![]()
fluit a miringis cerebrī: ⁊ qn̄ imbibit̉ in eo lana: ⁊ ponit̉ ſuꝑ cōbuſtionem ignis aut aque bulientis cōfert multū. et eſt bonū in emplaſtris que ponū tur ſuper fronte. ⁊ facit adherere pilos quorum ortus nō eſt directus in palpebris poſtqͣꝫ miſcetur eis medicina cōueniens ad hoc ſicut olibanum: ⁊ maxime pingue: ex eo quod eſt antiquuꝫ: neqꝫ nl mis ſiccum. ⁊ iuuamentū eſt in hoc nō ꝓpter cō plexionem: que eſt in eo ſed ꝓpt̓ viſcoſitate. vitelli vero ouoꝝ ſb̓ſtantia ſimiliſ e ſubſtātīe albuminis Et ꝓpt̓ hanc cām miſcet̉ cū cerotis: que non hn̄t mordicationē poſtqͣꝫ fuerit elixatum aūt aſſatum parum enī aſſatuꝫ deſiccat ſuperfluitates paucas Et nos quidē eſtimauimꝰ ꝙ hoc qd̓ acquirit̉ ex hac virtute egreſſum eſt a ſua cōplexione ⁊ miſce tur ſimiliter in emplaſtris: q̄ ꝓhibent apoſtema ta ca. totū vero ouū adminiſtramꝰ poſtqͣꝫ miſcet̉ cū oleo roſato in incurſione apoſtematū que fiūt in mammillis: ⁊ palpebris: ⁊ auribꝰ: qn̄ apoſtema ta fiunt ex ꝑcuſſione: aut alia quacunqꝫ cā. Et vti mur etiā eo in medicatione mebroꝝ neruoſorum ſicut ſunt iuncture: ⁊ corde. ⁊ ſi decoquat̉ ouum ſi cut eſt: ⁊ comedat̉ cū aceto ſedat humores fluen tes ad ſtomachuꝫ ⁊ inteſtina. Et ſi cū eo miſcuerꝭ aliquā ex medicinis que cōferunt ad vētris fluxū ⁊ dolorē eius: ⁊ des in potu: aut eoques ſuꝑ ignem ſine fumo ⁊ dederis infirmo in cibo confert ei iu uamēto nō pauco. Et meliores medicine que ei ī hoc caſu cōmiſcēt̉ eſt ſuccꝰ vue acerbe ⁊ ſumach ⁊ qn̄ aſſat̉ ouū: aut coquat̉ alit̓ acꝗrit ꝑ decoctio nem: aut aſſationē diuerſitatē nō paucam. Et idē auct. Diaſ. Ouum ſemicoctum ſorbile eſt magis nutritiuū qͣꝫ alio mō ꝯfectū. Et vitellū oui elixatū qn̄ mīſcet̉ cū croco ⁊ oleo ro. confert pulſationi oculi. ⁊ admiſcet̉ eī melilotū ⁊ confert apoſtema tibus āni ⁊ apoſtemationi emoroidaꝝ. ⁊ qn̄ linit̓ albumen eius ſuꝑ cōbuſtionē ignis in pͥncipio eiꝰ non ſinit locū veſicari. ⁊ qn̄ linit̉ cum eo facies ꝓ hibet ſolis cōbuſtionem. ⁊ qn̄ conficit̉ cum eo ſo lum thus ⁊ ponit̉ ſuper frontem ꝓhibet curſum humorum ad oculos. Et ſorbet̉ tepidū ouū ⁊ cō fert ardori veſice: ⁊ vlceribꝰ renuꝫ: ⁊ aſperitati pe ctoris ⁊ expuentibus ſanguinē: ⁊ catarro deſcen denti ad pectus ⁊ apoſtematibus amigdalarum ⁊ qn̄ diſtillat̉ modicū ex albumine eius in oculuꝫ ſedat dolorē eius. ⁊ qn̄ frīgit̉ cū ſumach ⁊ galla ſtringit ventrē. ⁊ qn̄ comedit̉ ſolū facit hoc. aſſatu ra eiꝰ ⁊ albumē eiꝰ qn̄ diſtillat̉ in aurē apoſtema tam calido apoſtemate infrigidat: ⁊ ſedat dolorē eiꝰ. ⁊ ſimilit̓ qn̄ ponit̉ ſuꝑ apoſtemata calida ocu li cōfert. Et qn̄ ſorbent̉ oua cōfert morſui animal̓ qd̓ dicit̉ amolos: ⁊ qn̄ ſorbet̉ ouū crudū confert apoſtematibus D C ẜm tranſlationē noamigdalarum. lA ſtram capitu. de ouis Habet enī ouum effectum duplicē. ſi enim ſemi coctum bibat̉: virtutem ſtomacho prebet. ⁊ lenit: qꝛ lene eſt. Crudū aūt potatū brancos emēdat. la chrymum eius tepidū in oculis dolētibus iniectū ſalutē reſtituet. Uitellus aūt extrinſecꝰ illinitus in aliqua ꝑte corporis ſtipticꝰ inuenit̉. coctū vero in aceto: vt ſit durum dyſentericis ꝓdeſt. virtute aūt ſua ouū ſorbile cibi ⁊ potꝰ virtute p̄ſtat. Crudum bibitū ſitim ꝓhibet. facit ⁊ nō ſolū ad oculos: veꝝ etiā vbi ſine mordicatione neceſſariū eſt medica mentū: vt ī ano ⁊ veretro vlcerato: ant ad omnia malicioſa vulnera. vn̄ cū oleo ro. mixtū adhibet̉ ad palpebras ⁊ māmillas inflatas: ⁊ ad oīa ꝑcuſſa loca in corpore: aut alio quolibet mō factas in flationes in neruoſis locis.