Seite
De tu. ⁊ cu. da. ⁊cͣ. cuonum tutorem dat pōt dare vnū ex eisª ī tu tutortem pupillo: qd̓ no. ẜm veram lec. Entri. Ventri nō dat̉ tutor ſed curator. h. d. Ex.§. ſequenti. De dr̄ia inter tutorem ⁊ curatorem. Curatorē. Hoc intellige dicit gl. cā cognita. dꝫ ergo liq̄­re iudici ꝙ habeat aliū curatoreꝫ ⁊ ꝓcedere ẜm formā. l. curatoreꝫ. C. qui da. tu. poſ. Ultimo glo. que eſt hic no. differentiaꝫ inter tutorē ⁊ cu ratoreꝫ quā vide ⁊ ſigna. ſed in eo qd̓ gl. dicit ꝙ curator eſt tantū datiuus videbit̉ habere aliam glo. cōtrariaꝫ: vt. jͣ. de excu. tu. l. amiciſſimos. qͥ dicit ꝙ curator eſt legitimꝰ. ſꝫ hāc tenet Dy. et oēs doc. ⁊ no. in. l. de creatiōibꝰ. C. de ep̄i. au. Cire oportet. Mulie­res non pn̄t eſſe curatrices. h. d. Fallit hodie in matre ⁊ auia: vt in aucͣ. matri ⁊ auie. C. quando mu. tu. offi. fun. po. Si mater. Cum ꝗd vna via ꝓhibe tur alia nō debet eſſe per miſſuꝫ. h. d. qd̓ dic vt in. c. cum quid vna: extra d̓ re. iur. li. vi. ⁊ ibi per Dy. de hac ꝓhibitione te­ſtatoris vidi. C. ſi ꝯͣ ma. vo. l. i. EOS. Abſens cā reipublice nō dꝫ dari tu tor: ⁊ ſi dat̉ remittit̉. h. d. Cuꝫ reliquis. Cū tutor datur ex inꝗſitione inꝗ ritur de moribus dandi: nec dꝫ dari ille ꝗ ſe in­gerit. h. d. Certe qn̄ iſta inꝗſitio ſit debent reꝗ­ri cōiuncti ⁊ amici pupilli: vt. l. ait p̄tor.§. pe. s. ex qui. ca. ma. ⁊ quod no. jͣ. ex qui. ca. in poſ. ea. l. hͨ autē. ⁊ quod no. Inno. extra de tranſac. .c. fi. in fi. Ultimo no. ꝙ qui ſe ingerit eſt ſuſ­pectus. fa. l. que oīa in prin. s. de ꝓcura. qd̓ facit ꝯͣ teſtem qui deponit nō citatus de quo dixi. jͣ. d̓ his. qui. vt indi. l. poſt legatum.§. is vero. T qui nō ſunt. ᶜ Nobi­les pn̄t eſſe tutores populariuꝫ ⁊ ecōuerſo. hoc dicit. Op. jͣ. de excu. tu. l. ſpadonem.§. i. So. Dy. aut qui ſunt in hac dignitate dantur illis ꝗ ſunt in aliqua dignitate lꝫ minori: ita loꝗtur hͨ. ſecus ſi in nulla: vt in cōtrario. Si idoneus tutor in ciui­Iuus. tate nō reperit̉ perquirit̉ ī ciuitatibus circūſtātibus. h. d. Op. ⁊ videt̉ ꝙ iudex poſſet dare eū qui nō eſt de ter ritorio ſuo ꝟbotenus ⁊ ſcribere illi iudici cui il­le tutor ſubeſt: vt eū cogat ſicut ī interlocutoria de mittēdo in poſſeſſionē rerū que ſūt in alieno territorio: vt. C. de iudi. l. ꝓperandū.§. finantē ⁊ de bo. aucͣ. iud. poſ. l. cū vnus.§. is ꝗ Sol. ẜm Ia. d̓are. ibi iudex ꝓnūciat de bonis rōe ꝑſone litigātis q̄ ei ſubeſt: ſꝫ hͨ ꝑſona eius quē volebat dare tutorē nō ſubeſt pͥncipaliter nec acceſſorie. Uratorem. Curator datꝰ ī puberi durat vſqꝫ ad pubertateꝫ. hoc dicit quod d̓cla­ra: vt dixi in. l. queſitum. ⁊. l. ſolet. sͣ. d̓ tutelis. Ex. l. ſequenti. An valeat datio tutoris in qua erratuꝫ eſt ra­tione etatis: ⁊ an valeat curatoris datio cuꝫ dat̉ prodigo qui non eſt. quo ad accelerandū ꝓuiſionem eccleſie in cuius ꝓuiſioneꝫ īminet peri­culum ſpāle eſt quod ſtatui debet. ⁊ ſic eſt ſimile ẜm glo. in. c. accuſa.