![]()
ſuccus eius lacteus. Atroſia.i. extenuatio corporis: vel ſine conuerſio ne: quando nutrimentum non conuertitur in ſub ſtantiam membri ⁊ dicitur ſintheſis. Atroſia oculi fit ex nimio dolore capitis in acutꝭ febribus: ⁊ eſt quando fit totius oculi diminutio cum obtuſione viſus: ⁊ ipſius pupille breuitate. Atropomeros .i. mandragora Atrono .i. citrum Atroha.i. cum conuerſione ſcilicet quando aliꝗd permutatur: ⁊ poſtea conuertitur. Atuboni.i. apoſtema exiſtens in membrīs Atuchion .i. antrax Atuhlub .i. lentigo aque Atumone .i. papauer Atumeli .i. aqua de fauīs mellis Aturdilon .i. ſiſeleos Aturmus .i. lupinus Atuſa aron .i. aaron Aturchar .i. zucarum Athurchar atabarzed.i. zucarum album Auafa .i. ebulus vel ſamhucus Auanna munda id eſt pes leporis vel gariofilata Auaſac .i. armoniacum Auellana fructus quidam eſt: lege ieum aligueū Auellana ē nomē ponderis ⁊ eſt aureus vnus: ꝗ eſt. 3. ī. ⁊ dimidia. Auellana indica.i. faufel Auena ſemen .i. egilops Auiden.i. herba: de qua fit aſſa fetida Auilimar .i. flos maligranati Auis regia eſt auis quam nos vocamus regilluꝫ Auis tarda.i. auis q̄ degit in aqua que biſtarda vocatur. Auis ſpine.i. auis tragumlitides: ꝓ qua lege lr̄aꝫ tragumlitides. Auis cauda tremula idem quod ſupra Auis pelargie .i. ciconia auis Auis arba eſt auis que in līguā noſtra vocat̉ ar pa: que facta eſt ſicut miluus: ⁊ eſt vtcunqꝫ maior Auocticon .i. eupatorium Auoſil .i. elleborus Auotian .i. ſiliqua Auutuli ē nomē ponderis: ⁊ eſt pondus grano rum ordei nouem. Auuſig .i. ramus Anuſigi idem quod ſupra Aſanthea eſt herba: cuius flos eſt aurei coloris: ⁊ ē ſpēs nenufaris: ⁊ latine vocat̉ vngula caballina Axebran.i. eſula Axetareon.i. ordeum Axleon.i. lilium Aximo.i. mordicatio Axican .i. rhaphanus Axion ē noctuaꝝ genꝰ: maxīe cuiꝰ pluma aurea videtur. Axungia oībus eſt nota: ꝓ qͣ. l. l. querumuxhaion Ayra.i. lolium Cap. 7i. ara. vel aluſue: gre. briyne M on vel briuꝫ: vel licena: latine vero vſnee: vel muſcus arboruꝫ. Uſnee vel brion: quoddam oritur in arboribus ſicut lanugo: ⁊ qd̓dā ē vſnee vel brion maris: ⁊ ē lanugo q̄ oitur E r.q li. aggre. cap. aynech ſupͣ petras marꝭ. SAynech.i. muſcꝰ q̄r cus: ⁊ eſt res que reperit̉ naſcens ſuꝑ arborē ſerbin: ⁊ nūcis: ⁊ glandiū. ⁊ ſuꝑ lapides. Et meliꝰ ex eo eſt quod reperit̉ ſuꝑ ſerbin montanū: ⁊ pꝰ illd̓ qd̓ reꝑit̉ ſuper arborē nucis. ⁊ meliꝰ hoꝝ eſt: qd̓ ē magis odorifeꝝ ⁊ albidioris coloris. Et peius ex eo eſt quod eſt ad nigredinē tendens. ſapor