Seite
ſed ꝓut capitur in illa oratōne Actiones noſtras que ſumus domine adiuuando ꝓſequere ⁊cͣ. vt ſit ſenſus ꝙ ꝓbatio eſt quidam probus actus. vel ꝙ illa actio ꝑ quam ſit ꝓbatio debet eſſe ꝓba.i. legitima ⁊ neceſſa­rio ꝯcludens. jͣ. e. in pn̄tia. Uenio nunc ad oppoſi tiones. pͥmo oppo. de ſuperfluitate Nice. nam exquo actor de ſpēbus ꝓbationum tractaturus erat ſtatim vt patet in ſequentibus ti. ſuperfluum fuit hoc genus p̄mittere. ⁊ ſic eſt contra id quod pollicitus ē in ꝓhe­mio reſecatis ſuꝑfluis ⁊cͣ. Rn̄det Io. an. ꝙ licꝫ. jͣ. tra ctet de quatuor ſpeciebus ꝓbationum ꝯgrue aptatur alteri earum tamen hanc icam premiſit ſub qua idē ꝓſequitur vel quod adaptatur alteri illaꝝ ſpecierum vel d̓ ſpectantibꝰ ad plures ex illis. vel includit omnē ſpeciem probandi. De p̓mo patet qꝛ tractat in nigro de probatione virginitatis ꝑ aſpectum. jͣ. e. ꝓpoſuiſti ⁊. c. cauſam. de probatione limitū ꝑ libros antiquos famam ⁊ adminicula. jͣ. eo. cum cauſam. de ꝓbatione filiationis per nominationē ⁊ opinionem vicinie. jͣ. e. per tuas. de proba. per litteras ordinariorum. jͣ. e. pꝰ ceſſionem. ⁊ ſimilibus que non poterant ꝯgrue adap tari ad aliquam ſpecierum que ſubijciūtur. De ſe cundo.ſ. de ꝑtinentibus ad icas ſequentes patet. jͣ. eo. c. ij. vbi d̓r ꝙ qui per inſtrumentuꝫ ꝓbauit ſeu per teſtes non cogitur iurare. ad idem. c. tercio loco. jͣ. eo. vbi dicitur ꝙ probatio teſtium illo caſu p̄fertur proba tioni per inſtrumentum ⁊ ſic de alijs que congrue po terant adaptari Nicis ſequentibus Sed dices tu qua re hec non reſeruauit ibi. Reſpondeo quia eque pote­rant hic ſicut ibi adaptari. Fuit ergo hoc de arbitra­rijs d̓ quibus non poteſt reddi ratio. l. non omnium ff. de legi. De tercio.ſ. ꝙ hic includit in aliquibus omnem ſpeciem probandi ⁊ ſic non ita poterat eque adaptari ad aliquā ſpeciem patet exemplum in. c. i. jͣ. eo. vbi dicitur ꝙ reus nō cogitur probare de iure acto ris ſeu ſua iura exhiberi. ad idem. jͣ. eo. ex litteris. vbi dicitur ꝙ in cōmuni iudicio probat actor ⁊ reꝰ. Item ꝙ dubia probatio non releuat ꝓbantem. jͣ. eo. in pre­ſentia. ⁊ in multis alijs de quibus in nigro. Secū da oppoſitio eſt ꝙ male ſit hec rubrica ſituata cū enim confeſſio ſit probationis ſpēs. d. c. cum ad ſedem. de reſti. ſpo. exquo volebat tractare ⁊ p̄mittere priꝰ genꝰ debuit illā rubricā de confeſſis poſtponere huic So. Io. an. ꝙ confeſſio proprie loquendo non eſt ꝓbatio ſed probationis releuatio. quod bene noͣ ꝓpter ſtatu ta facientia mentionem de probatōne in materia odi­oſa. vt non includat confeſſionem. facit. l. eum qui. ff. de iurei. ⁊. c. i. de confeſſ. li. vi. vbi puram ⁊ ſimpliceꝫ negatiuam deduco in poſitōnem quam tamen proba re non poſſum vt ibi dicitur. Congruenter ergo p̄mi­ſit de confeſſione per quam releuatur aduerſarius ab onere probandi. poſtea ſubmittit de probatōne in ge