Seite
colllator beneficiorum ⁊ plenius per glo. ⁊ card. in cle. i. vii. q. de teſta. Sed card. in cle. i.§. ad hec de ſta. mo. dicit ꝙ ordinarij di­cunt̉ epiſcopi vel ſuperiores quibus de iure cōmuni vel ex priui legio vel preſcriptiōe: cōpetit ius vniendi eccleſias Item ep̄i ⁊ inferiores ſed car. plene in cle. ii. in prin. eo ti. ⁊ car. in cle. i.§. fi. xx. q. de vſur. itē ꝗ hꝫ ius viſitādi ceſſāte exēptiōe cardi. ibidem Ordinarius poteſt ſubdelegare ſecundum canones ea que ſunt īmerimperij non ſecundum ius ciuile Rot. in deci. ccccxx. fuit dubitatum in no. Ordinarius poteſt preuenire delegatum ante preſentationē reſcripti sͣ. verbo iuriſdictio verſi. cxlvi. Ordinarius cui certa cauſa delegatur fungitur vice dele­gātis ī illa cā. l. ⁊ ſi p̄tor ⁊ ibi bar. ff. de off. eiꝰ cui manda. ē iuriſ. Ordinarius non poteſt cognoſcere de cā ꝙͣ papa vel impe rator alteri delegauit quod eſt verum etiam poſt latam ſenten­tiam nullam per delegatum qꝛ iuriſdictio redijt ad delegatum non ad ordinarium Bal. ſin. in. c. ad hoc. v. col. de pa. iur. fir. itē verum etiam ſi delegatus deceſſit ante cauſam finitam. Bald. in. l. ſi vt preponis la. i. C. quomodo ⁊ quando iud. pe. col. ⁊ ſali. in. d. l. ⁊ Ioan. de imo. in. l. ſi expreſim de ap. ⁊ eſt tex. ſin. in. c. pa ſtoralis.§. i. de off. ord. ẜm. do Phil. ī. c. vt noſtruꝫ d̓ app. ſꝫ dic verum ẜꝫ ſaly. vbi sͣ. ſi delegatus deceſſit re non integra al̓s ſecꝰ 20 Ordinarius qualiter deleget in ſpecu. de delegato.§. v. ver. quid ſi ordinarius ⁊ ex quibus cauſis no. in. l. pretor vbi per do­cto. ⁊ alexan. ff. de iur. om. iud. vbi pꝰ docto. dicit v̓um ēt ī cāis meri imperij itē vum dicit tā propter īfirmitatē ꝙͣ ꝑꝑ abſētiā Ordinarius cuius iuriſdictio certa eſt cognoſcit d̓ ſua iuriſ­dictione Item ⁊ de exceptione oppoſita contra delegatum ip­ſius eo. tit.§. viii. ver. ſed quis cognoſcet. Ordinarius cognoſcit an citatus coram ipſo ſit de iuriſdictō ne ſua vel non Item Ordinarius ſi de cā cognoſcit non valet delegatio cauſe ni ſi fiat mentio ꝙ cauſa pendeat coram ordinario. Item Ordinario non poteſt opponi exceptio crīs eo.§. ver. Item ꝙ citatus ⁊ ver. Item ꝙ cauſa pendet ⁊ verſ. ſed nunquid idem ⁊ tit. de inquiſi.§. i. ver. item opponitur. Ordinarius non eſt ꝗ ē datus cognitor in cā ſed delegatꝰ itē Ordinarius ſinguloꝝ dicitur papa Item Ordinariam iuriſdictionem qui dicantur habere in ſpecul­d̓ off. ord.§. i. ⁊ de compe. iud. ad.§. ii. Ordinarium quis conſtituat eo. tit.§. ii. de off. ord. Ordinarij officio quid incumbat eo. tit.§. iii. 30 Ordinarius quis poteſt eſſe vel non Item Ordinario non poſſunt opponi exceptiones iuris vel facti ꝙͣdiu. in officio tolleratur eo. ti.§. iiij. Ordinaria iuriſdictio que ſit in ſpe. de iur. om. iudi. Ordinariorum iudicum quidam ſunt conſules quidam pro conſules quidam maximi quidam medij quidam magni ꝗdaꝫ minimi quidam infimi eo. ti. per to. Ordinarius an pōt accuſari ī ſpe. de accu. v̓. quid ergo. Ordinarij ſine adminiſtratione qui dicantur in ſpe. de cura tore.§. i. ver. penul. Ordinarijs duobus quis ſubeſſe poteſt Spec. vbi. sͣ. in. ti. de compe. iud. adi.