Seite
per ſe. ap. diſpenſatum vt non obſtante defectu na­talium que patitur ad om nes ordines ꝓmoueri va­leat et obtinere beneficiū etiam ſi curam habeat ani marum diſpenſatione ali­am tacito de predicto de­fectu poſtmodū obtineat a ſede prefata vt duo aūt plura beneficia ſimilem cū ram habentia poſſit reci­pere ſi ei alias canonice cō ferāt̉ et ea ſimul licite reti nere talis diſpēſatio cū n̄ ſit veriſil̓e ſede ip̄aꝫ cū illo p̄dictū paciēte defectum voluiſſe ſi hͦ fuiſſet exp̄ſſuꝫ eidē in pluralitate bn̄ficio rum hmōi diſpēſare veluti ꝑ ſurreptionē obtēta nul­epiſcopo ꝙ ſi diſpenſauerit cum tali ꝙ poſſit ad minores ordines et ſimplex beneficium promoueri. et poſt moduꝫ tacito de defectu impetret̉ diſpenſatio ſuper pluralitate taliū bn̄ficioꝝ non valeat diſpenſatio ꝓpter eandē rōem qꝛ non eſt veriſil̓e ⁊cͣ. actus tribus de cauſis ordinū et a Defectus. iſte defe­ bn̄ficioꝝ ꝓmotionē impedit. pͥ mo ab ordinis prero gatiua. xxvj. di. c. penul. et vlt̓. de ex ceſ. p̄la. inter dile­ctos. C. de dignit̓. neqꝫ famoſis. ſecun do ob deteſtationē paterni criminis qd̓ punitur in filio vt ꝑ id puniatur pater xxiiij. q. iij.§. ſed qui ff. ꝙ metus cauſa. l. iſte quidem.§. vlt. tercio ꝓpter inconti nentiam paternaꝫ q̄ timet̉ in filio. iuxta illud. ſepe ſolet fili­us ⁊cͣ. vj. q. i.§. ve­rum. ⁊ ideo ſtilus ē curie. ſi paterne nō ſit ⁊cͣ. defectus autē eſt ſed non culpa. lvj. di. naſci. b Omnes. caute ponit̉ hoc in diſpē ſatiōe. et ſuper hoc vide quod no. ber. et moderni. s. e. lit­teras. c Defectu. natali­um ſuꝑ qͦ diſpenſa­tionem habuerat. ſꝫ nonne ſublatus erat ille defectus ꝑ primā diſpenſationē perinde igitur debet haberi ac ſi illegitimus n̄ fuiſſet. et ſic eſt ꝯtra. ff. de edil̓. edic. l. ꝙ ita. l. di. ferrū. de& p. eam te. in fi. ff. de natal̓. reſt. l. queris. lr̄a ꝯͣ. cū n̄ ſit veriſil̓e ⁊cͣ. ſoluit ꝯtra. nec ob­.l. ꝙ ita. qꝛ hic de originis naturali defectu loquim̉ ibi de morbo accn̄tali qd̓ facilius tollitur. vt. s. dixi. c. ꝓxi. .c. ferꝝ. loquitur quo ad ſalutē anime ⁊ de peccatis que purgantur. et ſic. c. eam te. l. queris. loquunt̉ de quadam plena reſtōne nataliū ta. aliꝰ em̄ dare n̄ poſſet. ad hoc d Sede p̄fa­ facit. jͣ. de p̄b̓. ſuꝑ eo. et. c. n̄ pt̄. et. c. cū ſingula. hoc tenet ber. de elec. dudū. ij. b̓. brix. lxx. di. ſan ctorum. innoc. s. de p̄b̓. de multa. hoſt. aūt dixit ꝙ in di­ſpenſatione q̄ hꝫ fieri ꝓpter nccītatē vel vtilitatē eccleſie eandē ptātem hn̄t ep̄i poſt dec̓. de multa. quā pͥmo habe bant ꝑ p̄dc̄m. c. ſanctoꝝ. ſꝫ illā q̄ hꝫ fieri ob p̄rogatiuam ꝑſone facit ſolus papa. et ſic intelligit ipſe pe. de ſamp. et ab. dictā dec̓. de multa. in fi. ſꝫ primā ſeruat curia. et hͦ in p̄dictis iuribus. et. xxv. q. ij. ſi quis iam tranſlatus. e Duo. ex talis diſpenſationis virtute prima duo q̄ ha buerit ſolum retinere poterit. jͣ. de p̄b̓. non pt̄. ij.