Seite
po coerceri. argumentum. extra de pͥui­legijs. ca. Patentibꝰ. c. Tuaꝝ. Exemptis deferendum eſt in illis in qui bus ſunt exempti: in alijs ſubſunt epiſco pis. extrare. c. Cum capella. Exempti quorum exemptio non conſtat ſi exemptiōis priuilegium ordinarijs in loco ſecuro vel alijs nō ſuſpectis ab ip̄is deputatis non exhibuerint: ſi tunc ordi narij contra eos iuriſdictionem exercue rint: tenebit. nec proceſſus conſeruatorꝭ eis a pape deputati contra ordinarium robur habet. de priuilegijs. c. Cum per ſone. libro ſexto. Exemptionem allegans. ſupra. Allegās contra iuriſdictiōem. Supra. Allegās exemptionem. Exempti quantacunqꝫ libertate gaude­ant: poſſunt nihilominus ratōne delicti aut contractus ſiue rei de qͣ contra ip̄oſ agitur coram ordinarijs rite conueniri. et illi quo ad hoc ſuam iuriſdictioneꝫ in eos exercere. niſi delictum ſit in loco ex­empto commiſſum vel contractus iuit vel res litigioſa conſiſtat ibidē. Nec vbi domicilium habent ſi alibi delinquant: vel contrahent vel res litigioſā cōſiſtat poſſunt conueniri pretextu domicilij: ſꝫ ibidem vbi illa fiunt vel res conſiſtit cō ueniātur: vel illuc remittantur. ſaluis a men caſibus alijs in quibus eos iuriſdi­ctioni epiſcoporunt ſubeſſe precipiūt caº nonica inſtituta. In eos autem quibus a papa indultum eſt ne a quoqͣꝫ valeant excommunicari: ſuſpendi: vel interdici: ordinarij iuriſdictionē vbicunqꝫ illi fue rint quantū ad illa exercere penitus nō poſſunt. de priuilegijs. c. Volentes. li. vl. et eodem. de decimis. cap̄. Statuto per petuo. Exempti celebrantes in loco interdicto vel ſepelientes. ⁊c̄. Supra. Excōmuni­catōnis.§. xxiiij. Exemptio eccleſie comprehendit ipſius canonicos: monachos: clericos: conuer­ſos: et perpetuo oblatos eiuſdem: ſꝫ nō curatum quantum ad ea que ad ip̄aꝫ cū ram pertinent. Nec parrochianos. Ex emptio autem canonicorum: ip̄os ſoluꝫ et non eccleſiam: nec clericos alios īclu­dit. exemptio clericorum eccleſie comp̄­hendit canonicos et alios clericos eiuſ­dem: non autem eccleſiam. niſi in priui­legio exprimatur. de priuile. ca. Per exē ptionem. libro ſexto. Exemptionis forma eſt. ſi papa aſſerit a­liquam eccleſiam fore exemptam aūt iu ris beati petri exiſtere. ſiue ad ius ⁊ ꝓprie tatem romane eccleſie vel ad romana ec cleſiam ſpecialiter et ſine medio vel ſim­pliciter ꝑtinere: per hoc dꝫ plene iudica i exempta. Non autem ſi in forma habe tur ꝙ ad ius ſiue propinquitatem roma ne eccleſie pertinet. vel ꝙ in ſpeciales et proprios filios romāe eccleſie ſint ſuſce pti. vel ſi annuum cenſum ſoluant. vel ꝙ ab alio qͣꝫ a papa excommunicari ſuſpē­di vel interdit nō poſſint vel ſimilia di­cantur: tunc in alijs caſibus ſunt epiſco­pes ſubi per hoc tamen dicit ſe nolle alijs modis exemptionum derogare. e. ca. Si papa. libro ſexto. Exemptionis verba narratiue ſonantia in littera non probant exemptionem. vt dicendo. Conqueſtus eſt nobis prelatꝰ eccleſie. N. nobis immediate ſubiecte et ſimilia. ſecus ſi circa principaleꝫ liberta tis donationem vel exemptionem aſſe­rat ip̄am exemptam fore: vel alia ſimilia proferat. Et ponuntur ibi. xiiij. forme ꝓ bationis huiuſmodi. et tres forme qui­bus non datur exemptio nec per hoc de rogatur alijs modis exēptionum. Ubi ſupra. Exēpti nō pn̄t ſuo noīe aſſumere cauſas proprias ſuorum liberoruꝫ: id eſt. nō ſer uorum ipſorum etiam ſi ſint ſui cenſua­les. De priuilegijs. cap̄. Auctoritate. li­bro ſexto. Exempti erigere capellas. Infra. Religi­oſi. Exempti nō poſſunt. Exempti monachi. Infra. Religioſi ex­empti. Exequie pompatice plus ſunt ſo lacia viuorum qͣꝫ ſubſi­dia mortuorum. decima tercia queſti. ſe cūda. Anime. Gregorius Bonifacio ar chiepiſcopo. Eritu difficult̓ peragitur bono qd̓ malo inchoatur principio. pͥ­tm̄a queſtio. pͥma. Principatuſ. c. Uulne rato.