![]()
in tertio eiuſdē de effimera ab opilatione dicit vn gatur cū oleo cacrelegi: quare non videt̉ eē acetū Item in cap. de apoſtematibus. cum pane inquit cacrelegi ⁊ farina ordei. Cacreos.i. ſpeciēs ferule: cuius ſemen dicit̉ cacre os ⁊ ſuccus eius eſt galbanū: greci vocant hanc fe rulam nartecos. Cacunacule.i. cancri Cacī.i. cancrum Cacille eſt hn̄s in ſe ſalſedinē ⁊ aſſimilatur vſuen ⁊ purgat aquam citrinam. Cachita .i. dragantum Cacrios.i. roſmarinus: vel ſemen cuiuſdā ſpēi eiꝰ Cacoctica.i. cancer Cap. i18. arabi. vel heil: vel hibae ACOLIAgre. ⁊ latine cardamomum. Cardamonū ca. ⁊ ſic. in primo gradū: ſemē qd̓ ꝓducit̉ ex quadaꝫ ar bore faciente quaſdā tuboroſitates: ſicut ſeme ru te: in ꝗbus ſemina. Soli. aggre. ca. cacolla ipſa cōcludūtur. A ⁊ heil.i. cardamomum minus: ⁊ melius dr̄ hilbane: ⁊ eſt maſculus Et idem aucͣt. Iſaac benaram: ſunt eius due ſpēs maiꝰ ⁊ minꝰ. maiꝰ habet cortices: ⁊ capita ſicut ro ſa. ⁊ habet grana magna fere ſicut nabacha: aut maiora parū: ⁊ circa ipſa ſūt granula parua angu loſa boni odoris: pinguia. puluerulenta. ⁊ ip̄m eſt melioris odoris: atqꝫ delectabilioris qͣꝫ minꝰ. ⁊ in ſapore eius eſt ſtipticitas ⁊ acuitas. veꝝ qn̄ cōꝑan tur minori eſt acuitas eiꝰ minor: ⁊ ſtipticitas maior. ⁊ cortex ⁊ capita ſunt ſtipticiora qͣꝫ ipſuꝫ. ⁊ vir tus eius eſt ca. ⁊ ſic. in pͥmo gradu. Minus vero vocat̉ hilbane. ⁊ non habet capita nec corticem. ⁊ habet grana habētia corticeꝫ. cuius color eſt ſicut color cardamomī maioris. ⁊ eius ſubſtantia eſt ſb̓ tilior qͣꝫ ſb̓ſtantia maioris. ⁊ virtus eiꝰ eſt ſicut vir tus ipſius: niſi quia ꝓpter eius ſubtilitatem cōfert plus digeſtioni: ⁊ ē maꝓ li. ij. cap. de car gis deſiccatiuum. IU.damomo. Car damonū aliud eſt magnū: ſicut cicer nigꝝ: quod cū frāgit̉ interiꝰ habet granū albū mordicans lin gunm: ſicut cucube: in quo eſt aromaticitas. ⁊ ali ud eſt paruū: ſicut lens aro N 5 ca. d̓ car maticū. eſt ca. ⁊ ſic ī 3º. gͣdu. IA damomo. Cardamonū ſemen eſt qd̓ naſcit̉ in arabia: ⁊ in alijs locis: ſed eligendū eſt frangibile ⁊ flauum plenum: graue ⁊ durum: ⁊ quaſi lentū: ſed nō ru goſum: ⁊ ſi frangat̉ pulueroſum eſt: ⁊ guſtu ſubamaꝝ: calefaciēs. F vij. ſim. phar. capit. de odore ſuaui. cardamomo. Cardamomum eſt quippe: ⁊ hoc calide ſubſiſtentis vir tutis: nō tn̄ adeo fortis: ſicut naſturciū: ſed quātū delectabilius: ⁊ aromaticius exiſtit naſturcio ītan tum ⁊ calida virtute imbecilliori participat: nō tn̄ vlcerare ſufficiens eſt ipſum per ſe cātaplaſmatuꝫ hꝫ aūt ⁊ ꝗd amaritudinis illatū in ſe: ꝓpter quā ⁊ lumbricos interficit: ⁊ pruritū ſufficiēter abſtergit cū aceto. ſed attendendū eſt ꝙ pn̄s capitulum Diaſ. qꝛ videt̉ eē de cardamomo non eſt: ſed eſt cardumemi: ⁊ non de cardamomo: quoniā ſi