§. ii. Ordinario an̄ ⁊ ꝗbꝰ credat̉ in ſpe. de proba.§. iiij. verſi. x. Ordinarij duo vnius tribunalis ſi vnus incepit aliquid an alter perficere poſſit in Specu. de inſtru. edi.§. xiiij. ver. ſed nū quid vbi plures. Ordinario tollerato in officio non poteſt opponi de crimi ne ſed poteſt recuſari vt ſuſpectus etiam ſi ſit conſtitutus in offō a papa ⁊ per arbitros de cauſa ſuſpitionis cognoſcitur in ſpecu. de inquiſi.§. i. v̓. item opponitur ⁊ ſe. Ordinarius poteſt reuocare attentata poſt iter arreptū quā uis a delegato fuerit appellatum in ſpe. de peregri. in fi. Ordinarij materia ſupple. sͣ. v̓. iudex ordinarius ꝑ totum. Rdinare an poſſēt hodie ſi viuerēt moi ſes ⁊ aron ī ſpec. de eta. ⁊ quali. Ordinatus ad ſubdiaconatum a non ſuo ep̄o nō habet vocē card. ī cle. ii. xvii. q. de eta. ⁊ quali. Ordinatō n̄ ſit tꝑe interdicti sͣ. īterdictū eccl̓aſticū. v̓. xv. Ordinatio monachorum ſit de voluntate abbatis. sͣ. mona chus promouetur verſi. xix Ordinari non poteſt inuitus car. in cle. fi. in. fi. de eta. ⁊ qͣli. Ordinandi etiam exempti ſunt preſentandi dioceſanis cle. i.§. preſentatos de exceſ. prela. Ordinatus fine titulo ſi petat ab ep̄o ſibi prouideri de titu­lo ⁊ ep̄s excipiat ꝙ fuit in dolo cū fecit ſe ordinari ſine titulo p̄t replicare de dolo ep̄i qui ordinauit ſine ti. Inno. in. c. intellexi mus de adult. alex. in. l. viro ſol. ma. Ordinari non poteſt Bigamus duarum matronarum itē 793 nec qui vnam concubinam vel meretricem cepit in vxorem nec qui ſe mutilauit nec vſurarius nec hiſtrio nec ꝗ publicā pnīam egit nec furioſꝰ nec d̓mōiacus nec ſimoniacus. xxxiii. di. maritū Ordinatio apoſtolorum fuit facta a chriſto in cena quando dixit hoc facite in meam commemorationem car. in cle. i.§. ii. ⁊ iu. de rel. ⁊ ven. ſanc. vbi latius loquitur ⁊ dicit tunc apoſtolos fuiſſe ordinatos ad primum effectum.ſ. conficiendi corpus dn̄i verum ſecundo quo caſu ad ſecunduꝫ effectum.ſ. ordinandi eos ad abſoluenduꝫ ī foro penitentie ordinauit eos poſt reſurrectio nem cuꝫ dixit accipite ſpiritum ſanctuꝫ quorum remiſeritis pec cata ⁊c̄. Sed ordinauit eos in ep̄os die pentecoſtes per miſſionē ſpiritus ſancti vt ibi per car. plene. Ordinare in ſacris alium non poteſt qui nō ſit ligittime or­ 10 dinatus in ſpe. vbi. sͣ. Ordinari vt ꝗs poſſit ab alieno ep̄o que ſit licētie forma itē. Ordinatus ad plures ordines an̄ hꝫ neceſſe on̄dere lr̄as de ſingulis ordinibꝰ in ſpe. de tē. or. ⁊ de cle. ꝑegr. Ordinatus ab ep̄o ſine titulo qualiter agat contra ep̄m in ſpe. de preben.§. ii. v̓. Item nota. Ordinatio vel. Ordo ſacer habet votum continentie annexum in ſpe. d̓ ſta. regū. verſi. xxxviii. Ordinatus negatus debet probare ſe ordinatum in ſpec. de proba.§. i. ver. reſtat. Ordinatus an preſumatur qui diu ſeruiuit ep̄o in aliquo or dine in Spe. de preſump.§. i. in. fi. Ordinandus que debeat recipere in ſpe. de accu.§. ii. an̄ ver. ſed nunquid tot. Ordinator poteſt inquirere etiaꝫ ſine infamia de vita ⁊ mo ribus ordinandi in ſpe. de inquiſi.