Seite
De teſ et ateſ. hodie ꝙ in multis locis vnꝰ archiepiſcopꝰ non diſtat ab alio ꝑ tres dietas. vt ī florētino ⁊ pyſano Ulti mo hic Io. an. remittit ad ſpe. an ī exceptionibꝰ ꝓban dis ſit locꝰ qͣrte dilationi ſeu productōni ⁊ ꝑ ꝯſequēs etiā p̄t queri an debeāt dari tres dilatōnes an ſolum vna. Et vide ſpe. e. ti.§. qͣliter. ꝟ. ſꝫ cum ſuꝑ. ⁊ ibi ſpe. vid̓r tenere ſequēdo opi. guil. ꝙ nō dētur tot dilatōes in exceptōnibꝰ ꝑ decretalē prudentiā.§. ſexta. de offi. dele. nam ibi d̓r ꝙ. jͣ. terminū ꝯpetentē ⁊cͣ. ad ideꝫ. c. pia. de excep. li. vi. ⁊. c. frequēs. de reſti. ſpo. eo. li. nā tales exceptōes ſunt odioſe ⁊ nō tanti p̄iudicij ſic̄ pͥn­cipale negociū. Io. an. ibi in addi. dicit hͦ procedere ī exceptionibꝰ odioſis que differūt ⁊ nō perimūt. quo caſu nō dabitur niſi vna dilatio. vt in iuribus prealle. In ꝑemptorijs aūt in quibꝰ ē maius periculum dic̄ ſecus. nā vt patet. s. eo. de teſti. qn̄qꝫ teſtes deponūt ſuper principali ⁊ peremptoria ſimul. ⁊ ſic vident̉ iſta equata. Idē tenet Lap. de caſtel. ſua all̓. lxxxviij. vt numerus qͣrte dilatōis detur in exceptionibꝰ etiā qͣſi ꝑemptorijs. vt ē exceptio teſtium reprobatoria. ꝓut dixi in. c. cū ex ꝑte ade. s. eo. Et idem dicit in cā matri moniali ⁊ alijs ſummarijs. nā lꝫ ī illis dilatōes ſunt reſtringende. neceſſarie tn̄ ſunt reſecande. vt dicit tex. in cle. ſepe. de ver. ſig ⁊ ſequitur do. an. hic. Sꝫ profe cto mihi nō placet hec diſtinctio inter principalē ⁊ ex ceptiones dilatorias cum nullibi hoc probet̉ nec iura ſuperiꝰ allegata hͦ probāt ſimpliciter cui dicūt excepti onem probādā. jͣ. ꝯpetentē terminū. ſꝫ idē ē in princi­pali ⁊ in exceptōe ꝑemptoria. dicunt em̄ iura ꝙ ī cau­ſis ciuilibꝰ non dꝫ dari niſi vna dilatio pro inſtructōe cauſe. vt in. l. oratione. ⁊. l. fi. ff. de dila. tn̄ ſi ꝗd inopi­natum emerſerit dat̉ alia dilatio cū cauſe ꝯgnitōe. ita dicendum in ꝓpoſito. naꝫ duꝝ eſſet ꝙ ſi. jͣ. terminum mihi aſſignatum nequiui ſine culpa mea exceptōnem meā probare ꝙ debeaꝫ excludi propter defectum alte rius termini. maxime cuꝫ ī hͦ iura loquant̉ indiſtincte ⁊ iura ſuperius allegata loquunt̉ qn̄ ex culpa ſua nō probauit quis exceptōnem ſuaꝫ. patet qꝛ punitur ibi non ꝓbans ſaltē in expenſis. ⁊ ꝙ debeat habere aliā dilatōnem optime facit tex. in. d. c. i. fateor tamen ꝙ ſunt magis reſtringēde in exceptōibꝰ qͣꝫ ī pͥncipali ſeu ꝑemptorijs ꝓpter paucitatem p̄iudicij ⁊ negocij. On debet Caſus. Accuſatus cri­minaliter nō admittitur in teſtem cōtra alium in cauſa criminali ſua accuſatōne pendente niſi in exceptis criminibus. pri­mo ponit̉ regula. ſcd̓o exceptio. ibi niſi Noͣ primo ꝙ expendētia accuſatis crimīalis grauat̉ opinio ac cuſati vt interim nō dicat̉ integri ſtatꝰ. hinc ē ꝙ repelli tur ab ordīe ⁊ teſtimonio. ⁊ ꝑ hāc rōneꝫ puto ꝙ ī om̄i actu vbi requirit̉ integritas ſtatꝰ talis accuſatꝰ repelle tur. Idē puto vbi ex forma ſtatuti vel iuris cōis requi reretur teſtis om̄ exceptōe maior ad hoc dicis. 