tu legas illud capitulū cū capitulo de cordumeni in Auic. li. 2º. ⁊ cū capitulo Sera. li. aggre. quod inci pit hardameni. videbis ꝙ idē dicūt. veritas eſt ꝙ greci cordumeni vocant cardamomuꝫ ꝓferentes da ſyllabam accētu acuto ſeu producto: mō vero corrupto. cardamomum vero pro cardumeni: da accētu graui: mō vero corrupto vt nos cōmunit̓ ꝓferimus: quare Oiaſ. ꝓ cardamono cordume num: vel fuit error tran¬t ſtatoris vel ſcriptoris. IO. Sera. Uirtus.ſ. maioris ē que reſoluit: ⁊ fortificat: ⁊ cō fortat ſtomachum ⁊ valet digeſtioni. ⁊ cōfert ſyn copi ⁊ vomitui: ⁊ maxīe qn̄ bibit̉ cū ſuo cortice: ⁊ ſuis capitibus cū maſtice: ⁊ lignoaloe: ⁊ cū ſucco mēte: aut cū vino granatoꝝ: ⁊ cū menta. Contra ſyncopim ⁊ cardiacā paſſionem ex frigida cauſa fiat decoctio eius in vino odorifero addita aqua ro. ⁊ det̉ patienti ad debilitatē ſtomachi: ⁊ digeſti onem cōfortandū. puluis cardamomi cuꝫ ſemine aniſi det̉ in cibo vel potu ad appetitū ꝓuocanduꝫ vel confortandū. ⁊ cōtra vomitū ex fri. cauſa pul uis eius cū ſucco mēte conficiat̉ ⁊ offerat̉. Item puluis cardamomi cum menta viridi vel ſicca in aceto ⁊ aqua ſalmacina coquat̉: ⁊ ſpongīa intincta orī ſtomacī ſupponat̉. Contra debilitatem ce rebri puluis eius naribꝰ apponat̉. ſi fiat rheuma puluis eiꝰ cū oleo muſcellino in teſta oui ſuper ci neres calidos ponat̉ vſqꝫquo buliat: poſtea inun gatur I ¶ in ipſo cū calefactione eſt ſtipti caput. U citas ⁊ ꝓprie in eo: quod habet caput: ⁊ ꝓprīe ī capite ipſo: ⁊ cōfert vomitui ⁊ nau ſee cum aqua maſticis: ⁊ aqua vtriuſqꝫ granati. Cachochimꝰ.i. malꝰ chimus.i. humor malꝰ. nam cachos grece malus chimꝰ.i. humor. vnde cacho chīmus.i. hn̄s malos humores: inde cachochimīa Cachoſtomacum.i. debilitatiuū ſtomachi Cacoetes.i. quoddam vlcus oculi Cacos .i. malum Cacron Pliniꝰ de his que ferunt q̄rcus pret̓ glē des ferunt inquit robora ⁊ cacron: ita vocant pil lulaꝫ in medicina vrēdi vim habentem. gignitur ⁊ in abiete larice tilia platano: poſtqͣꝫ folia cecide runt hyeme dura ſūt. cōtinet nucleū pineis ſimilē is creſcit in hyeme. aperit̉ vt pillula tota: caditqꝫ cū ceperit creſcere ⁊cͣ. Cacule .i. cardamomum Cacul idem qd̓ ſupra Cacuma.i. aduſtio Cadarmaezin.i. placentis cū oleo frixis: ⁊ in melle deſpumato poſitis: ⁊ ibidē parumꝑ coctis: poſt ſuper ſetatiū ponunt̉: vt mel per foramina exeat ⁊ ſic comeditur calidum: vt de pane. Cadaka quid eſt. l. l. ſandarum. Cabra .i. viride Cap. 119. vel cachimīa: gre. ara Ad imi apice cadimia: vel cali mia: latine vero climia. Simon d̓ Ia nua: oīa illa noīa cadūt ſuper tres medicinas. vna quaꝝ eſt fumus qui eleuat̉ a quolibet metallo: qn̄ purificat̉ in fornace: ſiue ſit aurū: ⁊ tunc ē climīa auri: ſiue argentum: ⁊ tunc eſt climia argenti: ſiue 