XXI ſcipuli ſpem perdiderant quā in illo iā habere ceperant? Qd̓ tūc vix vnus latro ſꝑauit ī cruce: nunc ſperāt gentes longe lateqꝫ diffuſe. et ne in eternū moriant̉: ipſa in qua ille mortuꝰ eſt cruce ſignant̉. Nullus igr̄ vl̓ negat vel du bitat ꝑ ieſuꝫ xp̄m tale quale iſtis ſacris litteris p̄nunciat̉ futurū eē nouiſſimuꝫ iudicium: niſi qui eiſdē lr̄is neſcio qͣ incredula anīoſitate ſeu cecitate nō credit: q̄ iā veritatē ſuā orbi demō ſtrauere terraꝝ. In illo itaqꝫ iudicio vel circa illud iudiciū: has res didicimꝰ eē futuras. Heliā theſbiten fidē iudeoꝝ: antixp̄m ꝑſecuturū: xp̄m iudicatuꝝ: mortuoꝝ reſurrectionē: bono rū: malorūqꝫ direptionē: mūdi ꝯflagrationeꝫ: eiuſdēqꝫ renouationē Que oīa qͥdē vētura eē credendū ē. Sꝫ qͥbus modis: ⁊ quo ordine ve niāt: magis tūc docebit rerū exꝑientia: qͣꝫ nūc valet ꝯſeqͥ ad ꝑfectū hoīm intelligētia. Exiſtimo tn̄ eo qͦ a me cōmemorata ſūt ordine eē vē tura. Duo nob̓ ad hͦ opꝰ ꝑtinētes reliqͥ ſūt libri vt adiuuāte dn̄o ꝓmiſſa cōpleamus: qͦꝝ pͥmus erit de malorum ſupplicio: alius de felicitate iuſtorum. In quibus maxīe ſicut deꝰ dicta uerit argumēta refellent̉ hūana: q̄ ꝯtra p̄dicta ac ꝓmiſſa dīna ſapienter ſibi miſeri redde̓ vident̉. ⁊ ſalubris fidei nutrimēta velut falſa ⁊ ri denda ꝯtēnūt. Qui ꝟo ẜm deū ſapiūt. oīa q̄ in credibilia vident̉ hoībꝰ ⁊ tn̄ ſcripturis ſanctis qͦrū iāꝟitas multis mōis aſſerta ē ꝯtinent̉. ma ximū argumētū tenēt veracē dei oīpotentiaꝫ quē certū nullo mō hn̄t in eis potuiſſe mentiri ⁊ poſſe facere qd̓ impoſſibile eſt infideli. Explicitus ē liber viceſimus. Incipiūt capitula libri. xxj. j De ordīe diſputatōis qͣ pͥus diſſerendū eſt de ꝑpetuo ſupplicio dānatoꝝ cū di abolo: qͣꝫ d̓ eterna felicitate ſanctoꝝ. ij An poſſint corꝑa ī vſtiōe ignis eē ꝑpetua iij An conſequens ſit vt corporeū doloreꝫ ſequatur carnis interitus. iiij De naturalibus exemplis quoꝝ cōſide ratio doceat poſſe inter cruciatus vi uentia corpora ꝑmanere. v Quanta ſint que non recte queāt agno ſci ⁊ tamen eadē eē nō ſit ambiguum vj Ꝙ non om̄ia miracula naͣlia ſint: ſꝫ pleraqꝫ hūano ingenio modificata: pleraqꝫ aūt demonū arte compoſita. vij Ꝙ in rebus miris ſūma credendi ratio ſit om̄ipotentia creatoris. viij Non eſſe ꝯtra naturā cū in aliquare cuius natura innotuit aliqͥd ab eo qd̓ erat notū incipit eſſe diuerſum. ix De gehēna ⁊ eternaꝝ qͣlitate penaꝝ. x An ignis gehēnalis ſi corꝑalis eſt poſſit malignos ſpūs.i. demones incorporeos tactu ſuo adurere. xj An hͦ rō iuſticie hēat vt nō ſint extenſiora penarū tꝑa qͣꝫ fuerit peccatorum. xij De magnitudine p̄uaricatiōis pͥme ob quā eterna pena oībus debeat̉: q̄ extra gratiā fuerint ſaluatoris xiij Cōtra opīonē eoꝝ qͥ putāt crimīoẜ ſuppli cia poſt mortē cā purgatōis adhiberi xiiij De penis tꝑalibus iſtius vite qͥbus ſubiecta eſt hūana conditio. xv Ꝙ om̄e opus gratie dei eruentis nos d̓ ꝓfunditate veteris mali: ad futuri ſeculi ꝑtineat nouitatē. xvj Sub qͥbus gratie legibus om̄es regn̄atorum habeant̉ etates. xvij De his qͥ putāt nulloꝝ hominum penas ineternū eſſe manſuras. xviij De his qui nouiſſimo iudicio ꝓpter īter ceſſiones ſanctoꝝ nemineꝫ hominū putant eſſe damnandum. xix De his qͥ īpunitatē oīm pctōrū ꝓmittūt etiā he̓ticꝭ ꝓpt̓ ꝑticipationē corꝑis xp̄i. xx De his qͥ n̄ oībꝰ: ſꝫ eis tm̄ qͥ apud catholi cos ſūt regn̄ati etiā ſi poſtea ī ml̓ta cri mīa erroreſqꝫ ꝓruperīt īdulgētiā polxxj De his qͥ eos qͥ ꝑmanēt ī catho(licent̉ lica fide etiā ſi peſſime vixerint: et ob hoc vri meruerint: tn̄ ꝓpter fidei fūdamentū ſaluādos eſſe definiunt. xxij De his qͥ putant ea crimīa que int̓ elemoſynarū oꝑa cōmittunt̉: ad dānationis iudiciū non vocari. xxiij Cōtra opinionē eoꝝ qͥ dicūt nec diaboli nec hoīm maloꝝ ꝑpetua futura ſupxxiiij Cōtra eoꝝ ſenſū qͥ in iudicio(plicia. dei oībus reis ꝓpter ſanctoꝝ preces putant eſſe ꝑcendum. xxv An hi qͥ inter hereticos baptizati ſūt et deteriores poſtea male viuēdo facti ſūt: vel hi qͥ apd̓ catholicos renati ad hereſes aut ſciſmata trāſierūt: vel hi qͥ a catholicis apud qͦs renati ſūt nō recedētes crimīoſe viuere ꝑſtiterūt poſſint pͥuilegio ſacramētoꝝ remiſſio nem eterni ſperare ſupplicij. xxvj Quid ſit in fundamento hr̄e xp̄m et qͥbus ſpondeat̉ ſalꝰ qͣſi ꝑ ignis vſturā. xxvij Contra eoꝝ ꝑſuaſionē qui putāt ſibi nō obfutura pctā: in quibus cum elemo ſynas facerent perſtiterunt.