Seite
multa. Ratio autem vt dicit Panormi tanus tunc id poſtulat quando hoc vti­litas et neceſſitas eccleſie exigit. nō eniꝫ hoc fieri poteſt pro bono pͥuato. ſcilꝫ vt quis lucrifaceret fructus ad vtilitatem priuatam. Vnde talis diſpenſatio pape non excuſat coram deo vt quis plura be neficia obtineat. Nam lex cōmunis fun data eſt ſuper bono publico. di. iiij. Erit autem. Sed bonū publicū non eſt rela­xandū: propter ꝯſideratōem pͥuatā. Ex tra de poſtu. prela. c. Bone. Sed tal̓ eſt conſtitutio ſiue prohibitio de pluribus beneficijs nō abendis. ⁊c. Hec panor. eo. ca. De multa. Unde extra de preben dis. ca. Ratio dicitur. Ratio nulla ꝑmit tit ⁊ quod ꝓ cōmuni vtilitate datū eſſe cognoſcit̉: proprijs cuiuſqꝫ vſibus appli­cetur. Idcirco plura beneficia retinens quoꝝ alterum per ſe ſufficeret ad vitam beneficiati: peccat mortaliter. extra d̓ ele ctio. c. Dudum. ſecundo. In gloſa verbi­Licite retinere. Et. extra de clericis nō reſiden. c. Conquerēte. Gloſa fi. Addit Panormitamus quātūcunqꝫ ſimplicia Nam beneficium quantūcunqꝫ modicū requirit deſeruientiā ꝑſonalem. non di cit reſidentiā) alias debet illo p̄uari. eo. ca. Conquerente. Niſi cōſuetudo aliud habeat. In gloſa. Et taliter retinens de bet reſtituere fructus. ar. extra de prebē. cap̄. De multa. Papa habet omnē poteſtatem quam pe­trus a chriſto recepit. Nam illam petrꝰ. ad ſucceſſores tranſmiſit. di. xl. ca. Non nos. extra de tranſſa. c. Quāto igitur. Papa habet etiā vtrunqꝫ gladium. id eſt. iuriſdictionē ſpūalem. ⁊ temporale. Nā chriſtus petro celeſtis ſimul ⁊ terreni iu ra imperij cōmiſit. diſtin. xxij. c. Omnes Sed petrus omnē auctoritatē tranſmi ſit ad ſuos ſucceſſores. diſ.xl. Non nos. Unde et apoſtoli duos gladios habuiſ ſe legunt̉. Luce. xxij. Hec extra de iudi. capit̉. Nouit. in gloſa verbi. Noſtram. Sed executionē gladij temꝑalis cōmi­ſit imꝑatori. ⁊ ſibi retinuit ſpūalis execu­tionem. Ibidem. Dignior etiam eſt ſpi­ritualis. sͣ. Eccleſiaſtica ſiue. Und̓ dici tur Ieremie. j. Ecce conſtitui tē ſuꝑ gen­tes et regna. Quod ſacerdoti dictuꝫ eſt. id ē Ieremie. nō regi. vt ſcꝫ agnoſcāt re­ges ſe eſſe ſubiectos ſacerdotibꝰ. nō autē econuerſo. Niſi inquantum ſacerdotes. temporalia a principibꝰ obtinent: intan tum illis ſubſunt. extra de maiori. ⁊ obe dientia. cap̄. Solite. Papa dicitur eccleſia. vij. q. j. Scire de­bes. et illa poteſt errare. ſed nō illa que ē congregatio fidelium. deua. xxxiiij. q. j. A recta. Iuncta gloſa. sͣ. Eccleſia. Papa a nullo homine iudicari poteſt: cū ſit omnibꝰ p̄latus. di. xxj. Inferior. capi. Nunc autem. Ip̄e autem om̄es iudicat. niſi ⁊ ip̄e a fide deuiare dep̄hendat̉. diſt. xl. Si papa. Papa abet omnia iura in ſcrinio pecto ris iui. de conſti. c. Licet. li. vj. Papa poteſt nouas leges cōdere ⁊ diſpē­ſare cōtra antiqua et apoſtolū. ⁊ quādo hoc poteſt. xxv. q. j. Sunt quidam. Iun cta gloſa. ⁊. c. ſequen. Pap̄e auctoritas nō eſt alligata cāonibꝰ vel legibꝰ apoſtolicis. xxv. que.§. His ita reſpondet̉. Papa in terris gerit vicem veri dei. Ex­tra de tranſit. Quinto. Papa por de iure diſpenſare ſuper ius extra de conceſſi. prebē. c. Propoſuit. sͣ. Diſpenſare. Papa eſt eiuſdem auctoritatis ſicut ſan­etus petrus. extra de maio. ⁊ obediē. ca. Illud dominus. Papa ſolus eſt ſuper om̄e conciliū ⁊ ſtatu­tum. extra de ele. c. Significaſti. Pape ſententia facit ius cōmune. extra d̓ ſen. ⁊ re in. ca. In cauſis. Papa ſi cōceſſerit aliquid vſqꝫ ad bn̄pla­citum ſuū: hoc eo mortuo expirat. ſed ſi ad bn̄placitū ſedis tūc ꝑpetuat̉. niſi ſuc­ceſſor ip̄ius reuocet. de reſcriptis. c. Si gratioſe. li. vj. Papa ſolus canoniſat ſanctoꝝ reliquias extra de reli. ⁊ vene. ſcō. c. Audiuimꝰ. Papa nō poteſt legem ponere ſucceſſori: nec eius poteſtatē in aliquo limitare. ex­tra de ele. c. Cum marthe. quia nō habꝫ imperiū par in parē. Ibidem. Papa ſolus diſpenſat vt filij p̄ſbyteroruꝫ immediate eccleſias paternas habeant. extra de filijs. p̄ſby. c. Dilectus filius. Pape non licet diſpenſare cū monacho ī