Seite
Uſurariū manifeſtū aliter abſoluēs. ſepe liens. oblationē recipiens. teſtamentꝭ in tereſſens pene. extra. e. c. Que in omnibꝰ ſtatute q̄ habet̉. sͣ. Uſurariꝰ manifeſtus nō. ⁊c̄. ſubiaceat. e. c. Quāqͣꝫ. li. vj. sͣ. Ex cōicatio.§. xxxiiij. Uſurarios manifeſtos in ſuis terris ſuſti­nentes. sͣ. Excōicatio.§. xx. sͣ. Suſpen­ſus ab officio. Uſurarios fouentes. eis ſtatuta cōdē tes. sͣ. Excōicatio.§. xxx. Uſurarioꝝ teſtamenta. sͣ. Uſurario. Uſuras reſtituere cogant̉ iudei. sͣ. Iudei debent. Et ſi iudeus nihil habet niſi vſu ras non licet ab eo quicꝙͣ recipere ꝓ do no vel precio. tamē recipi ab eo licꝫ: ſi re cipiens certat de damno ſuo vitādo: dū mō tamen nō recipiat in ſpecie res ip̄as alienas. Secus ſi alias etiā res p̄ter vſu ras habet ⁊ ex receptionē hmōi nō effici atur impotens ad reſtituendum. ſcd̓m Guil. ⁊c̄. Uſuras alterius nomine nemo exerceat ſicut nec ſuo. quia eiuſdem periculi ē. di. xlvj. Sicut nō ſuo.s. Licere. Vſui humano non debet applicari quod eccleſie eſt traditu vl̓ d̓o dicatum. xvij. q. vlti. Queſti ſunt. xix. q̄ iij. Que ſemel. extra de foro cōpe. c. Cō­queſtus. de regulis iuris. c. Sel̓. li. vj. Uſus veritati cōtrariꝰ eſt abolendꝰ. diſ. viij. Si conſuetudinem. Uſus cedat auctoritati. ⁊ prauū vſum vi cat ratio ⁊ lex. di. xj. Uſus. Iſido. libro ſecūdo ſinonimoꝝ. Uſus rerum non eſt in culpa. ſed libido. di. xlj. Quiſquis. Augu. de doc. xp̄iana. Uſus malus bonoꝝ ꝓpriorum rapina eſt sͣ. Poſſidet̉ iure. Uſus. j. Utens. Uſui ꝓprio nō debent cōmunia applicari Unde ratio nulla ꝑmittit vt qd̓ pro cō­munitate datū eſſe cognoſcit̉: cuiuſqꝫ vſi bus applicet̉. extra de p̄ben. c. Ratio. Uſus bonus nō iuſtificat male acquiſita vel per ſe mala. xv. q. v. Neqꝫ. Uſurpatio eſt ordo illegittimꝰ j. q. j. Quod ꝓ ne­ceſſitate. Uſurpatio eſt nō conceſſa p̄ſumere. diſtī. xciij. Illud. Uſurpās iniuſte ſibi aduocatōis tituluꝫ regalia: aut ſuꝑioritatē quācunqꝫ: vel ti­tulum iuriſdictōis: aut tributa et hmōi ī eccleſijs ⁊ bona eccleſiaꝝ ſibi occupare dum vacant p̄ſumens: excōicatꝰ eſt. De ele. e. Generali. li. vj. sͣ. Excōicatio.§. vt Uſurpans ſibi vel quōlibet ſe intromit­tens de beneficijs officialiū pape. vl̓ cau ſas ꝓprias aūt alienas in curia ꝓſequen­tium. sͣ. Suſpenſio.§. ij. Uſurpantes ſibi alienationē bonorū ec­cleſie quocunqꝫ titulo actiue vel paſſiue sͣ. Suſpenſio.§. vj. Uſurpantes auctoritatē ſibi non conceſ­ſam. vide in pluribꝰ caſibꝰ. sͣ. Excōicatō .xvj.§. xvij.§. xviij. Uſurpantes iura parrochialia ⁊ hmōi re ligioſi. sͣ. Emunicatio.§. xxij. et ij. ſe. Uſurpās. Non eſt ſine culpa qui rei que ad eum non pertinet ſe immiſcet. De re­gulis iuris. c. Non eſt. libro ſexto. Vtens iure ſuo nulli facit iniuriā. extra de electio. c. Cum ec cleſia vulterana. Utile non debet per inutile viciari. De regulis iuris. ca. Utile. li. bro ſexto. Fallit quando duo iudices cō iunctim dati ſunt et vnus recuſat̉: ſi tūc alter cum recuſato procedat: talis ꝓceſ­ſus non valet. Extra de officio delega. cap̄. Cum ſuper. Iteꝫ in procuratore ex cōmunicato: ſi ſubſtituit auctoritateꝫ. et ſimilibus. extra de procura. c. Cōſulti. Utilitas publica ſiue cōmunis p̄ fertur priuate. Extra d̓ poſtulatione. cap̄. Bone memorie. pͥmo. extra de renun. c. niſi cum p̄dē. Utilitas equiparat̉ neceſſitati. Extra de etate ⁊ quali. c. Queris. Uuam acerbā comedūt qͥ ſcriptu­ras ſacras nō ẜm rei ꝟita­tē ītelligūt. di. xxxvij. vino īebriant̉. Ie­ronymus in Iſayā. Uulnera amici ſt̓ meliora qͣꝫ vo lūtaria oſcula inimici Meliꝰ ē cū ſeueritate diligere qͣꝫ cū leni tate deciꝑe. v. q. v. nō oīs. Au. ad vi. do. Uxorem ducere volēs ſe talē vxo ri ẜuet qͣlē ip̄aꝫ īuenire cupit. id ē. caſtā. xxxij. q. vj. Si ducturi. ⁊. c. ſeq̄n. Aug. de ꝟbis dn̄i.