Seite
ſeu eius legato excōicari ſuſpendi aūt interdici nō poſſint vel aliqͥd aliud ſpe cialit̓ a ſede apl̓ica ſit īdul tū. vel etiā dicat̉ ꝙ in ſpe ciali lex romane ecc̄ie fili­os ſūt aſſumpti et ſequat̉ ī pͥuilegio ꝙ ecc̄ie romane ad indiciū libertatis per­cepte annuū cenſū ſoluat Hijs emēt ꝯſimilibꝫ ca ſibꝰ ſic in certis p̓uilegia­ti articulis ordinarioꝝ iu riſdictōni quantū ad alia ſūt ſubiecti Licet auteꝫ ſic diuerſos priuilegioruꝫ qͥbus eccīe ac monaſteria eximunt̉ tenores ad litiuꝫ materiam amputandam duxerimus deſignandos ꝑ hoc tn̄ alijs exemptōnū ſi reꝑiant̉ ſeu aliaꝝ liber­tatum modis vel eoꝝ effe ctibus nolumus aliquate nus derogari. Dem Icet vobis ꝯceſſum exiſtat vt interdicti tꝑe ianuis clauſis excom­municatis et interdictis excluſis voce ſubmiſſa di­uina celebrare poſſitis ad ea tn̄ aliquos etiā ſi aliūde venerint niſi ſuꝑ hͦ pͥuilegi ati exiſtat reciꝑe nulla ra­tōne debitis. Cum con ceditur ſingulari perſone vt modo p̄miſſo tꝑe inter a Excluſis. iſtud erat qd̓ inducebat dubitatōem ꝑ eius ꝯtrariū quaſi ꝯtrario nō excōicatos nec īterdictos et ali unde veniētes admitte̓ poterat. et ar. a ꝯtrario fortiſſi­mū eſt. s. d̓ hijs q̄ fi. a p̄la. cū apl̓ica. in fi. ſꝫ hͦ nō eſt verū n̄ illi ſuꝑ hͦ ſint pͥuilegiati. vt. jͣ. pꝫ. qꝛ exquo locus inter­dictus ē videtur oībus interdictum ibi audire diuina niſi ſuꝑ hͦ ſint pͥuilegiati nec pͥuilegium vniꝰ alteri penitus pro­deſt. ad hoc. s. e. ſa ne. et preterea ante hanc dec̄. in dubio erat tutius hͦ tenere ꝓpter ꝑiculū aīarū et ideo amplectand̓ erat d̓ homici. ad au dientiam. de ſpō. iu uenis. Sed oppono ꝙͣ hͨ dec̓. ē ſuꝑflua ē hodie ſine pͥuilegio competat tempore interdicti taliter ce lebrare de iure com muni. vt. jͣ. d̓ ſen. ex. .c. vlti. Poteſt dici qͥb iuris in conceſſi one per priuilegiuꝫ dictū eſt idē in ꝯceſ ſione ꝑ ius commūe vt ibi. et iō forte ge­neraliter dixit. s. cō ceſſum. nō dicēs qͣli ter vel dic ꝙ etiā ꝑ pͥuilegiū poſſet hr̄e locum caſus noſter et ſubauditus prime gloſule. pone em̄ ꝙ papa interdicendo locum vetuiſſet cele brari etiā ẜꝫ formā illius dec̓. ſepe eniꝫ ꝓpter rebellionē de linquentiū aggrauā tur pene et poſtea conceſſiſſet aliqͥbus celebrare ibi ẜꝫ for mā iſtius dec̓. habe mus ergo hunc ca­ſum dubitabileꝫ ad litteram. Cōtra iſtā tamen dec̓. vidi oliꝫ ſeruari ī ciuitate bo non̄. tempore gene ralis īterdicti quia religioſi ſic priuile­giati admittebant forenſes ad diuina. b Priuilegiati. ut ſi accipientes ſignū crucis pro ſubſidio terre ſancte in hoc eſſent priuilegiati vel quiuis alij. c. Perſone. puta epiſcopo regi comiti vel baroni. d Premiſſio.