pipere ⁊ maturat corizare. y. inquit auellana ī ce rebro facit augmentū. Eſtimauerūt quidā ꝙ ip̄a illinita ſuꝑ verticē puerorū varios habentiū ocu los delet varietatem. comedit̉ cū aqua mellis et cōfert tuſſi antiqͣ ⁊ adiuuat ad ſpuendū. Eſt tarde digeſtionis ⁊ excitat vomitū: ⁊ ē tardioris digeſti ouis qͣꝫ nux. eius cortex ē ſtipticus ⁊ cōſtringit vē trem. ⁊ ꝯfert venenis ⁊ morſibꝰ: ⁊ ꝓprie cū ficubꝰ ⁊ rūta: ⁊ puncture ſcorpionis. Cap. 576. I vomica ē fructus ſecūde ſpe Lciei titimalli carſiceti ꝑ dia. ſecundum quoſdaꝫ vocatur caſtanea indica. lib. aggreg. ca. ieuꝫ alkei aucͣt. habix Sea. facit vomere fortiter. color eius ē in ter glaucedinē ⁊ albedine ⁊ eſt maior auellana pa rum: ⁊ ſunt I Quādo accipit̉ de cor in ea nodi. 1 Otice eius ⁊ terit̉ ⁊ criba tur ⁊ accipiūt̉ de ipſo. z. ij. cū duobꝰ aureis aniſi tri ti: aut ſemine feniculi: ⁊ cōficit̉ cū melle ſufficiēti ⁊ bibit̉ cū aqua ca. mouet vomitū: ⁊ expellit ſuꝑfluitates colicas ⁊ phlegmaticas. Nux agreſtis .i. hyrungus Nux integra eſt pondus ponderās ſuminet. xiiij Cap. 577. I methel latine: ſed arab. ieuꝫ z methel. o ꝗ lib. aggreg. ⁊ ca. ieuꝫ meSr Ca: thel vachie: bonalbacharichidē ſunt ⁊ ſunt nux methel. ⁊ eſt fructꝰ ſimilis nuci vomice. ⁊ ſemen eius ē ſimile ſemini mā dragore. ⁊ cortex eiꝰ ē aſper. ⁊ ſapor eius ē delectabilis ⁊ vnctuoſus. ⁊ virtꝰ ē frī. in quarto gradu cſi detur de ea in potu vna kirat IOI cū vino inebriat ebrietate forti: ſꝫ ſi dent̉ duo aurei cū eo ſtatim occidit. Et idē aucto. Raſis ieuꝫ methel ē narcotica: ⁊ fortaſſe ocdit ⁊ opilat ⁊ facit euomere. ⁊ ſi det̉ de ea quanti tas 3. 5. inebriat ebrietate forti. ⁊ oportet ꝙ ſumēs eā ſumat butirū calidum: ⁊ ponant̉ extremitates eius in aqua calida: ⁊ fiat ꝙ euomat ſatis: ⁊ curet cura illius qui ſumpſit mandragorā. Auic. lib. ij. facit ſubet ⁊ ē mala cerebro: ⁊ pondus danich.i. ex ea inebriat: eſt inimica cordi. 3. i. ex ea ē venenū diei ſue. Sequitur de. O. .i. ſalmandra Oacion .i. filupendula Oabelcora .i. cucurbita Gaſoragu .i. virga paſtoris Oaſatar .i. origanū. Damfaxion i. gramen. Damenen .i. ſiſimbrium. Cap. 578. arab. gre. erob: latine ci Empscer. lib. aggre. cap. oemps au UEA cio Gii. Gemos i. cicer. Et ex eīs ſunt alba: ⁊ ex eis ſunt nigra Et eſt alia ſpecies que dicitur kerſenne: ⁊ ſūt rubea ⁊ cicera aſſimilantur orobo: ⁊ nigrū nominat̉ teres. Uirtꝰ eſt ei cal. cū humiditate pauca: ſed folia cicerū agreſtium ſunt ſimilia folijs domeſticorū. Ueruꝫ grana eorū diuerſa ſunt ab illis: ⁊ ꝯferūt ad ea ad q̄ cōferunt domeſtica. ſapor eorū ē amarior: ⁊ vir tus eorum eſt calidior ⁊ ſiccior: ⁊ fortior domeſti ca in om¬a viij. ſim. phar nibus. IOIſe. Mal̓. cap. de cicere Cicer legumen inflatū faciēs ventrē lactis ⁊ ſper matis generatiuū. ⁊ ꝓuocat menſtrua magis diu reticū. renes mūdificat decoctio eiꝰ. ⁊ aperit opilationes epatis. frangit lapides renū. ⁊ abſtergit ſcabiem ⁊ empetigine. ⁊ reſoluit apoſtemata que fiunt in aure ⁊ apoſtemata teſticuloꝝ. ⁊ curat exi turas malas quando adminiſtrat̉ cum melle. Et idem vi. ſim. phar. cap. erob.i. cicer agreſte ꝑ oīa calidius ē domeſtico: ca.ſ. ⁊ deſiccatiuū īquantuꝫ acrius. ¶ in proprio ca. Cicer domeſticū mol Ola l. lit ventrē: ꝙ prouocat vrinā ⁊ menſtrua ⁊ iuuat ꝑtum ⁊ generat lac: ſed inflatiuum. Et eſt aliud cicer quod vocat̉ cicer ꝑegrinū: ⁊ ē orobus. qd̓ cataplaſmatibꝰ adhibitū tumores teſtiū ⁊ formicas ⁊ zernas ⁊ cancros ⁊ ſcabies mali gnas melle mixto ſaluberrime curat. Pro qͦ latiꝰ inuenies ſi legis ſerſenne. Eſt aliud genꝰ cicerum qd̓ crios dicit̉ ⁊ ē rubeū. ſimilē habet virtutē ſuꝑi ori. qͦrū elixatura cū libanotido accepta hydropi cis ⁊ ictericis medicat̉. veſice vulnerate cōtraria ſunt. ⁊ renibꝰ inutilia. cuiꝰ virtus ē epiſpaſtica et cal. ex media ꝑte cū ꝑte amaritudinis: ꝓpter qd̓ ⁊ ſplen ⁊ renes ⁊ epar purgat. ſcabies ⁊ parotidas: ⁊ vulnera mala cū melle ſanat. Eſt aliud genus cī cerū qd̓ cicer aretinū dicit̉ ⁊ eſt nigrū. hoc omni cicere plus diureticū dicit̉. cuiꝰ decoctio bibita la pides in renibus frangit. Eſt alterū genus ciceris agreſtis folia habens ſimilia ſuperioribꝰ: odoris viſcidi: ſemine ſimile. ſed tanta efficacia ē illi quā ta ſuperioribus. vi. ſim. phar. cap. erob. Erob. i. cīcer aMal. greſte: per omnia validius eſt domeſtico: cal. ſcꝫ ⁊ deſiccatiuū īquātū acriꝰ ⁊ amarius Album ca. ⁊ ſiccum eſt ī primo: nigꝝ Al l. eſt fortius. ambo ſūt inflatiua lenitius ⁊ in ipſo eſt inciſio ⁊ nutrimentuꝫ qd̓ prebet. Eſt fortius nutrimento fabarū ⁊ magis ſolidū. ⁊ neqꝫ ē in figuris ſuis qd̓ magis ipſo nutrīat pulmonē ⁊ qd̓ ex ipſo eſt humidum plus eſt generatiuum ſuꝑfluitatum qͣꝫ qd̓ ex eo ſiccum eſt. abſtergit len tigines. et colorem efficit bonum linitum et come ſtum. confert apoſtematibus ca. et duris: et reliꝗs apoſtematibꝰ que ſunt ex eis in glādulis. eiꝰ oleū cōfert empetigini. et ipſiꝰ farina vlceribꝰ fraudu lentis et cancroſis et pruritui: et cōfert dolori dor ſi. et confert bothor humido in capite. et ꝯfert eiꝰ infuſio dolori molarium. et cōfert apoſtematibꝰ gingiue calidis et duris: et apoſtematibꝰ que ſunt ſub auribus. Et cicer clarificat vocem et nutrit