gentilium ſiue paganorum ponentium plures deos tra quos dicitur exod̓. xx. Non habebis deos alienos coram me. Secundus eſt error manicheoꝝ qui ponūt duo prima principia eſſe vnum/ a quo ſunt omnia bona aliud a quo ſunt omnia mala. Cōtra quos dicitur yſaye xlv. Ego dominꝰ eſt alt̓ formās lucem/ creās te nebras; faciens pacem creās malum; quia ip̄e ſcd̓m ſuam iuſticiā infligit malum pene; cum eſſe ꝯſpicit in ſua creatura malū culpe/ quod eſſe ꝑmittit. Tertiꝰ eſt error antropomorficarum ponētium quidē vnum deū; ſed dicentium eum eſſe corporeū. ad modum hūani corporis formatum. Cōtra quos dicitur Io. iiij. Spi ritus eſt deꝰ. yſa. Cui ſimilem feciſtis deum aūt quam ymaginem ponetis ei. Quartus eſt error epicurorum dicencium deus habeat ſciētiam neqꝫ prouidentiā rebus humanis. Contra quos dicitur. pe. vltīo. Om nem ſollicitudinem veſtram proicientes in eum; quoniā ipſi cura eſt de vobis. Quintus eſt error quorundam gentilium philoſophorū/ dicenciū deum eſſe omnipo tentem; ſed ſolum poteſt ea que natura fiunt Contra quos dicitur in pſal. Omnia quecunqꝫ voluit dominus fecit. Omnes igitur hij vel derogant vnitati eſſētie di uine/ vel perfectioni. Vnde cōtra om̄s ponitur in ſym­bolo. Credo in vnum deum patrem. Ecundus articulus eſt tres ſunt perſone di uine in vna eſſentia ſcd̓m illud infra Io vltīo. Tres ſūt que teſtimoniū dāt in celo/ pat̓; ver ; ſpūs ſanctꝰ; hij tres vnū ſūt Circa hūc arti culum/ ſunt plures errores. Primus quidē ſabellij. poſuit vnā eſſēciā; ſed negauit trinitatē ꝑſonaꝝ dicēs