Seite
vt. s. dixi. ⁊ idem ſicut em̄ actor tenetur edere reo ad exceptōem ꝓbandaꝫ vt. s. dixi. ſic ⁊ reus actori ad re plicatōem ſuā fundandā. cum replicatio ſit quedā ex­cepcio exceptōnis. l. ij. ff. de excep. Noͣ in. c. a nobis de excep. ⁊ ar. optimū ad dictū principale. in. d. l. fi. C. de edē. vbi hoc cōmuniter tenet̉ per doct. ⁊ tenent noſtri moderni h̓. Aut petit actor ad intentōem ſuam probandam ⁊ regulariter non tenetur reus edere vt h ⁊. l. qui accuſare. C. d̓ eden. debet em̄ venire paratus ⁊ nō querere inſtr̄a de domo aduerſarij lꝫ ſecus ſit in ꝯfeſſione cuꝫ poſſit eaꝫ petere a reo faciēdo poſitiones Ratio autē diuerſitatis noͣ. per Io. an. in. c. i. d̓ ꝯfeſſ. li. vi. nam reſpectu ꝯfeſſionis ꝑtis non potuit venire paratus cuꝫ non ſit in ptāte ſua. ſed reſpectu inſtrumē ti ſic cuꝫ potuerit a principio ſibi precauere. ⁊ ideo ſibi imputandū ē ſi non fuit diligens. cuꝫ vigilantibus et non dormientibus iura ſubueniāt. de p̄ſcrip. vigilanti Fallit in fiſco cui ſꝫ actori tenetur reus edere propria inſtr̄a ad intentōnem ſuaꝫ fundandam vt in. l. ne quiſ qͣꝫ. ff. de eden. ⁊ hoc in ciuili In criminali vero nō co gitur pͥuata ꝑſona edere ꝯtra ſe etiaꝫ fiſco. quia valde durū eſſet in cauſa criminali exigere probatōes d̓ do­mo rei. Iſte eſt noͣ. tex. ẜm vnā lectu. quā approbat et ſequitur bar. in. l. ij.§. diuus. ff. de iu. fi. Et de editio ne a fiſco vel contra eum fienda diſtingue vt le. ⁊ noͣ. in. l. in fraudem.§. neqꝫ. ⁊.§. p̄cedenti. ⁊ in. l. ij. p̄alle. §. diuus. ff. eo. Et per hoc arguit Io. an. idem eſſe in cauſa matrimoniali. ſuꝑ quo remittit ad nota. per cuꝫ in addi. ſpe. in ti. de inſtru. edi.§. vidēdum. ꝟ. ex p̄miſ ſis. in fi. vbi refert hoc fuiſſe diſputando terminatum videlicet ꝙ ſi ego contraxi cuꝫ illa que dicitur habere aliū viꝝ ⁊ ꝓuoco eam ad diuortiū poſſum petere vt ex hibeat inſtr̄a primi contractus vel inſtr̄a dotalia q̄ ſci tur habere vel ſimiliter p̄ſumitur. qꝛ ſi hoc eſt ſpeciale in fiſco fortius idē erit in cauſa matrimoniali vbi ſunt multa ſpecialia ⁊ maxime cuꝫ vertatur in ea periculuꝫ anime qd̓ bn̄ noͣ ⁊ credo ꝙ etiaꝫ poſſit excipi cā eccle­ſie q̄ non minus eſt priuilegiata qͣꝫ fiſcus. vt in ſimili noͣ. doct. in. c. fi. de iudi. ⁊. c. venerabilis. eo. ti. ⁊. c. i. d̓ reſti. in inte. Idem poſſet dici ẜm do. anto. in dotibꝰ in alimentis. in legatis ad pias cauſas in eccleſijs ho ſpitalibus ⁊ alijs fauorabilibus ſaltem vbi nō adeſt copia ꝓbandi. Idē ẜm eum vbi manifeſte arguit̉ pa­ctum in retentione inſtrumenti ⁊ aliqua fides poteſt fieri de retentōne inſtr̄i ⁊ tunc ſaltem poſſit agi ꝑ viaꝫ denunciationis euangelice. Ego puto hec omnia pro cedere quando non poteſt haberi copia probandi. ſi autem eſt preſens notarius habens originale non vi­deo bonam cauſam violandi regulas iuris ⁊ extēden di ita priuilegium. contra. c. ſane. de p̓uile. Ceſſat em̄ tunc ratio pacti cum poſſit d̓ facili ab eo copia haberi hec omnia