Prologus in Compendium iuris canonici Ntrāte me in vineam dn̄i ſabaoth circa horā vndecimā conducto. et vidente eaꝫ per multitudinē oꝑariorum optime excultā. cogi taui apud me quid ei facere poſſem amplius. Cunqꝫ ſic deliberarē: meamqꝫ prauitatē imbecillitatēqꝫ inſpicerē: que ad maiores labores minus idonea eſſet. mihi vltima hora diei ſuꝑeſſet ad laborandū: vt vinee dn̄i qͣlitercūqꝫ ꝓdeſ­ſe poſſem. ne premiū ꝓmiſſum negligerē. aggreſſus ſum colligere ſarmenta ab alijs deciſa. alligare ea in faſciculos. quatinus eo citius facilius a me alijs tolleren tur ad comburendū in meditatione. vt in meditatōne mea alioꝝ exardeſcat ignis qn̄ ego me alios vellem. illi ſe alios vellent fouere in mandatis xp̄i dn̄i capi tis eccleſie. eiuſqꝫ ſponſe illibate ꝟginis caſte ſine ruga. eccl̓ie videlꝫ mādatis. Uel ſi qua ſarmenta de illis adhuc eſſent viridia: a me alijs plantarent̉ ad fructifican­. Natura em̄ ſarmenti eſt plantatū in terra bonam fertilem radicat. germinat et fructificat. Quapropter perpendēs hi qui circa vndecimā venerant: accepe­runt ſingulos denarios: me piguit tantillū tēporis laborare. vt illis qui pri mo mane. circa horā tertiā. circa ſextam. nonā venerant: ſingulos denarios acci perem. ſperans in miſericordia dei: ego pauꝑculus mittere in gazophilaciū era duo minuta valeam cum vidua pauꝑcula: es vnū minutū deſpiciat. maxi me ex eo ip̄e dicit in euāgelio. Porro vnū eſt neceſſarium. Et iteꝝ. Quicunqꝫ po tum dederit vni ex minimis iſtis calicem aque frigide tm̄ in noīe diſcipuli. amē di co vobis: perdet mercedem ſuam. dūmodo ſaltem defodiam in terrā abſcō dam pecuniā dn̄i mei. deus plus penſat animū benignū qͣꝫ datum. quantuꝫ ſed ex quanto affectu. Continent̉ aūt in hoc libello iura diuina humana extra­cta ex Decreto. decretalibꝰ. ſexto. clementinis. Siqͥs igit̉ ſompedioſum reperto­rium iuris canonici habere voluerit: libellū hunc aſſequat̉. quem ſe alios dirige re poterit in via dn̄i. Ideoqꝫ nomen huic libello impoſitū eſt: Compendium iuris canonici: predicatoribus et alijs vtile.