Seite
Quādo dies lega. ceda. de mente teſtatoris. nā cū maſculos p̄dilexiſſet in inſtitu tione inſtituendo eos vl̓rª preſumendū eſt eos p̄dilexiſ ſe in fideicōmiſſo: vt. l. lutius.§. pater. sͣ. e. C. de fideicō­miſſis. aucͣ. hͨ amplius. ⁊ de imp. ⁊ ali. ſub. l.i. qd̓ eſt veruꝫ ſi rō recti ſermonis hoc patit̉: qꝛ inſtituit tres vel qͣttuor filios vel ventrē ex quo pn̄t naſci plures. naꝫ tunc vno d̓ cedente illud participiū ſuꝑuiuēs pōt ꝟificari ī maſcu­lis vno d̓cedēte. ſed ſi inſtituiſſet tm̄ duos maſculos: tūc qꝛ vno moriēte illud participiū ſuꝑuiuēs nō ꝟificat̉ in fi­lio remanēte: tūc de neceſſitate cōprehēdet̉ filia: lꝫ ex re certa inſtituta per hāc. l. Sed q̄ro ꝗd ſi reperit̉ ſcriptū abbreuiate: vt deueniat inſuꝑuiuēteꝫ: ita ꝙ pōt dicere ī ſuperuiuentē ⁊ ſuꝑuiuētes qualiter intelliget̉. Rn̄. pͥmo debemꝰ aduertere an hͨ poſſet ex p̄cedentibꝰ vel ſequen tibus colligi: vt ſic ſit pluralis vel ſingularis numeri ẜm ꝙ requirit ꝟa grāmatica: vt. l. plautiꝰ. sͣ. de aur. ⁊ ar. leg. quod ſi nō apparet p̄ſumo teſtatoreꝫ ſic locutuꝫ: ut eos quos in inſtitutione predilexit ⁊ inuicem vniuit pretule rit etiam in fideicōmiſſo. sͣ. de vulga. ⁊ pupi. l. coheredi. .§. qui diſcretas. Quādo dies lega. cedat. Ortuo patre. Uide ꝑ teipſum. I pure ſit. Legatuꝫ ſerui tutis ꝑſonalis ce­dit ab adita hereditate. h. d. hͨ loquit̉ in tribus ẜuitutibus ⁊cͣ. Quero ꝗd ī ali is ẜuitutibus. Glo. dicit ideꝫ. ſed in.§. ī nouiſſimo. C. de cadu. tol. exp̄ſſius dicit idē in alijs ẜuitutibus etiā realibus. ⁊ ſi ſic intelligeres nō eſſet verū: qꝛ in realibꝰ ceſſat rō qͥ hic ponitur. dꝫ ergo intelligi ideꝫ in alijs.ſ. ꝑſonalibus. ⁊ hͨ dicit Cy. in. d.§. in nouiſſimo. Alij volūt ſuſtinere gl. di­cētes ꝙ ẜuitutes reales nō trāſeunt ad heredeſ: ſꝫ ſequū tur funduꝫ: ⁊ ſic hꝫ locuꝫ rō hͨ poſita. ſed certe illo tūc ꝑ­ſona nullo modo videt̉ inſpiciēda. ſufficit eniꝫ ꝙ res ſit tēpore mortis: qꝛ relinꝗtur ẜm rōneꝫ predictā. ſed veriꝰ ē perſonā inſpici: vt. l. ſed ⁊ ſi maxīe. d̓ ſer. le. ⁊ trāſit ad he redes ſicut res cui accedit. iō puto ꝙ cedat tꝑe mortis. Ultīa glo. hͦ dicit poſt multa ꝟba ꝙ dies legatorū dicit̉ cedere quo ad trāſmiſſionē. de quo dicā. jͣ. e. l. iij. ſecūdo quo ad obligationem. tertio quo ad petitioneꝫ. quarto quo ad dominij tranſlationē. de quolibet iſtoruꝫ eſſet vi­denduꝫ. dic vt. C. de cadu. tol.