ſ. ianuis clauſis. e Domeſtici. intelligo nō ob hāc cām in fraudē ſumpti vt. jͣ. de ꝟ. ſig. c. vl. cor. lex. ff. de p̄car. l. cū p̄cariuꝫ t Admittunt̉..ij. vbi ſi qͥs p̄cario rogauit vt in fun­dicti celebrare valeat vel audire diuīa eius familia res domeſtici ad audiēdū cum ea et celebrandum ſi bi diuinum officium licite admittuntur. Non ſic au­tem in familiaribus alicu­ius conuentꝰ ſeu collegij eſt cenſendum. Illi enim niſi priuilegiati fuerīt ad mitti non debent. Hu­iuſmodi quoqꝫ conceſſiōe gaudere non poteſt is cū ius ca ſeu culpa dolo vel fraude fuit ſententia īter­dicti prolata ſeu qui ad ꝑ petrandum delictuꝫ cuiꝰ occaſione lata extitit pre­buit conſiliuꝫ auxiliuꝫ vel fauorem. Dem Voniā ep̄i eorumqꝫ ſuperiores ſe habent diu ſis ex cauſis a ſuis eccleſijs et dyoceſibus abſentare frequenter nec ſemꝑ poſ­ſunt commode ad eccleſi­as accedere pro miſſa ce­lebranda vel audienda in ip̄is ſine qua eos tranſire non decet abſqꝫ cauſa ra­tōnabili vllam diem p̄ſen­ti conſtitutōe indulgemꝰ eiſdē vt altare poſſint ha bere viaticum ⁊ in eo cele brare ac facere celebrari vbicūqꝫ abſqꝫ interdicti tͣnſgreſſione illis ꝑmittit̉ do morari liceat. et de ſuis qͦꝫ ꝯceſſuꝫ vid̓r ad ideꝫ. ff. de vſu. et habi. l. ij.§. i. et. l. ſe. ff. de ꝟ. ob. l. ſi ſtipulatus fu ero illud. aut illd̓ ad idē. C. de aduo. diuer. iudi. l. reſtitu ende. vbi d̓r ꝯceſſum pͥmatibus intelligi ꝯceſſum et hijs q̄ ſub eis ſunt. ad idē. ff. de ꝯdic̄. et demō. l. municipij. g Non debēt. et ē rō diuerſitatis qꝛ in pͥmo caſu alias p̄ uilegium eſſe poſſet inutile qd̓ eſſe nō dꝫ .s. e. in hijs. ſꝫ in hͦ ſcd̓o caſu cōuentus pt̄ ſine familiaribus ꝓ ſe celebrare diuīa et iō pͥuilegiū eſt re ſtringendū. s. e. vt pͥuilegia. verſus fi. qͥd dicēs ſi in ꝯuen­tū nō ſint niſi tres ⁊ duo ſint infirmi. nū­qͥd tercius poſſet ce lebrare cū familiari no. hoſ. in p̄dicta d̓ cre. ꝙ nōnullis ꝙ ſic ne inutile ſit pͥuilegi­um ad inſtar eiꝰ qd̓ d̓r de ſingulari ꝑſo na. s. ꝓx.§. h Cauſa. ad idem s. e. ꝙ nōnullis. in fi. īterdū lꝫ tales ad mittant̉ ad auditōꝫ diuinoꝝ tn̄ ꝓhibe tur appropinqͣre al tari. jͣ. d̓ ſen. ex. c. vl. §. pnl̓. voniā. ep̄i cuꝫ altari viatico cele­brare pn̄t ⁊ ſibi fa­cere celebrari ita tn̄ ꝙ nō violent inter­dictum. hoc dicit. k Abſentare. et ſi hͦ faciūt ꝓpter vtili­tatem eccīe cenſent̉ eſſe pn̄tes. s. de cle­ri. nō reſidē. ex ꝑte peregrinari tn̄ ad lo ca remota n̄ dꝫ ep̄s ſine licentia pape. d̓ cō. di. v. non oꝑtet. .ij. et. s. de voto et vo. re. magne. Cōmode. et ſic di cuntur n̄ poſſe. xxij. q. ij. facit. ff. de ꝟ. ſig. i. nepos ꝓculo. m Non decet inſpi ciendū gͦ ē. in ꝯceſſi onē pͥuilegij qͥd de­ceat. ad idē. s. e. li. d̓ elec. cuꝫ nō deceat. cum ſuis ꝯcor. n Indulgenus. iſta eſt igit̉ iuris in­dulgentia quam habent epiſcopi. aliā habes. s. e. ꝙ nō­nullis. aliam. s. de pe. et re. c. vl. aliam. s. e. li. d̓ of. dele. c. ij. aliam. de ſen. ex. quia periculoſum. aliam. s. de iura. calū. c. fi. adde aliam. per cle. de cele. miſ. dignum. eandē indulgentiā habent p̄dicatores minores. vt. s. e. in hijs.