& n̄. f Curā. in curato em̄ ⁊ ſimplici bene diſpenſant ep̄i ẜm omnes vt no. in decre. dudū. ij. de elect. g Momenti. no. litteras ſurrepticias ipſo iure non valere. de hoc dic vt no. s. de reſcrip. ad audientiam. ij. tricationis. bigamus/ nūdatꝰ eſt oī pͥuilegio cle ricali et aſtrictus ſeculari foro. nec valet ꝯſuetudo in ꝯtrariū et ꝓhibet̉ ſub anathemate ne tonſurā deferat lius penitus eſt momenti. eg. x. in ꝯcilio ge. lugd̓. De bigamis. tricationis anti que dubium pre­ſentis d̓clarationis oracu­lo decidētes bigamos om ni priuilegio clericali de­claramus eſſe nudatos et cohercioni foriſecl̓aris ad dictos ꝯſuetudīe cōtraria non obſtante ipſis qͦꝫ ſub anathemate prohibemus deferre tonſuram vel ha­bitum clericalem. Nuo cen. iiij. De officio vicar. Omana eccleſia ⁊ infra cum remen. archiep̄us in offi­cialem alicuius ſuffraga­nei ſui excōicatiōis ſnīam h Altricationis. hoc ideo dicit. qꝛ olim ſuꝑ hoc erant opiniones. dicebat hū. ꝙ bigamus gaudebat priuilegio clericali et canonis. qꝛ tenebat̉ portare conſurā. s. de vi. et ho. cle. clericꝰ ſi tonſura. et erat d̓ foro ec. ar. lxxxj. di. dictū. et ad minores ordines aſcēdere poterat. xxxiiij. di. ſi qͥs viduā. ij. ī fi. a ꝯtrario ſēſu. et. c. lector. jo. et alijs ꝯtͣ p. c. lxxxiij. di quis. qͥs. et ibi hec altrica tio. vbi d̓r quiſquis clericus viduaꝫ aūt ſcd̓am vxorem duxe rit omni eccīaſtice dignitatis priuile­gio mox denudetur laicali ſibi tantū cō mūionē ꝯceſſa. et ꝑ illud denudat̉. vi­debatur non eſſe pͥ­uatus ſed pͥuandus pn̄s ergo ꝯſtō d̓cla rat h̓ ſi. C. ar. tute. l. veteris. C. de po ſtu. here. inſti. l. qd̓ certatū. C. de furt̉. apud antiquos. i Bigamos. vere vel interpretatiue. vt qꝛ duas vxores habuit. vel cum vi­dua vl̓ corrupta cō traxit. s. e. de biga­mis. xxvi. di. deinde et hoc verum eſt de his qui ſic in mino­ribus ordinibus cō traxerunt. ſecus ſim ſacris. s. e. nuper. ⁊ .c. a nobis. k Omni pͥuil̓io. qd̓ multiplex eſt. xvi. q. iij. ſi qͥs ſuadente. s. de fo. ꝯpe. c. ij. et h̓ quo ad ꝑſonā. Item ꝙ n̄ verent̉ aliqͥbus vexationi­bus in ꝑſona vel rebus. C. de ep̄. et cle. l. i. et. ij. et. l. gn̓a li et. s. de vi. et ho. cle. c. vl. et iō d̓r omni pͥuilegio. et ꝯp̄ hēdit etiā pͥuilegiū fori. et hͦ ſeqͣt̉. Addictos.i. aſtri ctos. C. de ep̄. au. l. addictos. m Cōſuetudine. q̄ erat in qͥbuſdā locis frācie. n̄ ergo valet ꝯſuetudo in hoc caſu ſicut nec ī illis. s. de ꝯſue. c. i. ⁊. ij. s. de elec. qꝛ ſepe de qͣ dic. vt. viij. di. fruſtra. de ꝯſue. c. vl. nō canō late ſnīe n Anathemate. interminatio eſt qd̓ ꝓbatur d̓ iur̓. pa. relatū. de quo dic vt. s. d̓ ſagit. c. vno. d̓ ſymo. ſic̄ tuis et per io. lxiij. di. ſalonitane. ficialis excōicati excōi­Omana. ſucceſſor. of catus n̄ eſt niſi in crimine damnato cōicet. Illa aūt q̄ exercet illo excōmuni­cato manente. nō valerent. ſi de iuriſdictiōe ſolum ab eo recepta hͦ fecit nā excōicatꝰ minori ea que ſunt o Excōis. maioris. iuriſdictōis exercet. vt. s. de cle­ri. excō. mi. ſi celebrat. aliter non debet ferri excōnis p Rationabili cauſa ſentētia. jͣ. de ſen. excō. cum medi cinalis. et potuit eſſe rationabilis cauſa cum officialis ep̄i peccat in his que ſunt iuriſdictionis. quia idem eſt conſi­ſtorium epiſcopi et ſui officialis. tunc archiep̄i eos ſicut ep̄os punire poſſunt. jͣ. de appellac̓. romana. i. ℟n̄. Si vero officialis epiſcopi aliquid poſſideret vel faceret vt priuatus tunc archiep̄us eum plus punire non poſſet niſi ſicut alios ſubditos ep̄oꝝ in caſibus no. s. d̓ offi. ord̓. pa ſtoralis. et hoc probatur ꝯͣ. de fo. ꝯꝑe. romana.§. ij. et vl̓.