Seite
ro. xxiiij. que. jͣ. Si quis dederit. xxxij. q ſeptima. Quemadmodum. Notandum tamen ꝙ hec. Ignorātia iurꝭ p̄dicti. ē alia īuincibil̓. vt ī dementibus ſi caſu contigit: non impu­tatur. Si vero ex culpa accidit: noxia ē xv. queſtio. pͥma. Si quis inſaniēs. ali­Ignorantia vincibilis que excuſat ſi non ex negligentia contingit. Si vero ex ne gligentia: tunc et ſi a tanto: non tamē a toto excuſat. xxxij. queſtione ſepti. uē­admodum. Ignorans nāqꝫ ille excuſatur quia quo diſceret non inuenit. eis autem nō igno ſcitur qui habentes a quo diſcerent ope­ram non dederunt. diſtinc. xxxvij. Non omnis. Auguſtinus libro queſtionum Ignorantia alia eſt affectata. cum qͥs nol let ſcire bene agere. di. xxxvij.§. vlt. Ignorantes nō gat decretū. extra dicē ſtitutionibꝰ. c. Cognoſcētes. infra. ta tuta. Ignorātia niſi craſſa fuerit vel ſupina: a ſententia ordinariorum excuſat. de con ſtitutio. c. Vt animarum. li. li. Ignorantia preſumitur vbi ſcientia non probatur. de regulis iuris. ca. Preſumit̉ ignorātia. libro ſexto. Ignorantie iuſtam cauſaꝫ cenſetur habe re: cum quis in ius ſuccedit alterius. de regulis iuris. c. Cum quis. li. vj. Ignorantiam allegans niſi iuramentum preſtet preſumitur non ignoraſſe. Extra de ſententia excommunicationis. c. Si vero aliquis. Ignorantia non ſolum impedit promo­uendum: ſed deijcit etiam promotuꝫ. ex tra de eta. ⁊ quali. ca. Quāuis. Ignorantia periculoſiſſima eſt fectori a­nimarum. extra de renunciatio. cap̄. Ni ſi cum pridem.§. Pro defectu. Ignorantia eſt mater omnium errorum. di. xxxviij. Ignorantia. Ignorantia ſacre ſcripture ſacerdotibus eſt damnoſa. diſtin. xxxvij. Ideo. Ignorantiā allegans poſt tempus duo­rum menſium poſt publicationem cōſti­tutionis: poſtea non valebit allegatio ignorantie. In gloſa de conceſſi. prebē. cap̄. Quia cūctis. libro ſexto. ver. Tem­pus. Item extra ne clerici vl̓ mōachi. c. Super ſpecula. Ignorantie tempus non permittitur in priuilegijs. indulgentijs. ſiue conceſſio­nibus ſpecialibus. de conceſſi. preben. c. Quia cunctis.§. Nec obſtaret libro ſex­to. Ignorans ſibi collatum eſſe beneficium: ſi impetratis litteris ſuper alio obtinen do non ſit mentio illius: valent littere. Ita ꝙ vnum illoruꝫ eligat altero dimiſ ſo. ſi talia ſint que de iure ſimul poſſide­ri nequeunt. de reſcriptis. c. Gratia. Li­bro ſexto. Alegitimus diſpenſationeꝫ conſequi valet a papa poſt ſuſceptuꝫ epiſcopatum. niſi fuerit manſer. ex. de renuncia. c. Niſi cū pridem.§. Perſone. Illegitimoruꝫ plures ſunt ſpecies. Sūt enim nothi. manſeres. naturales. et ſpu­rij. ibidem. infra Manſeres. Illegitime nati nō poſſunt aſſequi digni tatem perſonatus: vel beneficia curata: ſine diſpenſatione pape. ſi ſecus ſit amo ueantur. Exti de filijs preſbyteroꝝ. c. Nimis. Allegitime nati nō promoueantur ad ſa­cros ordines: niſi monachi fiant: aut in congregatōne canonica regulariter vi­uant. ſed et ſic nullatenus prelationē ha beant. eo. ca. Vt filij. Illegitimi cenſentur qui ex matrimonio clamdeſtino in gradū prohibito etiam ignoranter contracto naſcūtur. extra de clamdeſti. deſponſa. capit. Cum inhi­bitio. Illegitime natus ex deſpenſatione epi­ſcopi poteſt ad minores ordines promo ueri. Et beneficium ſine cura obtinere: dummodo tale ſit ſuꝑ quo poſſit diſpen ſare. ſuper alijs ſolus papa poteſt. ita ta men ꝙ ſolum vnum obtineat beneficiuꝫ De filijs preſbyteroꝝ. ca. is qui. libro ſex to. Et ſi tacito defectu ſuper pluribꝰ ob tinet diſpenſationem. non tenet. eo. ca. Si is. libro ſexto. Illegitimi. infra. Legitimi. Supra. Fi­lij. infra. Manſeres. Habes differenti­am. m 3