eorum. ⁊ quando teruntur fine aduſtione: et ponuntur ſupra membrum infirmum ⁊ debilitatū conferunt. Et dixerunt quidam medicoꝝ qui cō poſuerunt libros in medicina ꝙ fuerūt exꝑti hoc ⁊ inuenerūt hoc. Et idē aucͣt. Gal. hoīes orientales nominant eā talſim: ⁊ ē vna ex ſpeciebꝰ cōchy lioꝝ habentiū paruā teſtā: quādo ſunt recentes ⁊ comedunt̉ molliunt ventre ⁊ maxime ius eaꝝ. ſꝫ antiqua vetus ex cōcleis valet ad palpebras quā do cōburitur ⁊ miſcet̉ cū alkitran ⁊ terunt̉ bene ſimul ⁊ ponitur ex hoc medicamine in palpebra nō ſinit renaſci pilos qui pungunt oculū ⁊ ſpeci es cōclearum que dicitur hame: ⁊ aliaꝝ paruarū ſpecieꝝ: laxant ventrem quādo cōquūtur cū pau ca aqua ⁊ bibitur ius illud. Oſec .i. armoniacum Oſtee idem quod ſupra Oſeum vocamus burſam teſticuloꝝ Oſteab .i. bolum armenum Oſtrea piſcis.i. piſcis degens in concha Oſien .i. opium Cap. 584. virgā habet nigrā tenuē ¶Siris. ſarmentoſam: ſꝫ minuſ fragilem que circa folia habet ſicut li nū: ⁊ nigra in initio ⁊ cū maturauerit rufa fit. hec herba cocta in aqua ⁊ bibita īcte Olal ricis opitulatur. Oſicare .i. aloris. Oſcido .i. vlcus oris. Oſciata ſalcutre id eſt cortex radicis celſi. Oſſiliū ē os qd̓ ē corā aluo in parte anteriori. Oſtrui planta eſt ſecūdū diaſ. nobis ignota Oſoloraſin .i. radix enule Oſoratium .i. vſnee Oſobatia .i. pes coruinus Oſolaluf .i. ſerpentaria Oſolalchaſab .i. radix canne Oſolallolaica .i. radix ſpine albe Oſolalpheonia .i. radix peonie. Oſolalcuſania.i. radix amigdale amare. Oſolloode .i. radix cyperi Oſoaachichix .i. radix ſquinanti Oſſoac .i. argentum viuū Oſino .i. egritudo in facie. .i. acorus Os mundi quid eſt: lege pirgitis. Os quid eſt: le. hacoam Os de corde cerui quid eſt: le. quod ſupra. Os hominis quid eſt: le. qd̓ ſupra Os ſepie quid eſt. le. ſepia Otalgia .i. dolor rutīs Otafac .i. midum Otalfac idem quod ſupra. .i. auris Otarion idem qd̓ ſupra Gtion .i. auris Otioſi rips .i. auris ſordes Oticen .i. medicina auricularꝭ. Othimin .i. praſſiū Othis .i. auris Othiaſis .i. morbus auris. Othiſac .i. filipendula Otonia.i. celidonia maīor: ſed falſo: immo otonia ſecundum Diaſ. eſt perforata vel hipericon vel herba ſancti Iohannis. folia habet eruce ſimilia ſed pertuſata ⁊ fragilia ⁊ florem croceum ⁊ latuꝫ Plinius otonia in ſyria naſcit̉ ſimilis eruce perforate crebro folijs flore croci: quā quidā animo nes vocauerunt: pro qua le. infaricon Othonia .i. celidonia maior Othonion idemᶠ qd̓ ſupra Othode .i. ſerum lactis Olucis quid eſt: lege ſandanig Otuciſi idem qd̓ ſupra Otuſer .i. vſnee Ouā apala .i. mollia Ouā raticon.i. oua piſcis ſalita que noſtro ideo mate vocant̉ oua nataxachi. Unde paulus cap. de dentibꝰ ⁊ gingiuis ſanguinē manentibus: oua raticon in olla cōburens. Oxalircium id eſt acetum cum ſale Oxalidos .i. herba acetoſa Oxalinum .i. quedā confectio. Oxabelio .i. roſa Oxabelion idem Oxirodimon id eſt acetum cum oleo Oxigaron id eſt garum ⁊ acetum Oximogarum idem quod ſupra Oxidorcas .i. acute videns Oxialmon .i. acetum ⁊ ſal Oxia.i. ſepulta: ſic exponit̉ in libro de alimentis. Oxicantos grece: Diaſ. Arbor eſt nimium ſpinoſa fructum mirrhe ſimilem habens: ſed paulo maiorem: rubeum interius ⁊ granatum ⁊ cetera. Et eſt dictum acuta ſpina: ⁊ eſt arbor ferens ber beros: ut patet per cōcordiam. Diaſ. in eodē cap. cum Auic. cap. amīberberis. Stephanꝰ: oxichan tos vel berberos quidam carpuſiam vocant Oxicantos ẜm Diaſ. vocat̉ a quibuſdā cinos. Oximel.i. ſyrupus ex aceto ⁊ melle Oxios .i. trifolium Oxiporium.i. catarticum educens melōconiam ⁊ phlegma: ⁊ eſt dictum acute poros penetrans. .i. acetum Oximiſſine .i. acorus Oxidercium id eſt fomentum acuens uiſum Oxifilon.i. tertia ſpecies trifolij: ⁊ etiā ſignificat acetoſum folium Oxiſquin.i. iuncus acute ſummitatis Oximola idem quod ſupra Oxifabum latini ſcribunt: ſed gre. oxoraſos ſiue oxonoſos. Oribaſius: eſt ponderis vel menſure nomen. Papias: eſt pondus. 3. vnius. ⁊. 3. vi. Aliꝗ uocant ipſum accitabulum .i. ſcopa regia Oximirnis