§. ſa ne de here. in. vi. ⁊ dicit etiā ibi glo. ꝙ cardinalatus eſt officiū quā gl. ad­de ad ea que dixi. in. l. i.§. de qua re. d̓ poſtu. ⁊ ex iſtis glo. ſeꝗtur ꝙ cetus cardinaliū vacāte ſede nō pōt facere cōſti. qꝛ cōdere coſti. eſt iuriſditiōio vt voluit gl. in. l. i. de iu. om. iu. ⁊ In no. in. c. cuꝫ acceſſiſſēt. d̓ cōſti. ꝓbat̉ ī .l. nulli. d̓ ſe. ⁊ in. c. vt aīa rū de cōſti. ī vi. ⁊ in. c. ec­cleſia. de cō­ſti. bart. in. l. oēs populi. d̓ iuſt. ⁊ iur. gl. tn̄ ī. c. nul lus. lxxix. di. dixit ꝙ vacā te ſede cetus cardīaliū tꝫ locum pape mortui. ex qͦ ſequit̉ qd̓ vi det̉ ꝙ poſſit facere illud ꝙ papa viu ſꝫ gl. illa nō bn̄ loquit̉ qꝛ mortuo pa­pa eccleſia n̄ remanet ſin̄ ſpōſo qui eſt xp̄s. vt volū it gl. ⁊ doc. ī cle. ne ro­mani. ⁊ ī. d. c.i. d̓ ſciſma. in. vi. ⁊ ī. d. c. vbi ꝑiculū ⁊ ꝯͣ uiū text. ē tex. in. d. cle. ne romani ⁊ ꝙ nō habe­ant iuriſditi onē voluit bal. ī tracta­tu ſciſmatis in. ij. col. ī v̓. ſuppono au­tem ꝙ cardi nales. Eie egreſſe. Si tutor dat̉ impuberi ei ꝗ nō eſt nō valet datio. h. d. Op. d̓ re iu di. l. preſes: ⁊. l. cuꝫ ꝓlatis. So. gl. intellige ꝙ h̓ erat expreſſus error in ſnīa aliter ſecus. idē vide tur ſentire in. l. labeo. jͣ. de vſuca. ⁊ inſti. ꝗ nō eſt ꝑmiſ. face. teſt.§. item ꝓdigus. Idē tenet Dy­in. l. is cui bonis. jͣ. de ꝟbo. ob. vbi glo. tangit. ⁊ hoc ꝓpter auctoritatē rei iudi. vt. jͣ. de re. eoruꝫ .l. fi. ⁊. l. ſꝫ ſi pecunia.§. itē queri pōt. Cōtrariuꝫ videt̉ dicere gl. C. qn̄ ꝓuo. nō eſt ne. l. ij. ⁊. C. de peti. here. l. ſi putas. ⁊ hͨ tenet Pe. ⁊ Ia. de are. ⁊ Cy. in. d. l. ij: qn̄ ꝓuo. ⁊ dicunt ꝙ eſt caſus ī. l. tutor ſi petitus fuerit. sͣ. e. ⁊ verū dicunt. Ad dictū Dy. ⁊ glo. rn̄dent ꝙ quedā eſt ſnīa que ſi ſemel eſt vera ſemꝑ ⁊ incōmutabiliter eſt vera. ⁊ tunc ꝓcedit diſtinctio an ſit exp̄ſſus error in ſen tētia vel nō: vt. d. ll. ſed qn̄ ſnīa non durat ſemꝑ vera: vt datio tutele que extīguit̉ adueniēte pu bertate: tunc nō ꝓcedit dicta diſtinctio: vt hͦ et .d. l. tutor ſi petitus fuerit. sͣ. e. ẜm eos. q̄ ſo. nō placet. ſed dic ꝙ differētia eſt inter ſnīam ⁊ d̓cre tuꝫ. nā decretuꝫ interpoſituꝫ ex falſa cā etiaꝫ nō exp̄ſſa eſt ipſo iure nullū: vt. l. i.§. hec ꝟba. jͣ. ne vis fi. ei. ⁊. l. cū vero.§. ſubuentū. de fideicōmiſ. lib. ⁊ hic. ⁊. l. tutor ſi petitus fuerit. sͣ. e. In ſnīa ꝓcedit iſta diſtinctio. qd̓ dic vt dixi in. l. ſeruo in uito.