Seite
delicꝫ qd̓ ipſiꝰ eccīe cano­nici duos ꝑſonatꝰ aūt du as digͥtates l̓ p̄poſituras ſeu admīſtratōes aūt duo officia vel eoꝝ alteꝝ cum reliquo inſimul et p̄bēdaꝫ poſſint ī ea licite abſqꝫ diſ penſatōe ſe. ap. obtinere corruptelā cū ſacris ſit ini mica canonibꝰ et de ābi­tionis radice ꝓceſſerit me rito reputates eam aucͣte apl̓ica reprobamus voſqꝫ ad ipſiꝰ obẜuātiā etiā ſi iu ramēto firmata extiterit. cum iuramētū iniquitatis vinculū nō exiſtat. decer­nimus nō teneri ſtatuēteſ vt cū vnū officiū vix dig­ne valeat aliqͥs adimple. oſtendere. jͣ. de p̄ſcp̓. c. i. vid̓r em̄ ꝯſuetudo talis ius īdu­cer. ff. de aqua plu. ar. l. i.§. i. Sꝫ cū ꝯſuetudo talis cor ruptela ſit lōgitudo tāti tꝑis nō ꝓdeſt. et eſt ſi. jͣ. c. ꝓxi. a Prepoſituras. certa dignitas in eccīa. lꝫ alias omnes qui preſūt prepoſiti dicantur. s. de ꝟ. ſig. ꝙͣuis b Officia ꝑpetua. vt. jͣ. ſequit̉ c Alteꝝ cū reliquo. id ē dignitatē cū ꝑ­ſonatū vel prepoſi tura. vel admīſtra­tione vel officō per petuo inſimul cum prebenda prout ſta tim ſequitur d In ea. eadem ec cleſia e Licite. xxiij. q. ij. facit f Se. ap. nota ca­ſum in qͦ ſolus papa diſpēſet. duos ſimi les habes. jͣ. d̓ p̄bē cum ſingula g Canonibꝰ. lxx. diſ. ſanctoꝝ. et de ꝯceſ. p̄ben. lrās. et hoc idem dicebat ꝯſtō vrbani q̄ inci­pit. ꝓuiſionis. vnd̓ tͣcta fuit dec̓. iſta h Ambitōni. s. d̓ p̄bē. quia intantum de elec. dudum. ij. i Iuramēto. ſpeci ali vel gn̓ali non cū ro. qꝛ ſi ſpāliter iu­rarūt hanc conſue­tudinē exp̄ſſe ẜuae̓ fuit iuramētum te­merarium et non ſeruādū. et de eo ꝙ iurauit poſſet. et de beret imponi pnīa. d̓ iurei. ſic̄ ſi generalit̓ iurauit ſe ſer uatuꝝ ꝯſuetudines ipſiꝰ eccīe iuramētū iſtud ad poſſibi lia ⁊ licita tantū extēdit̉. vt. jͣ. de iureiur. c. i. k Vinculū.i. vinculās vel obligās in iniqͥtate ⁊ ꝯcor. xxij. q. iiij. inter cetera. s. de iurei. ꝙͣto. ⁊. jͣ. de iurei. c. i. l Vnū officiū. ꝯcor. lxxxix. di. ſingula. s. de he̓ti. cuꝫ ex iniūcto. et. jͣ. de p̄bē. cū ſingula. q̄ ponit ſil̓em caſū. ⁊ ē fi. .s. de cele. miſ. referēte. ⁊ de ꝯſe. di. i. ſufficit m Niſi vnicū. gͦ vid̓r ꝙ de diſpēſatōe inferioriſa papa vnicū ꝑſonatū vel officiū cū canonicatū ⁊ p̄bēda poſſit hr̄e. et ſic poſſet approbari illa opīo poſita ꝑ b̓. de ꝯceſſ. prebē. lrās. in fi. vl. gl. et idē credo ſi hoc eēt de ſtatuto vel ꝯſuetudine eccīe. s. de& p. eā te. ibi erat idē archi­diaconus ⁊ canonicꝰ. ad idem. jͣ. de prebē. qꝛ ſepe. s. de ꝯceſ. prebē. poſtulaſtis. jͣ. de ap. a collone. ⁊ jͣ. d̓ p̄bē. cuꝫ in eccīa. in qͥbꝰ hēs ꝙ ep̄s p̄bēdariꝰ ⁊ canonicꝰ ē ī eccīa n Quocūqꝫ noīe. vnde ꝑ hoc etiā camerengariam vel maſſariā vel yconomiatū ꝑpetuū credo ꝓhibitū o Vel iā obtēta. qͥd gͦ de obtētis. q̄ro qͥd retine̓ ⁊ quid dimittere poterit. vid̓r ꝙ ſibi detur optio. ar. s. d̓ preb̓. referēt e. et. c. preterea. et meliꝰ. jͣ. de preb̓. cum ſingula. .