nere vt facilius pateret materia ſpecieꝝ. Ego clarius dico ſic ꝙ qꝛ ad ꝓbationem non ꝑuenitur niſi in de­fectum confeſſionis quia in confeſſione nulle ſunt pa­tes iudicis niſi ī ꝯdēnando. l. i. ff. de ꝯfeſſ. ij. q. i. nos in quemqͣꝫ. merito pͥus p̄miſit de ꝯfeſſis. quā habita non curatur de alia ꝓbatione. X epiſtole Reus actori ſua ꝓpria inſtrumenta edere non tenetur. Sic cōmuniter ſummatur. jͣ. tamen multipliciter limitatur. In prima ꝑte ponitur peticio In ſcd̓a ip̄ius repulſio. ibi ad hoc. Nota primo ſing. ex iſto tex. principem obligari ſaltem naturaliter ex contractu inito cum ſubdito adeo etiaꝫ ꝙ ſucceſſor tenetur ad illius obſeruantiam ſi contractus ē initus nomine dignitatis quod tenet Cy. in. l. digna vox. C de leg. ⁊ Io. an. ⁊ cōmuniter ſequentes ad hoc. facit l. ceſar. ff. de publi. pro hoc facit ꝙ obligatio ē de iure naturali cui etiam princeps ſubicitur cum non poſſit tollere ea que ſunt iuris naturalis vel diuini. ad hͦ qd̓ noͣ. Inno. in. c. que in eccleſiaꝝ. de ꝯſti. vbi hͦ noͣ. ſen tit ad idē cle. paſtoralis. de re iudi. idē dico in papa ⁊ maxime vt aſtringatur diſpoſitioni iuris diuini. ad hͦ quod dixi poſt Io. an. in. c. ſignificaſti. s. de fo. ꝯpe. facit quod noͣ. glo. in. c. non ē. de voto. ⁊ in. c. qͣꝫto. de iurei. ⁊ per Inno. in. c. cum inter. p. de renū. Noͣ ſcd̓o non minus ſingl̓r conueniri imꝑatorem poſſe ꝓ tali obligatōne naturali a ſubiecto coram papa. ⁊ di­co ꝙ poterit conueniri pͥmo ratione pacti. de iudi. no uit. ⁊ tunc per denunciatōem euangelicā vel iudicialē vt ibi. Scd̓o p̄t intelligi vt adeatur directa via. vt pa­pa tanqͣꝫ ſuꝑior reddat ius manu regia ſicut olim fie­bat anteqͣꝫ eſſent introducte actōnes. l. ij. ff. de orig­iur. ⁊ quod noͣ. Inno. in. d. c. que in eccleſiaꝝ. de ꝯſti. ⁊ hoc ꝓcedit tenendo ꝯmuneꝫ opi. maxime canoniſta rum. ꝙ imꝑator immediate hꝫ imꝑium a papa ita ꝙ circa papam tanqͣꝫ vnicum vicariū dei ſit ptās tempo ralium habita quam ptātem exercet in grauibꝰ nego cijs ⁊ vbi dat̉ defectus iudicum. ad hͦ qd̓ noͣ. in d. c. nouit. ⁊ ibi dixi ⁊ ꝑ Inno. in. c. lꝫ ex ſuſcepto. de fo. ꝯpe. licet aliud ſentit glo. in. c. qm̄. x. di. ſꝫ tene pͥmum ⁊ per hͦ limita noͣ. ꝑ legiſtas in. l. vna. C. ne ꝗs in ſua cauſa. ⁊ quod dixi in. c. cum veniſſent. de iudi. vt non recognoſcens ſuꝑiorem poſſit eſſe iudex in cauſa ſua. pro quo facit. l. ꝓxime. ff. de his q̄ in teſta. dele. ⁊. l. ⁊ hoc tiberius. de here. inſti. glo. iuncto tex. in. c. gili­zarius. xxiij. q. iiij. ⁊ hec procedunt quando ſuperior agit contra ſubiectū. ſed ſi ſubiectus agit contra dn̄m p̄t eum conuenire coram ſummo pontifice per. s. di­cta. Et primum etiam limita per noͣ. ⁊ ſingu. dictum hoſti. in. c. cum iohānes. de fi. inſtru. vbi dicit ꝙ a ſu­periore nō recognoſcēte ſuꝑiorem p̄t appellari ad pa­pā hec oīa defendi pn̄t ꝑ ea que dixi in d. c. noui. ⁊ n̄