§. cū pretor. jͣ. ad trebel. In ꝓpoſito tn̄ ſunt alique glo. q̄ dicunt verū. nam qn̄ datur tu tor vel curator rōne etatis: tunc ſi in hͦ eſt erratū datio eſt nulla ipſo iure: vt hͨ ⁊. d. l. tutor ſi peti­tus fuerit. ⁊ glo. q̄ dicunt cōtrariū nō dicunt ve­ruꝫ. Qn̄qꝫ datur curator alicui vt ꝓdigo: tunc lꝫ in hͦ ſi erratū tn̄ valet datio: ⁊ ſic bn̄ loꝗtur gl. .jͣ. de vſuca. l. labeo ⁊ inſti. ꝗ. nō eſt ꝑmiſ. fa. teſt. .§. itē ꝓdigus: rō qꝛ declaratio etatis ſit a natu ra: declaratio ꝓdigalitatis ſpectat ad iudicē. vn̄ ſic eſſe ꝓ ꝟitate habet̉ ex quo iudex declarauit ad qd̓ facit qd̓ dicunt doc. in ſil̓i. in. l. i.§. idē pō­po. jͣ. quod fal. tu. auc. ⁊ hanc diſtinctionem fa cit glo. C. de cur. fur. l. i. dixi in. l. is cui bonis. jͣ. de verbo. obli. Ex. l. ſequenti. Quis det tutorē pupillo cū rōe originis do­micilij. ⁊ fortunarū hꝫ diuerſos iudices. Upillo. In loco originis datur tutor a iudice domicilij alias datur a iudice originis ſi in vtroqꝫ habeat bona. Op. dicit̉ hic rerū. Cōtra quia dat̉ perſone nō rebus: vt. l. qꝛ ꝑſone. de teſt. tu. So. hic dant̉ perſone pͥncipal̓r: ſed rerū limitta tur admīſtratio: vt ibi dixi. Quero pupillus ſortitur hic originē fforētie habet domiciliū: in tertio loco habet bona vbi nō ſortitur origineꝫ neqꝫ rōne fori.ſ. originis: neqꝫ rōne domicilij: q liter dabitur tutor illis bonis. Iudex enim ori­ginis vel domicilij nō poteſt: vt hͨ. Iudex illius tertij loci nō poteſtʳ: qꝛ perſonaꝫ nō habet ī iu­riſditione: vt. l. i. sͣ. eo. Dy. vt quidam habēt po nit in. l. i. C. e. ⁊ arguit ꝓ ⁊ cōtra. Cy. refert in. l. .i. C. ubi pe. tu. ubi glo. tangit. Dy. tenet ꝙ iud̓x domicilij uel originis poteſt dare tutoreꝫ cuius adminiſtratio porrigatur ad omnia bona. alle­gat. l. magis puto.§. illud. jͣ. de re. eorum. Sed glo. uidetur tenere cōtrariuꝫ: ut. l. nō ſolum.§. qui teſtamento. jͣ. de excu. tu. ⁊ male. qꝛ ꝓ opi. Dy. ⁊ ſequaciū ē caſus exp̄ſſus. jͣ. de excuſa. tut. ADDE ſi vis uidere verba formalia huiꝰ appoſtile barba. conſilio. pri­mo vbi late de ptāte pape ⁊ cardinalium ⁊ in. xxiij. col. hic dicta plenius reperies: ⁊ vide que poſui poſt Imol. in cle. ne romani. a Unū ex eis. Qn̄ ordo decurionū dat tutorē an poſſit dare vnū ex eio in tutorē vide glo. ⁊ bar. in. l. plane. qd̓ cuiuſqꝫ vniuer b Cire oꝫ §. cū re liꝗs. vi de d̓ hac ma teria ꝑ bar. ī l. ſi finita.§. iubemꝰ ī. iiij. col. de dam. infec. c T ꝗ nō ſūt. ad de que no. bar. ꝑ il­lū tex. ī. l. cuꝫ vni. ⁊ ī. l. ij. a lias.i. d̓ ado. d Iuus. d op. vid̓ in ſimili ſpe. in ti. d̓ findi. .§. debet aūt fieri. e Eie e­greſſe. hāc. l. no. limita ẜꝫ bal. in. l. ij. C qn̄ ꝓuoc. niſi fuiſſet ſuper etatē diſpu­tatum. f Upillo p non po teſt vide ī ſi­mili bal. i. l. .ij de ꝯͣhen. emp. ⁊ add̓ bar. in. l. i. ꝙ pe. tu.