Seite
Ordinatus furtiue vt vlterius ꝓmoueat̉ poteſt ab epiſcopo iniūcta ei penitentia diſpēſari. Si vero fuerat ſub pena excōi­cationis ꝓhibitus ne ordinē reciꝑet: tūc ſolus papa pōt diſpēſare. niſi religioneꝫ intret. tunc em̄ poterit epiſcopus cuꝫ eo diſpenſare. extra de eo qui furtiue. capi. Ueniens. Ordinatus tra ꝓhibitionē ep̄i ſuſpēda tur ab executōne ordinū. Extra de offi­archi. c. Significaſti. Ordinari nō debent religioſi abſqꝫ licen­tia ſui prelati. extra de tē. or. c. ad aures. Ordinandus in ſubdiaconū debet voue re caſtitatē. di. xxvij. Diaconus. di. xxx­ij. Si quis eorum. Ordo ſacer nō dirimit matrimoniū. Su ra. Matrimoniū. circa finem. Ordinandoꝝ noticiā dicit preſētās eos ſe ꝙ digni ſunt habere. qͣntū hūana fra­gilitas noſſe ſit. extra de ſcruti. in ordi ni. faciendo. c. vnico. Ordo eſt duplex. ſcꝫ triumphantis eccle­ſie. ⁊ militantis. di. lxxxix. Ad hoc. Ordines noue eccleſie triūphantis d̓ no uem lapidibꝰ deſiſtant̉. de peni. diſtī. ij. Principiū sͣ. Angelo­Ordinū nouem militantis eccleſie nomi­na et gradus. di. xxj. Cleros. Iſidorꝰ li. vij. Ethi. c. xij. Item origo et noīa et ꝙ ſuꝑiores ab inferioribꝰ nō iudicent̉. diſt. xxj. per totum. Ordines ſacri a quibꝰ ſint ꝯferendi. di. lx. iiij. per totum. vſqꝫ ad di. lxxv. et. sͣ. Or­dinari poſſunt ſacerdotes. Ordines ſinguli vbi in quibꝰ locis debēt conferri. diſtin. lxxx. per totū. Ordines ſacri ſinguli quō ꝯferunt̉. di. xx. iij. per totum. Ordinū ſinguloꝝ officia. di. xxv. ꝑ totū. Ordines ſacri in pͥmitiua eccleſia fuerūt ſolum diaconatus ⁊ ſacerdotiū: ſꝫ hodie etiā ſubdiaconatus inter ſacros ordīes computat̉. extra de eta. quali. c. A mul tis. extra de ſer. nō or. c. Miramur. Ordines plures vno die vel vnū vno et alterū ſequenti die ꝯtinuato ieiunio ei­dem conferens: debet ordinator ſuſpen­di a collatōe ⁊ ordinatus ab executione ordinum vſqꝫ ad diſpenſationem pape. extra de tem. or. c. Lras. c. Dilectꝰ filiꝰ. Ordines plures(ſub excōmunicatōe pro hibitus) ſimul recipiens irregularꝭ effi­citur. et nō poteſt in eiſdem miniſtrare ſi ne diſpenſatione pape. niſi religioneꝫ in tret. tūc em̄ epiſcopus poteſt cum eo di­ſpenſare auctoritate pape vt in eiſdē mi niſtret. nō aūt vt vlterius ordinet̉. extra de eo qui furtiue. c. Innotuit. iūcta glo. Ordines minores poſſunt ſimul recipi: ſꝫ ſacrū ordinem ſimul cū eis recipiens: in minoribꝰ tm̄ permittit̉ miniſtrare. Se­ſi religionē intrat poteſt ſuperior ſecum etiam in alijs ordinibus diſpenſare. Ex tra. eo. c. Cum. H. lati. Nec ſolū acoli­tatum cum ſubdiaconatu poteſt recipe­re. Panormitanus. e. c. Ordines recipere beneficiati ſi negligūt: ab epiſcopo cōpellunt̉ per ſubtractionē beneficioꝝ. extra de etate et qua. c. Que ris a nobis. Ordines minores cōferunt̉ ex priuilegio a nō epiſcopo. extra de ordinatis ab ep̄o qui. c. Requitur. sͣ. Abbas. Ordinis executionē poſt peractā penitē­tiam nullū crimen impedit(quin cuꝫ di­ſpenſatione poſſit) preter homicidiuꝫ et ſimoniā. extra de accu. c. Inquiſitōis Ordines ſacri pueris ⁊ indignis nō con­ferantur. j. q. j. Pueri. Ordinum collatio a quibꝰ. quomō. et cui vl̓ cui nō fiat. sͣ. Ordinādꝰ. ⁊. jͣ. vſqꝫ hūc Ordinem recipiens excōicatus. sͣ. Excō municatio.§. xxxix. Ordinem ſacrū recipiēs ab excōicato. sͣ. Ordinatus ab excōicato. Ordinem recipiens a ſuſpenſo ſciſmatico ſimoniaco. s. Ordinatus. Ordo ſingulaꝝ eccleſiaꝝ maioꝝ ẜm tem­pora antiqua ⁊ moderna et dignitates eariſe. di. xxij. per totum. Ordo predicantiū eſt quaſi precipuus in eccleſia. ⁊ ideo officium illud nō indiffe renter vſurpandū. extra de hereticis. ca. Cum ex iniuncto ca. Sicut. in vno. Ordines mendicātes nōdum cōfirmati omnes reuocantur: p̄ter ordinē predica toꝝ et minoꝝ. qͥ propter euidentē vtili­tatem eccleſis cōfirmati ſunt. ſed et ordo heremitaꝝ. ſcꝫ auguſtini ⁊ carmelitaruꝫ ita ꝑmittunt̉. Alij aūt pͥus cōfirmati nul lum ad profeſſiōem recipiāt. nec domuꝫ