§. iii. ver. in ſūma. Ordinari an poteſt iudeus a iudeo in ſpec. de eta. ⁊ quali. 20 Ordinatio acꝗrit ep̄o ordinanti iuriſdictionem ſuper cleri­co ordinato Bal. ī mar. ver. collatō v̓. ii. Ordinatio ad titulū ꝗd operet̉ inno. ī. c. ep̄s de preben. Ordinatio clerici poteſt probari per litteras ⁊ per teſtes ⁊ per inditia. c. inter quatuor ⁊. c. ſe cū glo. d̓ cle. pereg. ⁊. lxxi. di. c. fi. ⁊ ſe. ⁊ per to. ⁊ glo. in. c. primatus ea. di. īmo per ſcripturam tā tum ẜm Abb. in. c. bone el. i. de elec. per. c. legum. ii. q. i. glo. ii. q. vi. in ſumma. Ordinari non poteſt clericus vnius dioceſis per ep̄m alte­rius dioceſis ſine licentia ꝓprij ep̄i. xxi. q. ii. qm̄ diuerſarum niſi ſit clericus prebendatus in vtraqꝫ dioceſi. glo. ibi. Ordo clericalis dicitur etiā tonſura car. ī cle. i.§. ii. de ſepul. doc. in. c. cum contingat de eta. ⁊ quali. Ordinari non poteſt furioſus glo. in. c. ex eo d̓ elec. in. vi. Ordinari nō pōt ꝗ vinū non bibit gl. ii. q. vii. ipſi apl̓i. Ordinari in ſacris pōt etiaꝫ illr̄atus dūmō ſit maſculus ēt puer vnius diei ſed ordinans punitur card. in cle. i. in fi. de eta. ⁊ quali. xl. di. ſolicitudo card. in cle. ii.§. i. de ſepul. Ordo ſacer. eſt ſacruꝫ ſignaculum per quod traditur ſpūalis ptās ⁊ offm̄ cardi. in cle. i. viii. opp. de eta. ⁊ quali. Ordo ſacer impedit matrimonium contrahi. car. vbi sͣ. vii. 30 q̄ per. c. cū olim de coha. cleri. Ordinatio clerici probatur per litteras proprij epiſcopi. d. c. quoniam ⁊. c. ii. ⁊. iij. de cleri. peregri. niſi vadat vltra mare ⁊ ad partes valde remotas quia figilla quinque epiſcoporum vicino rum requiruntur. c. i. de cle. peregri. Ordinari ſi negligat clericus priuatur beneficijs per ſentē­tiam non ipſo iure Innocē. in. c. accepta. de reſt. ſpo. ⁊ Bald. in Marga. verbo renunciaus. Ordinari nō pōt ⁊ ſimul ⁊ ſemel clericus ad pl̓es ordines ſꝫ intermiſſis temporis ſpacijs. lxxvii. di. in ſingulis. ⁊ ſe. Ordines minores conferri poſſunt in etate. xij. annorum. lxxvij. di. c. iij. glo. de conſe. di. v. vt epiſcopi ieiunij vide glo. ī ſū ma. lxxvii. di. ꝙ a vii. ad. xii. annos Sed maiores ⁊ ſic ſacri in e­tate xviii. annorum cle. fin. ⁊ ibi car. de eta. ⁊ quali. Sed collati infra pubertatem an obligent ad continentiam dicit ibi car. ꝙ ſic ſi ē doli capax vel ſi ꝑ ſaltū promotꝰ. ⁊ gl. i. q. i. pueri gl. ⁊ car. in cle. fi. de eta. ⁊ quali. ꝙ etas maior infantia ſufficit ad ordines minores quoſcunqꝫ ⁊ ꝙ ad primam tonſuram ſufficit etas. vij. annorum Sed hoſtiarius lector exorciſta accolitus poſſunt a vii. ad. xii. annos vt ibi per card. ⁊ ꝑ glo. in. c. ſi eo tempore d̓ re ſcrip. in. vi. Sed quid inter regulares vide car. in. d. cle. fi. de e­ta. ⁊ quali. adde. sͣ. īfās. v̓. xv. xviij. ⁊. xxviij. ⁊ per diſcurſum. Ordinatio per vnum cepta poteſt per alium perfici gl. vii. q. i. nihil Inno. in. c. fi. de ſacra. iterā. Ordinatio cū vnico teſte fieri nō pōt. sͣ. conſecratō. v̓ſi. x. Ordinatio ad ſacros ordines debet fieri cū miſſa non ad mi nores car. in. d. cle. fi. in fi. Ordinatio requirit preſentationeꝫ cle. i.§. preſentatos ⁊ ibi NN 3