Seite
ceſſantibꝰ abſolui dēbāt ꝙͣcito ꝯmode poterūt cō tempſerint pn̄tare māda­tum ipſiꝰ ſuꝑ ill̓ ꝓ qͥbus ex cōicati fuerat humilit̓ re­cepturi et ſatiſfacturi pro ut iuſticia ſuadebit decer nimꝰ ne ſic cēſure illudant ecc̄iaſticꝰ in eandē ſnīam recidere ip̄o iure Ideꝫ ſtatuimus de hijs quibus cū a ſede ap. vl̓ legatis ip ſius abſolutionis bn̄ficiuꝫ a quibuſuis ſentētijs con­ſequunt̉ iniungit̉ vt ordi­narioꝝ ſuorum vel aliorū quorum libꝫ ſuſcepturi pe nitētiā ab eiſd̓ ſe ꝯſpectui repn̄tent et paſſis iniuriā ſeu hijs qͥbus ꝓpt̓ hoc ob­ligati exiſtūt ſatiſfactōeꝫ exhibeat ꝯpetenteꝫ ſi hec cū pͥmū cōmode poterunt non curauerint adimple­re. Dem. Vm quis abſqꝫ tuo a Decernimus. non dicit declaramꝰ et ſic ſuo tꝑe vera fuit opīo go. b̓. et hoſt. qui dicebāt eū non recidere. di­cebat tn̄ hoſt. hoc p̄textu multi illudūt cēſure vn̄ ꝓuidē dum eēt. mō igitur eſt ꝓuiſū. b Idem.ſ. ꝙ in ſnīam recidāt ip̄o iure. c Hec.ſ. duo ſuꝑius dicta.ſ. pn̄tare penitētiarijs. et ſā tiſface̓ īiuriā paſſis Vm quis. de­clarat et appro­bat no. ꝑ io. xvij. q. iij. omēs eccīe. ꝑ b̓. et modernos. s. eo. mulieres. Et dicit. Si percuſſionem in clericū ſine meo mā dato tamen nomine meo factam ratam­habeam excommuni catus ſum. ſecus ſi meo nomine non ſit facta. Et ꝑ hāc de­cre. exemplificamuſ regulas. jͣ. de re. iu. ratū qͥs et regulam ratihabitionem. e Mandato. quid ſi quis mādauit cle­ricum verberari. et poſtea ante manuuꝫ iniectionem reuoca­uit mandatū. demū mandatarius ꝑcuſſit anteꝙͣ reuocatio ꝑ­ueniret ad eum. In hac queſtione vide tur tenere b̓. s. eo. mulieres. talem eſſe excoīcatū. ad quod bene faciunt iura ibi per eum allegata ⁊ ideꝫ ꝑ eadē iura ibi tenet hoſti. ē tn̄ ar. ꝯtra. ff. de acquirē. here. ſi quis bona. ad finē. et. s. e. li. de ꝓcura. c. vlti. in fi. mino. ibi dixit talem excoīcatū non eſſe. tenet̉ tn̄ de culpa de qua alias puniri poſſit. canon em̄ dolū requirit. bar. b̓x. in fi. qōnū ſuaꝝ venerialiū in qōne q̄ incipit. aliqͥs mādauit. dixit ꝙ taliſ quo ad deū non tenet̉. tn̄ quo ad eccīam excoīcatꝰ eſt qd̓ verum videt̉. f Clericū. large ſumit̉. vt. xij. q. i. duo g Tuo noīe. puta tui ꝯtēplatōe ſeruitor vel ami ſūt cus tuus cl̓icum qͥ tibi iniuria realē vel verberalē intule­rat ꝑcuſſit quē tu poſtea ratū habēdo receptaſti ⁊ mag amicū habuiſti. ſed quid dicis retēto hͦ themate ſi ille a­micū vel ſeruitorē talē nō receptauit vel illū expulit nec ꝑ aliqua ext̓iora pōt appare̓ ꝙ ratū habuerit ſed tn̄ ī ve ritate ratū hꝫ in corde. Dixit hoſt. s. e. mulieres. taleꝫ qͦ ad deū eſſe ligatū non tn̄ quo ad eccīam militantē q̄ non iudicat de occultis. de ſimo. ſicut nobis. et. s. e. a nobis. ij. h Incurris. ex ratihabitōe p̄dicta. dic ergo eum excōi catū ex nunc.