ſ. cubitis vel digitis: ⁊ genubꝰ: ⁊ articulis pedū: ⁊ manuū. Ad uſturas crudi oui vitellū vltimū medicamē eſt cū lana vl̓ etiā albumē. infrigidat enī medioerit̉: ſiccat ſine mordicatione. Almanſor tractatu 3º. cap. de ouis Oua plus alijs cōueniētia galline ſūt: ⁊ ꝑdicis: pꝰ que oua anatis in bonitate exiſtunt: quanuis malum efficiant nutrimentum. Alia vero oua: ſicut oua que ſunt paruarum auium: aut magnarū co medenda non ſunt niſi medicine cauſa. duo vero ouorum prius dicta genera: galline videlicet: atqꝫ perdicis ſperma valde augmentant: atqꝫ ad coitū ſtimulando incitant. Anſerum autem oua faſtidi um faciunt: grauem habentia odorem. Sed galli ne ⁊ perdicis oua temperata ſunt ⁊ conuenientia Uitellus quoqꝫ oui in caliditate temperatus exiſtens bene nutrit. Albumen vero frigidum eſt et viſcoſum dureqꝫ digerit̉: ſanguis etiam ex eo ge neratus non eſt bonus. oua cuꝫ elixantur: ⁊ dura fiunt plus nutriunt: ad digerenduꝫ tamē ſunt du riora tardiuſqꝫ d̓ ſtomacho deſcendūt. mollia ve ro ad deſcendendum velocia: his a quibꝰ ſanguis fluxus eſt multum: aut vires fuerūt imminute cō ferunt. Tremula vero q̄ neqꝫ dura fiūt neqꝫ mol lia inter illa duo media exiſtūt. oua p̄terea gutturis ⁊ pulmonis cōferunt aſperitati: ex quibus ſan guis teperatus ac multaꝝ viriū generatur. Ipſa quoqꝫ aliqn̄ vicē carnis tenēt: ꝗ U ¶ lib. 2º. bꝰ valde pingues vti nō debet. UI. capit. de ouis. Meliora ex eis ſunt oua galline recentia ⁊ melius quod eſt in eis eſt vitellus. et melius eo rum artificium eſt: vt non cum alio congelentur. poſt oua autem galline ſunt oua anium: que cur ſu earū procedunt: ſicut atederam adoraꝫ ⁊ alcubugi: ⁊ atthehemigi. Ouā vero anatis ⁊ ſimilium ſunt mali humoris. oua ſunt ad equalitatē tenden tia: ſed ipſoꝝ albumē ad frigiditatē: ⁊ vitellus ad caliditatem: ⁊ ambo ſunt humīda: precipue albumen. Et ex eis ſicciora ſunt oua anſeris ⁊ ſtrucij in ouis eſt ſtipticitas: ⁊ proprie in vitello eorum aſſato. eorum autem albumen ſedat dolores mor dicatiuos propt̓ ſui gluctinationē: qm̄ ip̄m tenet̉ ⁊ remanet: quia nō remouetur velociter ſicut lac Coagulata vero ſunt tardioris digeſtionis: pluri mi aūt nutrimēti. ⁊ meliora eoꝝ ſūt ſorbilia cocta in aqua: ⁊ ſunt velocioris penetrationis. fit epithi ma ex albumine corum: ⁊ tunc prohibet corruplō nem coloris a ſole: ⁊ remouet eaꝫ. ⁊ cum vitellus aſſat̉ ⁊ terit̉ eiꝰ epithima ē vtile pāno ⁊ nigredini oua aūt auis turde ſūt tīctura bona ẜm ꝙ dr̄: ⁊ ex peritur hora quā preparata ſunt ad illud cum filo lane penetrante in eis ⁊ dimittitur donec conſi deret̉ an nigreſcat. Et ſimiliter oua alodoc ẜꝫ ꝙ 