uidia l̓ nr̄orū pace letis ſucceſſibꝰ creſce̓ l̓ illiꝰ e̓ga nos ſtudia ī qͣſſata durare. Etem liciniꝰ qͥ pͥmo qͣſi ꝓ bitate morū et vite īteg̓tate ac merito v̓tutū n̄ ſolū ab eo in ſocietatē regni fuerat ad ſcitꝰ v̓m et īꝓpinq̄ tate ex cōiūccōe ſuſceptꝰ. ſororē na qꝫ cōſtāti ī mat̓moniū ac ceꝑat. vides ip̄atorē n̄ tā vt et metu ꝙͣ amore et religiōe ī oībꝰ ip̄are atqꝫ ī ſū ma veneratōe cūctis ee mortalibꝰ et p̄cipue xp̄iaīs hūano vicio pul ſatꝰ īmo ī hūana iuidie clade ꝓcul occultis īſidis ṗmo deciꝑe egregium ṗncipe parat. idqꝫ ꝙͣ max me ꝑfamiliares ac miniſtros molitur Sꝫ ille nichil qͥde de eiꝰ dol̓ ac frau dibꝰ ſuſpicatꝰ. in qꝛ totꝰ e̓at cōfidēs ī deo. ad oīa ſe illo ſigno qd̓ ei celi tꝰ monſtratū fuerat munebāt nec vll̓ ꝑ hͦ īſidijs fiēi obnoxiꝰ poterat Verū lucimꝰ d̓ neqꝫ bn̄ficiorū memoria neqꝫ affinitatis gr̄a reṗme̓ inmanitate cōcepti ſceleris poterat neqꝫ tn̄ eī ꝑ occultas machinas īſidie ꝓcedebat. ratꝰ ut ip̄ator xp̄iano rū p̄cibꝰ iuuaretur et io tutꝰ manet ſtulta iracūdia ꝑmotꝰ iꝑatori q̄de aptū bellū īdicit regniqꝫ fidē ſocietateqꝫ cōtaminat. nr̄os v̓o pͥuato ac ſpeciali odio ꝑſeqͥ parat. hͦ ī qͣꝫ rela deuocās qd̓ nō ita ꝓ ſe ſicut ꝓ cōſtātino xp̄iani ī ſolēpnibꝰ et exp̄ ceptis ſibi traditis or̄onibꝰ excuba rēt v̓ſa igitur vice his q̄ paulo an̄ a cerrime ī eos vindicauerat q̄ tiran norū tēꝑe adu̓ſū xp̄ianos aliquit crudele moliti ſūt. nūc in neos tela cōtorq̄t et tirandis ſue pͥma ſacrilegia neorū cruore delibet. Primo nāqꝫ oēs de palacio ſuo ſi qͥs xp̄ia nꝰ eēt exire iubet tū et de oī milicia Pꝰ hec ꝓficit peſtis et tirānicis e dictis ſtatuit oēs q̄ ſe xp̄ianos ꝓſi terētur ī carcere trudi iubꝫ. Stati tn̄ īuenit aliqͥt in qͦ pͥores crudelita tes ſuꝑae̓t. Addidit edicto vt ne qͥs elicui miſſo carcere cibū l̓ potū d̓ ferat dicēs. iniquū eē miſericordiā fieri atꝫ hūanitatē p̄be̓ his qͦs ip̄e ſuis legibꝰ cōdepnaſſꝫ. Et ita mul titudinēs ī carcere retruſe īedia ne cabātur. Sꝫ ꝑ hͦ putabat ad huc occulciorē eē tirāndē ſua. v̓m creſcete animi ſeuicia etiā hͦ parū videbatur. Cōtinuo ī ep̄os ceteroſqꝫ ſa cerdotes dei rabiē crudelitatis extē dit. et ṗmo omī nobiliores qͦſqꝫ et qͦs fama clarior extulerat l̓ ſapiēcie et docine oppimo cōmendauerat. callida arte circumuenit et eos aut