19. teſtimoniū. Nō īcto expredictis ⁊ exterat op­mum. ꝙ in cā ciuili admittit̉ teſtis notatus infamia fa cti. Nā iſte de quo pendet accuſatio re ip̄a ex iuris di ſpoſitōe de facto noͣ. ⁊ nihilominꝰ qꝛ adhuc non ꝯſtat de veritate nō repellitur niſi in crimīali. fortiꝰ non dꝫ repelli ille qui ſolū ē notatꝰ ex vulgi opinione. naꝫ po pulus defacili decipit̉ de elec. oſis. maior em̄ eſt pre ſumptio ꝯtra alique cum deuētum ē ad accuſatōem ⁊ maxime cuꝫ accuſator aſtringit ſe ad penā talionis qͣꝫ cuꝫ vicinia loquat̉ de aliquo cum ſepe hͦ procedat ab emul̓. ⁊ facit qd̓ noͣ. h̓ in prin. glo. Nota tercio ca­ſum ī quo ꝑ exceptōem ꝓpoſitā ꝯtra teſtem ex toto te ſtis nō admittit̉ Io. an. remittit ad noͣ. in. c. ex parte ade. s. e. ⁊ ibi plene dixi. Sed ad ꝓpoſitum noſtꝝ pu to tex. iſtum poſſe ītelligi duobꝰ modis. primo vt ad­mittat̉ a principio probatio pendētie accuſatōis ⁊ de ea ꝯſtituto nō recipiat̉ dictū teſtiū. ⁊ tunc dic hͦ ꝓcede­re. qꝛ hec exceptio non p̄t eſſe notoria exquo ī iudicio ꝯtenditur merito nō dꝫ ip̄ius ꝓbatio differri. iuxͣ noͣ. ī d. c. ex parte ade. Scd̓o p̄t intelligi ⁊ ſubtiliꝰ ꝙ nō dꝫ admitti ad teſtificādum.ſ. in effectū. qꝛ nō faciet fi dem dictum ſuum ſi tꝑe ferende ſnīe pēdeat adhuc ac cuſatio. ſꝫ nihilominꝰ poterit dictum ſuum recipi ⁊ ex­ceptio reſeruari in tp̄s ferende ſnīe. nam ſi an̄ ſnīam re peritur abſolutus. ſatis patet ꝙ tꝑe teſtimonij erat in tegriſtatꝰ. ꝓ hͦ facit qꝛ teſtis ſolū repellit̉ qꝛ p̄ſumitur nocens. vt in. c. forꝰ. in fi. de ver. ſig. Sꝫ nunc con ſtat ꝙ erat innocēs. facit qd̓ in ſimili noͣ. Io. an. in. c. om̄ipotens. de accu. Primꝰ intellectꝰ vid̓r magis cō uenire littere. ſꝫ ſecūdus ē magis rōnabilis. Nota quarto bonū ar. ꝙ ꝯtra teſtē p̄t excipi de crimine etiaꝫ non publico probat̉ ex eo qꝛ teſtis ⁊ ꝓmouēdus ſeu ordinādus h̓ equiꝑantur. ſꝫ certū ē ꝙ notatus crimīe priuato repellitur ab ordine. ergo etiā a teſtimonio ad hoc. xxv. di. c. fi. ⁊. lxxxi. di. c. i. facit ad ea q̄ dixi in. c. teſtimonium. s. eo. Noͣ vltimo ꝙ accuſatꝰ aliū ac­cuſare nō p̄t. hͦ ītellige iuxta ea que habent̉ ⁊ noͣ. in. c. negāda. iij. q. xi. ⁊ plene ꝑ bar. in. l. is quis reus. ff. d̓ publi. iudi. Uenio ad gl. que facit pͥncipaliter qua tuor nam in pͥma ꝑte ponit rōneꝫ decidendi ad tex. et ē clara. In ſcd̓a ꝑte querit an iſte accuſatus admit tat̉ in ciuili. ⁊ ꝯcludit ꝙ ſic. dūmodo ſit emēdatus de crimīe. ⁊ in hoc glo. inepte loquitur. exquo em̄ adhuc nō conſtat de crimine non requirit̉ emendatio. lꝫ em̄ pendente accuſatōe grauet̉ ip̄ius opi. vt in prin. gl. tn̄ hec aggrauatio ſufficere nō vid̓r in ciuili vel cū agitur ciuiliter. vt ſatis ꝓbat̉ h̓. ⁊ in. c. teſtimoniū. in ꝟ. in cri minali. s. e. ⁊ faciunt ſimilia de ꝗbus in glo. Et vide de hͦ qd̓ noͣ. glo. in. c. ip̄i apoſtoli. ij. q. vij. Tercio glo. oppo. ꝙ etiā in exceptis criminibꝰ non debeat iſte admitti. ar. ij. q. i. in primo. ⁊ in. c. per tuas. de ſimo.