§. j. vel dicatur ꝙ ſcd̓o adeptū retinere pot̓it et non pri mū. cū vacauerit pͥmū ipſo iure. ꝑ predcām dec̓. de ꝯceſ. prebē. lrās. ad dec̓. cum ſingula. dici poſſet ꝙ in alio ca ſu loquit̉. jo. an. p Omnino. vt poſſumus dicere ꝙ omnibꝰ careat qͥ om nia illicite ꝯcupiuit. facit. s. de trāſta. licet. et. c. quando nulli liceat de cet̓o niſi uni cū ꝑſonatū vel digͥtate a̓ p̄poſiturā ſiue adminiſtra tionē vel officiū ꝑpetua qͦ cunqꝫ noīe cenſeant̉ cum p̄bēda inſimulabſqꝫ diſpē­ſatione dicte ſedis in ead̓ eccīa obtine̓. vel iā obten ta tene̓ qd̓ ſi a quoqͣ ſecus p̄ſumptū fuerit irrituꝫ ſit oīno De On putamꝰ illaꝫ ꝯſuetudinem ꝙͣto cūqꝫ tꝑe de facto ẜuatam cōſona rōni ꝙ ab officiali ep̄i ad eundē ep̄m valeat appellari ne ab eod̓ ad ſe­ip̄m cū ſit idē auditorium vtriuſqꝫ appellatō int̓poſi ta videat̉. Deꝫ et melius. jͣ. de prebē. cum ſingula. i. ℟º. in fi. On putamus. non valet ꝯſuetudo ꝙ de officiali ep̄i ad ep̄m appelletur. r Quātocūqꝫ. et ſi ꝯtrariū nō ſit memoria. s. c. ꝓx s De facto. bn̄ dicit. quia de iure nō vt. jͣ. dicam. t Officiali. gn̓ali.ſ. ſecꝰ em̄ ſi delegatus eēt ad cauſam ſpālem ab ep̄o quia tunc ad ipſum ep̄m appellari dꝫ de off. del̓. ſuꝑ qōnum. de ap. dilecti. et ibi de hoc. ff. qͥs ⁊ a qͦ ap. ſit. l. i. et reprobata eſt ꝑ iſtud. c. glo. go. qui no. in ſū­ma. de off. vi.§. iteꝫ dubitari. ꝙ de offi­ciali ep̄i dꝫ ad ep̄m appellari ⁊ adde qd̓ dicam. jͣ. d̓ ap. roma­na. i. ℟º. et reproba ta eſt glo. b̓. poſita in ipſo. c. dilecti fi­lij prior. de app. ubi dicebat ꝙ de cōſue­tudine poterat in­duci ꝙ d̓ officiali ad epiſcopum appella­retur ſicut inducit̉ ex ea. ꝙ omiſſo me­dio appellaretur. et idem dicebat hoſt. jͣ. de ap. romana. i. ℟º. et eadem ratio­ne. ſed falſum eſt ut hic vides et poteſt eſſe ratio quia appel latio eſt d̓ minori iu iudice ad maiorem ꝓuocatio. vt no. ſūmiſte. goff. et alij in ti. de ap. ſed h̓ non ꝓuocabat̉ ad maiorē. ſed ad pareꝫ vel eundē. vt h̓ vides. Patet ergo ex ipſius appellatiōis deſcpͥtōe ꝙ h̓ appellatō dici non pōt. vnd̓ ꝯſuetudine in­duci non poterit id ꝓpter qd̓ appellatōnis ſub̓a deſcpͥtōe mutet̉. ex qua rōe ſequit̉ ꝙ nō valerꝫ ꝯſuetudo ꝙ ad mi norem appellaret̉. ſicut vides in ſimili. qꝛ non valet pac­tum factū in precario. ꝑ quod ipſiꝰ precarij nat̉a mutet̉ vt ſi vſqꝫ ad certū tꝑs detur etiam an̄ tꝑs reuocabit̉. ff. d̓ preca. l. cum precario. Preterea licet inter locutoriā ſuā iudex reuocet. diffinitiuā non. quod dic vt no. de ap. cum ceſſante. Cum gͦ officialis ſnīa ſit ep̄i non miꝝ ſi ipſe adi­ri non poteſt. et non ob. ꝙ ꝑ ꝯſuetudinem pōt appellari omiſſo medio. quia appellare gradatim non eſt de ſubſtā tialibus appellatōnis ſed de circūſtantijs vnde appellat̉ ad papā et ad legatū omiſſo medio. et circūſtātie contra ctuum ꝑ pactum tolli pn̄t. s. de como. c. vno. de depo. bo na fidēs. ſic et iſta circūſtantia ꝑ ꝯſuetudinem. ut predc̄a dec̓. romana i Ab eodē ad ſeipſū. id eſt de officiali ad officialē. vl̓ verius. id eſt de ep̄o ad ep̄m x Auditoriū. jͣ. de ap. romana. i. ℟º. y Vtriuſqꝫ. epiſcopi et officialis z Videat̉. ꝯtra. jͣ. de ap. ea collōe. vbi de ep̄o ad eūdeꝫ ep̄m appellat̉. ſolutō nō ē idē ꝯſiſtoriū ep̄i inqͣtū ē cano nicus. et eius inqͣtū eſt epūs. et iō ſi colloni interfuit ut canonicus ad eum bn̄ poterit appellari. ut ibi et eodē mō do rn̄deri poteſt ad iura ꝑ b̓. inducta in ſupradicta glo.