Nuptie terram replent. virginitas celum xxxij. q. j. nuptie. Ambroſius. Nuptie quare admittuntur. xxvij. que.i. nuptiarum. Nuptias condemnantes: anathema ſint di. xxx. Si quis ꝓpter. di. xxxj. Si quis vituperat. c. Quicunqꝫ. Nuptias accuſans tanqͣꝫ illicitas nubē tes ſaluandos dicens: anathema ſit. diſt. xxx. Si quis nuptias. Nuptie ſecunde aliquando benedicūtur cum quis ſecundario ducit virginem. et hoc vbi talis conſuetudo eſt. et papa ſci ens tolerat. Gloſa extra de ſecundis nu ptijs. c. Uir autem. Decipe regibꝰ. Eſt gn̄ale qͥppe pactum ſocietatis huma­ne ſuis obtemperare regi­bꝰ. diſ. viij. Que ꝯtra mo­res. Auguſtinus libro. ij. confiſſionum. Obedire eſt quicquid a ſuꝑiori vtilit̓ fue­rit imperatum obtemꝑare. xxiij. q. j. ma. Grego. in epl̓a militibꝰ ī neopoli. Obedire oꝑtet deo pͥncipaliter. deinde. ſemper maiori minore. diſtī. viij Que contra. Auguſtinus libro ſecundo ꝯfeſ­ſionum. Obedire omnes tenent̉ pape. deinceps inferiores ſuperioribꝰ ordine ſuo. diſ. xx­iij. cap̄. Obedientiam. infra. Obedire debent epiſcopis omnes princi pes terre: ſcd̓m preceptum petri. extra maiori. et obe. c. Omnes. Obedire principibus nolens: morte riatur. e. c. Si quis. Obediendum non eſt in his que ſunt con tradeum: ſed magis humiliter ſuſtinen da eſt excōmunicatio vbi cōſcīa certa. e. extra de reſtitu. ſpolia. capi. Litteras.§. porro. extra de ſentē. ex. c. Inquiſitioni. ſupra. Mandato. Obediendum eſt in cōtrarijs diuinis preceptis. quia oportet deo obedire ma gis qͣꝫ hominibus. Actuū. qͥnto. xj. q. iij. Non ſemper. Auguſtinus. c. Si domi­nus. Ieronimus in epl̓a ad Epheſeos. Obedire oportet ſemper maioribus pote ſtatibꝰ vbi minores contrarium iubent. eo. c. Qui reſiſtit. Auguſtinū Obedientia ſola eſt que fidei meritū poſ­ſidet. ſine qua fidelis quiſqꝫ infidelis eſ­ſe cōuincit̉. quia ſcelus idolatrie eſt nol­le acquieſcere. viij. que.j. Sciendū. Gre gorius. Obedientia omnibus neceſſaria eſt me­ritoria. vbi ſupra. Obedientia iure victimis preponit̉. melior eſt obedientia qͣꝫ victima. j. Reg. . Quia in victima aliena caro: ſed in obedientia ꝓpria volūtas mactatur. viij que.i. Sciendum. Gregorius in morali bus. libro. xxxv. diſtin. xxix. extra de ma. et obedien. c. Illud dominus. Obediētia aliquādo ſi de ſuo aliquid ha bet. nulla eſt. vt cum mūdi huius ſucceſ­ſus vel locus ſuperior imperatur. Nam virtutem ſibi obedientie euacuat qui ad hec ex proprio ābelat. Aliquādo vero ſi de ſuo aliquid non habuerit: minima eſt. quia obedientie ſibi meritum minu­in ei ad huius vite deſpecta inuitꝰ no­lenſqꝫ deſcendit. viij. q. j. Sciendū. Gre­gorius in moralibus. Obedientia qͣlis et a quibus ſuperioribꝰ debet exhiberi diſtis. xciij. per totum Obedientie cauſa bonum deſerere: malū aūt facere licet. xi. q. iij. Quid. Gre­gorius. Obediendum eſt in dubijs. et tunc obedi entia excuſat. xxiij. q. j. Quid culpat̉. Obedientia nullū debet inducere ad ma lum faciendum. xj. q. iij. Quid ergo. cap̄. Non ſemper. Obedientiam manualem debent ſubditi facere ſuo prelato et ſine ſcriptura ad iu­ramento. extra de iureiu. c. Nullus. Ni­ſi eſſent ſuſpecti. extra de maio. obedi. Cum in eccleſijs. Obijciens Exceptionem obij­ciens non videt̉ de intentione aduerſarij confiteri. de re. iu. cap̄. Exceptionem. li. vj. Obijciens in formam electōnis vel perſo nam electi.. Appellantes contra. Obtulit ſe chriſtus ſemel in preci­um ſempiternum. nos quottidie offerimus in memoriam illi­de conſe. di. ij. In chriſto. Ambroſius in epiſtola ad Hebreos. Oblatio tūc intel ligitur quando hoſtia et ſanguis ſumit̉.