Seite
Sūmariū et Concluſiones ſexti tur hic in tex. et in. c. cum oporteat. ⁊ .c. qualiter et quando. ij. ſupra eo. Et ratio eſt quare infamia debeat prece dere quia nemo ſine accuſatore eſt ꝯ­demnandus. l. ptuꝫ.§. ſi qͥs. ff. de mu­ne. et hono. et. c. de manifeſta. ij. q. i. et ideo requiritur accuſator verus. ſi ꝓ­ceditur ſcilicet per viam accuſatōnis vt ſalteꝫ fictꝰ puta infamia quādo ꝓ­ceditur per viam inquiſitōnis. Et hͦ ordo eſt de neceſſitate et ſubſtantia ſicut et traditio capl̓oꝝ quādo pars petit ipſū obſeruari. aut excipiat ſeu negat ſe infamatum. Si autem pars tacet valꝫ proceſſus eo non obſerua to. facit glo. fi. jͣ. c. proxi. et glo. i. in. c. i. ſupͣ de libel. obl Secūda ꝯ. et fi. Si hͦ ordīe non obſeruato coram inquiſitore ſu per certis criminibus deputato inqͥ­ſitus crimen confitetur debet puniri nec poteſt reuocari confeſſio Proba­tur hic in tex. Et ratio eſt qͥa lꝫ ſtul­te fecit inquiſitus ꝙ ſe non oppoſuit. tamen tacēdo huic forme renunciat vt dixi. et magis ſi confitetur vt hic. et ei confitenti creditur in ſuuꝫ preiu­dicium. c. fi. de coha. cle. et mul. Id̓o punitur. quia iam factum eſt crimen per confeſſionem notorium. facit ca­ecce. xxiij. q. iiij. Si auteꝫ ex alio capi te ſuam confeſſionem vellꝫ reuocare id poſſet ẜm Io. an. Et quando poſ ſit quis ſuam confeſſionem reuocare vide per glo. in. c. ex litteris. de diuor et in ca. ſiquis iuratus. ij. q. iij. et in. c. fi. ſupͣ de confeſſ. Sed opponitur contra tex. Nemo ſine accuſatione ē puniendus vt dixi in prima conclu ſione. ſed hic nullus eſt accuſator. eti am fictus. igitur ⁊cͣ. Solutio contra­rium procedit regulariter. Fallit au­tem in caſibus notatis in. c. vt noſtrū vt eccleſi. bene. ſine dimi. confe. Inter quos eſt vnus in notorijs. c. ad nr̄aꝫ. iij. de iureiurā. Et crimina huius de quo in text. erant notoria per confeſ ſionem. de quo in. c. penult. in glo. an tepenul. ſupͣ de purga. can̄. Etſi dicit̉ omiſſio ordinis etiam in notorijs vi ciat proceſſum. vt in ca. eoꝝ qui. xi. q iij. Dic vt notat̉. ij. q. i. in ſūma. et. c. vl̓ tꝭ. de purga. ca. quia contrariū proce­dit quando ordo eſt de ſubſtantia et neceſſitate. quia tunc omiſſio eius vi ciat. arg. c. cum dilecta. de ſept. Sec ſi eſſet congruitatis quia omiſſio eiꝰ non viciat parte tacente. quando au tem pars reſiſtit ſi non auditur pōt appellare. et iſto caſu loquitur tex. h̓. Facit. c. i. ſupͣ de reſtꝭ. ſpol. Iis cui com miſſa ē inquiſitio criminū contra certam perſonam inquirit. de criminum veritate. omiſ ſa inquiſitione infamie parte preſen­te. et non contradicente. non poteſt inquiſitus proceſſuꝫ hmōi impugna re hoc dicit Ex tex. elicitur talis cōcluſio Quamuis in cauſa in quiſitionis prius de infamia debet inquiri. valet tamen proceſſus ſi pre­ſente et tacente inquiſito. infamie inqͥ ſitione omiſſa ad veritatē contingat procedi. Probat̉ hic in tex. Et ratio huius eſt eadem que in preced̓. c. qͥa vtrobiqꝫ renunciatuꝫ eſt proceſſui o debuit ſi id eſſet petituꝫ premitti. Et intellige hanc concluſionem vt in gl. .i. quando papa inquiſitionem com mittit ad petitionem alterius ꝙ tūc