procedunt ad petitōnem partis Sꝫ nūꝗd iudex ex officio ſuo poſſit reū ad hoc ꝯpellere. Inn. videtur hic dicere ꝙ ſic ſi magna equitas eum mouet vtputa qꝛ originalia ſunt deꝑtita dicit tamen poſtmo dum ꝙ reum non cogeret edere propria inſtr̄a niſi ex magna cā. ⁊ videtur limitare dictum precedens puta ꝙ de mente Inno. fuerit ꝙ ſi originalia ꝯmunia ſunt deꝑtita ⁊ exempla ſunt penes reum licet illa ſint ſua quia ꝓprijs pecunijs redemit nihilominus quia con tenta in ea ſunt ꝯmunia iudex ex officio ſuo cōpellat ad datōnem qd̓ ſatis placet ar. l. i. C. de eden. in fi. ſꝫ ſi ſunt propria ip̄ius rei etiam quo ad contenta licet ī aliquo poſſit actor fundare intentōnem ſuam. tūc em̄ niſi ex magna cauſa iudex nō faciet exhiberi. pro quo facit quod nota. do. de ro. deci. cxviij. vbi hoc vidētur tenere licet ſint varij inter ſe videntur tamen conclude re quod.s. dixi. quia licet pars non artetur edere pa­ti iudex tamen ex officio ſuo faciet illa exhiberi vt ex eis colligat iuſticiam. quod etiam videtur placere hic do. an. qui dicit magnam cauſam fore ſi alteri ꝑti pe­rijſſet copia probandi maxīe ſi nulla culpa potuiſſet ſibi imputari. ⁊ alle. ſpe. in. d.§. videndum. ꝟ. ex pre­miſſis vbi inuenies ſatis de hac materia. ibi ſpe. vide tur in hoc recitare dictum Inno. hic Ego multum du bito an hoc dictum ſit verum. primo per iſtuꝫ tex. vbi iſte reus nullam habebat probatōneꝫ ⁊ maxime excu­ſabatur ex antiquitate facti cū fuiſſent illa pacta inita inter predeceſſores ſuos ⁊ tamen papa negauit offi imꝑtiri. Item iura ciuilia videntur hͦ ſimpliciter dene gare. l. qui accuſare. C. de edē. cum ſi. nec procedit id quod dicitur de iudicis officio qꝛ non debet imꝑtiri officium ſuum ad ꝯmodum priuatum vt noͣ. Inn. in c. ad noſtram. ij. de iurei. facit. l. iiij.§. hoc auteꝫ iudi cium de dam. infect. Item iſta iura redderentur quali inutilia cum nunqͣꝫ petantur a reo niſi quando nō poſ ſunt haberi aliunde. fateor tamen ꝙ vbi ſubeſſꝫ cauſa in qua exuberaret iudicis officium poſſet procedere il lud dictum vt in ſimili nota. in. c. cum nobis. in fi. de elect. in. c. oblate. ⁊. c. conſtitutus. de appel. ⁊ in. d.§. hoc aūt iudiciū. In cauſa autē priuata non video ꝙ hoc poſſet etiaꝫ practicari etiam ꝑ viam denuncia tionis euangelice cū exquo ignoratur tenor inſtri nō poſſit detinens ꝯuinci de notorio peccato ⁊ ꝙ teneat ꝯtra ꝯſcientiam quod requiritur in hac via proceden di iuxta nota. per Inno. in. c. nouit. de iudi. d̓ quo ta men dicendū vt ibi nota. vnde bar. de hoc caſu nō vi detur aliquid cogitaſſe in locis prealle. ⁊ hoc bn̄ no. hec tamen procedunt quando agitur inter ip̄as ꝑtes ſi autem litigio vertente inter duos petitur ex cauſa in ſtrumentū ꝯſiſtens penes terciū nō ꝯtra eū ẜ vt fidet aliquo faciat īter litigātes tūc furi dꝫ editio qꝛ ceſſat rō hꝰ. c. ſic̄ em̄ ꝗs dicit teſtimoniū. l. ſi. qn̄. C. e. ⁊ jͣ. d celū. per totum. ita ⁊ inſtr̄m edere. fallit in fiſco contra