ſ. ex quo ratum habuit non extunc quo fuit facta miectio. lꝫ. jͣ. dicat̉ ratihabitionem retro trahi. qꝛ ſatis trahitur ad tꝑs anterius cum ex facto āteriori ligat licet ex nunc. nec enim ſententia excōicationis trahit̉ re­mādato manꝰ inicit ī cle­ricū tuo noīe violentas ſi hoc ratū habueris excōi­catōꝫ latā a canonē incu­ctanter incurriſcū ratiha bitio retrotrahat̉ et man dato debeat ꝯparari. Si vero iniectio eadē tuo no mine n̄ ſit fc̄a tūc lꝫ pecceſ ratā habendo eandē non tn̄ ꝓpter hͦ excōis vlliꝰ vin culo innodaris cum quis ratū habere nequeat. qd̓ eius noīe non eſt geſtū ma mater Dem. eccleſia plerūqꝫ non nulla rōnabiliter ordinet et ꝯſulte que ſuadente ſub iectoꝝ vtilitate poſtmod̓ conſultius ac rationabili­us reuocat in meliuſue cō mutat. Sane a noſtris dudum fuit predeceſſori­bus ꝯſtitutum vt in terris ſeu locis eciaſtico ſuppoſi­tis interdicto nulla certis tro ſicut alie ſnīe. s. e. lꝫ. que ſtatim ligat aūt n̄ ligat nec ſuſpēdit effectū ſuū. s. de ap. poſtoral̓. et facit qd̓ dixi. s e. venerabilibꝰ. in gl. poſt diffinitiuā i Comꝑari. vt. jͣ. de re. iu. ratihabitōꝫ. ⁊ dic vt ibi k Nō ſit facta. puta inimicꝰ inimicū ſibi cl̓icum ꝑcuſſit ego gaudeo ⁊ forte illū poſtea recepto et illi cōico l Geſtū. jͣ. d̓ re. iu. ratū qͥs. ⁊ dic vt ibi ma mat̓ eccīa corrigit hͨ dec̓. in qͥbuſdā ius vetuſ vt. jͣ. patebit Et hoc dicit tꝑe int̓dicti et ſani ad pnīaꝫ admit tunt̉ niſi ſint excoīca ti qͥ nō niſi in mortis articl̓o admittentur uel cām dederūt in­terdicto qͥ nō admit tunt̉ niſi ſatiſfaciāt vel caueāt ꝓut pn̄t Item illo tꝑe miſſe ⁊ alia diuina officia ſub pena diſtributō nū ſicut pͥus ī eccle­ſijs celebrant̉ ianuiſ clauſis plane ſine ex coīcatis et interdi­ctis et ſonitu cāpa­narum. et quāter in anno alte cum cam­panis et ianuis aꝑ­tis celebrare pn̄t et excluſis excoīcatis interdictos admitte re. ita tamē ꝙ hij ꝓ pter quorum exceſ­ſū latum eſt non ap propinquāt altari in ceteris. ſeruandū eſt interdc̄m ⁊ reuo cata ſūt pͥuilegia vltra id qͥbuſcunqꝫ ꝯceſſa hͦ dicit. Et pt̄ diuidi in quatuor ꝑtes. In pͥma p̄mittit ꝓhemium vſqꝫ ibi. ſane. ibi ſcd̓a. in qua tractat de ſacr̄o pnīe. qūo et qͥbuſ ſit exhibendū tꝑe interdicti. vſqꝫ ad.§. adicimus. ibi ter­cia. vbi tractat qūo dīna officia ſint illo tꝑe celebrāda uſ qꝫ ad.§. ceteris. ibi quarta ⁊ vltima. in qͣ quo ad cet̓a ſer uari p̄cipit interdc̄m et pͥuilegia ꝯtraria reuocat. n Commutat. qꝛ ẜm varietatē tp̄m ſtatuta expedit va riari. s. de ꝯſan. et affi. non dꝫ. et optime. lxiij. di.§. veruꝫ nā etiā pͥuilegiū reuocat̉ cū tendit ad noxā. s. de deci. ſug geſtū Et nota ꝙ raro inuenies et forte nūꝙͣ ſaluo eo qd̓ dixi. s. de here. ꝯtra xp̄ianos. ꝙ conſtō bonifacij r̓uocet ius antiquum quin verba expͥmat que hoc d̓notent. ut vi des hic. et. s. de& p. ſtatutum. s. de conceſ. p̄ben. c. ij. d̓ cenſi. felicis. lꝫ hoc nō ſit neceſſe. vt. s. e. li. de ꝯſtit̉. c. i. ē tn̄ vtile. vn̄ non dēmꝰ eſſe faciles ad dicēdū ꝑ ſuas cōſti­tutōes vetera iura eſſe correcta. vbi id non exprimit qꝛ ſi hoc intenderet in illis expreſſiſſet. vt in iſtis. ad hoc. s de cele. miſſ. cum marthe. ꝟ. Iohannes. cum ſuis cōcor.