eius ē ſtipticus temperate. ⁊ virtus eiꝰ eſt que non ē fri gida frigiditate forti: ſed ꝓpe tepiditatem. ⁊ v̓tus eius alia eſt que reſoluit ⁊ mollificat: ⁊ ꝓprie illd̓ quod reperit̉ ſuꝑ ¶ vi. ſim. phar. capitulo arborem ſerbin. brium: vl̓ brion mari num cōpoſitum eſt ex terreſtri ⁊ aquoſa ſimul ſb̓ ſtantia vtriſqꝫ frigidis. ſtipticat enī comeſtum: ⁊ quotquot calida ſunt cataplaſmatū manifeſte in frigidat ⁊ adiuuat. Et eſt alid̓ brion vel briuꝫ qd̓ a ꝗbuſdā vocat̉ ſpelticū. reꝑitur quidē ī qͣrcubꝰ ⁊ pinis: ⁊ lenkis. habet aūt ſtipticatiuā virtutē nō vehementem: neqꝫ enī ſufficienter frigida eſt: ſed quodammodo medijs appropīquat: quare ⁊ dia foreticā ⁊ mollificatiuā poſſidet vim: maxime qd̓ in cedrinis li T C cap. de licena. Licena q̄ gnis inuenit̉. Iſuꝑ petrā marinā naſci tur bri I li. 2º. cap. vſnee. Uſnee ſunt corti on eſt. Aceſſb̓tiles circūuolute ſuꝑ arborē ferentē glādes: ⁊ pinū vel nūcē. ⁊ hꝫ odorē bonū q̄ ex ea bona ē: eſt alba: ⁊ nigra eſt mala. in ipſa eſt frigiditas pauca ad debilitatē declinās: ⁊ ſtiptici tas equalis. Et eſtimauerunt quidam ꝙ eſt cali. in primo gradu: ſic. in ſecūdo. Inquit alcauſi: eſt frigida vehementis ſiccitatis inſunt ei virtus ſtiptica ⁊ reſolutio ſimul ⁊ lenificatio: precipue ē de pino ⁊ eius ſtiptiaucitas eſt equolis. ¶ Doſſe. Sera. qo ritate Diaſ. Aynech eſt muſcus quercus: ⁊ cōfert doloribꝰ matricis: ⁊ qn̄qꝫ coquit̉: ⁊ ſedet muliereſ in decoctione eiꝰ: ⁊ confert multū: qn̄ admiſcet̉ in fumigationibꝰ ⁊ vnguētis: q̄ fiūt ad reſoluendam laxitudinē. ⁊ ingredit̉ in cōfectione olei de ben: ⁊ in alijs vnguētis ꝓpter ſtipticitatē que eſt in eo. ⁊ infundit̉ in vino diebus aliquot ⁊ illd̓ vinū facit dormire dormitione forti. ⁊ qn̄ infundit̉ ī vino ſti ptico cōfert ſtomacho. ⁊ curat excuſſionē ventris ⁊ aromatizat ſtoma I ¶ Licena ē mu chū. ⁊ abſcīdit vomitū. UAI.ſcus maris q̄ cataplaſmatibꝰ adhibita fluxū ſanguinis abſtinet tumores ꝯpeſcit. zernas emēdat. īctericis opitulat̉ melle addito aſpredinē oris ⁊ līgue diſtenit: rheu matiſmū ꝯpeſcit: qꝛ ſtiptice ē virtutis ⁊ ſiccantis. Almāſor tractatuꝫº. ca. vſnee. Uſnee vl̓ muſcus q̄rcꝰ paꝝ exiſtit ca. qd̓ ⁊ vomitū abſtinēdo ſtoma chū efficit U. Uſnee aromaticuꝫ eſt. aperit rigidum. Uopilationes. ⁊ ſtrīgit carnes mollificatas. ⁊ linitur ſuper apoſtemata calida: ⁊ ſedat ea: ⁊ reſoluit duricies. ⁊ ſedat apoſtemata carnoſa fluxa. cadit ī vnctionibꝰ laxitudīs: ⁊ reſol uit duriciē iūcturaꝝ. Et ſimilit̓ eius decoctio cum 