Sūmariū et cōcluſiōes Sextivt iudex habꝫ ꝯgnoſcere d̓ veritate.vt dixi. ⁊ probatur in ca. decreto. ij.q. vi. Cuiꝰ rō ponitur in. c. ſolicitudinem. sͣ. e. in. g. que incipit Sꝫ quare.qꝛ ſꝑ ꝓnūciaret ſe non grauaſſeSecūda cōet finalisSufficitappellanti citato ꝑ iudicem a qͦ ꝯparere ad audiendū grauaminis reuocationem. ſi eam duxerit faciendamProbatur h̓ in ver. niſi Patꝫ igiturꝙ iudex a quo pōt reuocare grauamen propter qd̓ appellatur ab eo. ettūc libere p̄t ꝓcedere ſi cum effectuſit reuocatum. ante non. vt hic. Etintellige veruꝫ in grauamine illatoꝑ inter locutoriā. vt hic in. g. ij. Iteꝫdūmodo ſit talis interlocutoria perquā non inducitur remotio iuriſdctionis. vt notur in. c. ſignificantibꝰ.de offi. dele. sͣ. et videtur hic tex. probare ꝙ ad reuocationē hanc iudexdebꝫ vocare partē. de quo in ſpe. deexcep.§. viſo ver. ſꝫ ſi iudex. et plenede materia in. c. cum ceſſante. s. eo. ⁊in. l. ꝙ iuſſit. ff. de re iudi. Poſt auteꝫreuocationē factam iudex ſi velit ꝓcedere requirit̉ de nouo citatio. ẜmIo. an. Nec ob. c. eū qui. sͣ. eod̓. li. dedo. et ꝯtu. quia loquitur in appellatione friuola. et ſic ibi ab īitio fuit cōtumax. hic autē tenuit appellatio etab initio fuit grauatus. Itē ibi nondeſijt eſſe iudex. hic delijt. qd̓ patꝫ intex. ibi reaſſumit. qd̓ verū. niſi de facto nollet venire. quia tunc locū haberet. c. eū qui all̓. de quo latiꝰ hic ꝑDomi. An aūt appellans ꝑ hmōi cōparitioneꝫ videatur recedere ab appellatiōe ſua. g. hic in verbo teneristenet ꝙ non. quā veram intellige. qn̄ꝯparet ad docendum de grauamīeſolum per viam ſimplicis infirmationis. ſecus ſi tanꝙͣ coram iudice. ꝙtunc eſſet ꝯtrarius ſibi. quia fateret̉eum iudicem. et ſic iuriſdictionē nōeſſe ſuſpenſam. ẜm Domi.Collatiōe beneficij facta ꝯmuniter ꝑ epiſcop et capl̓m. in preiudiciuꝫ alicuius. non eſt appellandum ad ep̄m. ſiintereſſe habuit vt prelatus. ſed adarchiep̄m aut papam. ſecus ſi interfuit vt ſimplex canonicus. quia tūcappellari debꝫ ad eundem epiſcopūHoc dicit.Prima con.Collatio beneficij quandoqꝫ ſpectat ſimul ⁊ ꝯmuniter ad ep̄m et capl̓m. Probatur h̓et in. c. cum ecc̄ia. ſupra. de electio. inglo. ij. ⁊ hic per Archidia. Et vt hicpatet. illud cōtingit dupliciter. vnomodo quādo epiſcopus interuenitvt prelatus. Alio mō qn̄ vt canonicus. De quo dic vt h̓ in. g. iij. q̄ ē ſingularis. que etiam dicit ꝙ in dubiopreſumitur intereſſe vt prelatus. Etratio eſt quia ip̄e eſt caput. c. nouit.de his que fiūt. a prela. ſupra. Quidaūt ſi hoc caſu capitulum vni ꝯfert.et epiſcopus alteri. Uincen̄ in dictoc. cum ecc̄ia. tenet ꝙ neutra collatiotenet. Sed ſi epiſcopus habuit ſecuꝫvnum aut duos canonicos. an tuncvalet collatio ſua. Uide Ioh̓. and̓.poſt hoſtien̄. in. c. poſtulaſti. ſupra. d̓conceſſ. preben. ſuper glo. ij. vbi tenꝙ non. quia epiſcopꝰ ad minus debet ſecum habere maiorem partemcapituli. vt valeat collatio de quoibidemSecūda con.⁊ finalisA colla