§. cum igit̉. per Cy. Uod pure. Conditio tacita ex te­ſtō ꝓcedēs impedit dieꝫ legatoꝝ cedere. ſecus ſi extrīſecꝰ veniat. h. d. Eredis aditio. Her̄ditatis. aditō nō differt diei ceſſionē ſꝫ petitionē qualitercūqꝫ differat. h. .d. Op. de. l. in cōditiōibus. sͣ. de cōdi. ⁊ de. So. nō ī­pedit trāſmiſſionē niſi teſtator aliud velit. Scd̓o op. qꝛ cū illa cōditio inſit de neceſſitate teſtator nō pōt eam remittere: vt. l. nemo pōt. sͣ. de le. i. So. aditio heredita­tis ineſt d̓ neceſſitate: qꝛ niſi hereditas adeat̉ ex teſtō nil debetur: ⁊ ꝙͣtumcūqꝫ teſtator hoc vellet. ſed diei ceſſio non ineſt de neceſſitate. ideo poteſt teſtato facere quan­do cedit vel non. I habitatio. Ibi ſed ante aditā ſꝫ ſi poſtea dic vt. l. fi. .C. de vſufru. Ec ſemel. ꝟſi. Sed ſi quot annis. Iſte eſt bonus caſus ⁊ no. Item no. idem eſſe dicere quot annis quod ſin­gulis annis. Sed ſi in habitatione. b Reli ctum an­nuum reſpectu certe neceſſitatis debetur tempore neceſ ſitatis. hoc dicit. dixi in. l. qui hoc anno. jͣ. de verbo. obli. a Eos vni uerſalit̉. no. ꝙ ſicut teſta tor in inſtitu tiōe videt̉ fi nos p̄dilexiſ ſe: ita ⁊ in fi­deicōmiſſo. adde no. per bar. in. l. luti us. ī pe. col. in v̓. ſed q̄ro iuxͣ h̓ d̓ pul­chra. q. ⁊ ibi ꝑ īmo. ī. pe. col. in v̓. iteꝫ attēde. inqͣꝫ tū tāgit ⁊c̄. ⁊ in v̓. ſe. de vul. ⁊ pu. et bar. in ꝯſi. in cip̄. ang. ⁊ vi de ꝙ dixi ꝑ īmol. in. l. co heredi.§. ꝙ diſcretis. de vul. ⁊ pu. ADDE. in­terminiſ pe. de ancha. cō ſilio. lxvi. ſb̓­tilit̓ ⁊ pau. d̓ ca. cōfi. cccl. viii. vi ſo. te­ſtamēto. Quando dies leg. ce. Rubrica. b Sed ſi ī habitatione Uideᵐ apo. jͣ. in. l. cū ſiū̄ p̄finitiore. vide glo. que incipit: qꝛ tunc agente. ⁊ iſtam glo. examīa ui in. l. vlti. sͣ. de li. agno. Nouiſſime. Nota nō eſſe differentiam ī­ter iſtas exceptiones verboruꝫ: licet quidam contra. C. e. l. i. Uiuſmodi. Cōditio oīno extitu­ra ſi dubitat̉ an viuo vel mortuo legatario exiſtat impedit diem legati ce­dere. h. d. Op. de. l. iuli. sͣ. de cōdi. inſti. So. vt in glo. tu dic ꝙ ibi in ꝯͣctibus. hͦ in vltimis voluntatibus ꝗcꝗd ibi ⁊ hͦ no. rō eſt qꝛ ſi certuꝫ eſſet in vltimis volūtatibꝰ cō ditionē extiturā. ſed incertū an in vita vel nō impedire diem legati cedere: vt. l. ſi cum heres. sͣ. eo. in ꝯͣctibus ve ro ſpes cōditionalis obligationis trāſit ad heredē: vt in ſti. de verbo. ob.§. ex cōditionali: ⁊ ita in vita vel pꝰ mor­tem exiſtat nō curatur: qꝛ nō impedit diem ſtipulationis cedere. Op. de ꝑi. ⁊ cōmo. rei ven. l. ꝙ ſi pendēte.§. ſi ita. Rn̄. eodeꝫ modo ibi in cōtractibus. hͦ in vltimis vo­luntatibus. Op. de. l. ſi pupillus.§. ſub cōditione. jͣ. d̓ noua. Eodeꝫ modo reſpondet̉ ibi in cōtractibꝰ: hͦ in vl­timis voluntatibus. An autem ſtatim debeatur. Dic vt ibi. Io. tamē circa hoc dedit vnaꝫ ſol. cuius materiā exa­minaui in. l. iul. sͣ. de cōdi. inde. Extra glo. op. ⁊ videt̉ ꝙ tale legatuꝫ tranſeat ad heredem ſi deficit: lꝫ hoc poſt morteꝫ appareat in vita verum fuit illud non debere fie­ri: vt. jͣ. de ma. teſ. l. neratius. Sol. vt dicam. jͣ. e. l. cuꝫ ſine prefinitione. in prin. Iuſufructuſ aut. x. Si le gatū cu ius dies ceſſit ab adita hereditate: ⁊ aliud legatū cuiꝰ dies cedit a tēpore mortis alternatiue relinꝗtur ꝙͣtū ad electioneꝫ vtrūqꝫ tēpus inſpicit̉. ꝙͣtum ad trāſmiſſio nē quodlibet ꝑ ſe naturā ſuā retinet. h. d. Ibi ſpectāda quo ad electionem legatario concedendā. Not. ex fi. ꝙ quādo relinquit̉ alternatiue legatuꝫ pure ⁊ legatum cōditionale nō impedit̉ ꝓpter vnum ꝗn cedat dies alte rius. Op. jͣ. e. l. cuꝫ illud in pͥn. So. vt ibi dicaꝫ in. l. cuꝫ illud: qꝛ eſt difficile cōtrariuꝫ. Op. de. l. cum ſine p̄fini tione. ij. rn̄. jͣ. e. So. hic ſunt duo legata: vnum pure ⁊ ali ud conditionale. ſed in. l. contraria eſt tantum vnum le­gatum conditionale. Ex.§. ſequenti. Tātū eſt dicere: ut filio ſoluat̉ ꝙͣtū ꝙ patri nō quera­tur uſuſfructus. Si ita quis. Quero iſto caſu ꝗs petat. Et dicit gl. ꝙ filius. ſꝫ dc̄ Dy. ꝙ hͨ ꝓcedit ẜm iura hodierna ẜm que pōt hr̄e ꝓpria ex­cepto caſtrenſi uel quaſi. ẜꝫ iura iſta nō reperit̉ ꝙ poteſt hr̄e ꝓpriū exͣ caſtrenſia: niſi in caſu. l. cogi.§. ſi pater. ⁊. l. imperator. sͣ. ti. i. ⁊ in dote. un̄ oꝫ dicere ꝙ teſtator dicen do iſta v̓ba: ut ipſi filio ſoluat uidet̉ teſtator uelle in tem pus exn̄tie ſui iuris differre. ar. l. ubi pure. sͣ. ti. i. ar. l. fidei cōmiſſa.§. ſi filio. sͣ. de le. iij. Item no. hͨ ꝙ ſi teſtator uel aliquis relinquit uel donat filio: uel ipſi filio ſoluatur tantum importat ꝙͣtum dicere ne ad patreꝫ perueniat uſufructus ẜm aucͣ. excipit̉. C. de bo. q̄ libe. ⁊ in aucͣ. ut li ceat ma. ⁊ auie. in pͥn. ⁊ hoc uide in iſto.§. cum glo. I ita Non refert ꝗd ex equipollentibuſ fiat. h. d. Op. de. l. fi. C. de his qui ue. ete. impe. So. ut plene dixi in. l. galluſ.§. ⁊ ꝗd ſi tantum. sͣ. de libe. ⁊ poſthu. Um ita. Op. de. l. illud. sͣ. de op. le. Rn̄. ibi in utraqꝫ parte alterna tiue erat legatum pure. hͨ ſecus. Op. vlterius. sͣ. .e. l. ſi uſufructus.§. argentū. Rn̄. ibi erat talis cōditio q̄ moriente legatario implebatur uel deficiebat: ⁊ iō cōcor dat cum iſta. Sed cōtra hoc facit in utraqꝫ parte alterna tiue. hͦ eſt legatuꝫ cuius dies cedit a tēpore mortis. ⁊ iſtd̓ quod dicit ꝙ ex pāphila natum erit tacite ineſt cōditio que nō impedit tranſmiſſioneꝫ legati: ut. l. i. in fi. sͣ d̓ cō­di. ⁊ demon. ⁊. jͣ. e. l. cum illud.§. fi. quid uelit dicere iſte