Seite
Taſeron.ī. quattuor res. Tabbanis.i. graffones. Tartarum quid eſt. l. l. harim. Taheleb .i. lenticula aque. Tachemera puto ꝙ ē quidā muſculus coxe. Taum.i. exitura que fit ī carnibus laxiſ ⁊ ſubaſel lis et poſt aures ⁊ īguinibꝰ: ⁊ ē ex greco corrupto. Taram.i. auis ī palato hn̄s dentes. Taguid idem qd̓ ſupra. Tar achiſa.i. piſcibus ſalitis vel ouis piſciū ſiccis Tanagat .i. eſula. Tarfalti.i. puncta que poſt ophthalmiam in ocu lo remanent. Taffert idē qd̓ ſupra. Taras.i. ſurditas. Tabos.i. maraſmꝰ: ⁊ eſt tertia ſpēs ethice: que eſt ethica ſenectutis: vel tabes.i. corruptio vel putrefa ctio: vt inuenies in littera cedrus. Tamariſcus quid eſt. l. l. cufa. Tafa idem qd̓ ſupra. Talon īterpretatur ramꝰ: īde diatalon.i. de ramiſ ⁊ talea vt in paladio. Tanebila naſcas.i. ſcoria eris. Tarichiti .i. hypoquiſtidos. Tarachit idem quod ſupra. Tarozaro lentiſcus idē qd̓ ſupra. Tagedis ſunt ſpēs q̄ cibis ꝓ cōdimēto admiſcēt̉ Tanā.i. bonū malānum. Talus.i. cauilla. Tagomus.i. pediculus vulturis. l. l. pediculus. Caxi. 6bꝫ. vel taſia gre. arab. iātin: Ad ſta la. vero ferula ſilueſtris vl̓ tap. So. v.ꝗ lib. aggre. ca. tapſia ſia. O M auc. Diaſ. tapſia eſt iātin ſiue īantuꝫ. ⁊ eſt planta hn̄s ſtipitem ſimilem ferule. ⁊ hꝫ folia ſimilia folijs maratri: et ramos ſubtiles: ī quoꝝ ſūmitatibus ſūt corone ſimiles co rōne aneti. ⁊ hꝫ florem album ad citrinitatē decli nantem: ⁊ ſemē latuꝫ ſimile ſemini plante: que dr̄ karicas: niſi qꝛ eſt minus eo. ⁊ hꝫ radicem albam groſſā multoꝝ corticū: acuti ſaporiſ: ex qua herba colligitur lachrymus ī hunc modū: foditur terra circa ipſā: ⁊ abſcinditur cortex eius: ⁊ cooperitur fouea vt mane lachrymꝰ mūdus īueniatur: nam ſequēti die humiditas illa coadunata iuxta radicē colligitur ⁊ reponitur. virtus eius ē cali. caliditate forti cum humiditate. Tapſia ſcd̓m Diaſ. cap. de tapſia ſecundū tranſlationem grecam dicta eſt eo ꝙ primo in tapſo inſula inuenta eſt. frutex eſt ſimi lis ferule: folia ſimilia maratro hn̄s ⁊ haſtas tenu es: ī quibus ſingula capitella ſunt ſicut anetū. flos ē illi mellinus: ⁊ ſemen latū ſimile ferule ſꝫ minꝰ. radix eſt illi alba et groſſa ⁊ coriuꝫ groſſū hn̄s: et viſcida ī odore que exſuccatur ſic: foſſā ī t̓ra libe ra fac:radicem ī vno loco cauans que cauata fer­ro tangatur ⁊ ſectiones ille cū humorē miſerit: la chryma incauatur: illa colligatur quā illa die col liges. Radix ēt cū corio ſuo in pila cōditur ⁊ ī va ſe fictili ſiccatur: ⁊ ſuccus qui exprimitur ī ſole po nitur. multi vero ⁊ radiceſ ⁊ folia exſuccāt: ſꝫ talis ſuccus īutilis eſt. eo ve o tꝑe quo colliges ſuccum noli contra ventum ſtare: qm̄ tumefaceret faciem ⁊ manus: qd̓ ſi cauere voluerīs cerotis ſtipticis fa ciem ⁊ manū ante īunge. virtus eſt ei cātartica et calida. Corium radicis ipſius et ſuccus ⁊ lachry mus ī mulſa accepta ſuperius ⁊ īferius humorem purgat. Radicis vero quattuor oboli accipiūtur ⁊ cū aniſi. 2. iij. dantur. ſucci vero eiꝰ duo oboli ac cipiuntur: ex lachrymo vnus obolus accipit̉: nam plus acceptus īfert necem: purgatio hec dolorem lateris mitigat. aſmaticis medetur. Auxiliatur eti am his qui putridū ſputum hn̄t eſt aūt danda po tio eſcis admixta aut cocturis. e aūt metaſ increti ca. Radix eius ⁊ lachrymus tantā hn̄t caliditatem vt nullā hēant cōparationeꝫ. vnde capiti ſuperun ctus ſuccꝰ eius allopocias emēdat. liuores deter git. ſuccus eiꝰ addito libanotido et cera equali pō dere oīa pōt facere. ī quolibet loco poſitus ampli us qͣꝫ duabꝰ horis eſſe non dꝫ: ſed ante ⁊ poſt loca ca aqͣ fouēda ſūt. lētigines mūdat. lepras līpidat. puſtulas purgat. maxime ſulfure mixto vet̓es do lores lateris aut pulmonis curat. arteticis ⁊ pōda gricis maximum fert auxilium. Et trahit d̓ profū do humores violenter: ⁊ ſic diaforeſim facit. lvi. ſim. phar. cap. de tapſia ſcd̓m trāſla tionem grecam. tapſia ſiue ferula ſilue ſtris acris virtutis ē ⁊ vehemēter calefactiue cuꝫ humiditate. attrahit ergo fūditus violēter: ipſa et attracta cōſumit. operat̉ aūt hec multo tꝑe: eo ꝙ abundāter plena eſt ſuperflua humiditate: ꝓpter quā ⁊ cito corrūpitur. Iſaac ī viatico cap. de mor phea. Unguētū morphee oīs colorꝭ: recipe tāpſie condiſi ſinapis ſeminis nigelle radicis pyretri ru be ana ꝫ..i. cōſti colloquītide ellebori nigri radiciſ capparoꝝ rute alluminis ſtafixagrie nitri ana. ꝯ. 5. euforbij ſcamonee ſalis armoniaci ſadarace ana grana. xiiij. hoꝝ puluerem tempera cum aceto: ⁊ inungatur. Tabaſtrem nomen eſt regionis. Talim.i. ſtruꝫzo maſculus. Taburos.i. lipparia. Talaſfir.i. nux muſcata vel arbor macis. Talaſſafir idem qd̓ ſupra. Taliſafar idē qd̓ ſupra. Taliſtear idē qd̓ ſupra. Talaſmomel .i. mel cum aqua. Taurocollē ꝗd ē. l. l. glucten. Tātes.i. artemiſia Tabarzet quid eſt. l. l. ſmaraldus. Talaſſa.i. gūadus: ⁊ eſt herba cū qͣ tīgit̉ blauetū. Tacedenſte.i. pyretrum. Tarfa.i. tamariſcus. Tamarix.i. bruca erecta ⁊ eſt tamariſcus. Tatimeo.i. ebulus. Tacula ꝗd ē. l. l. laier almanā. Taio.i. aſinus. Talmos.i. oculus. Taſcatas lamaideꝫ.i. teſta ſubtilis: qua aurifices vtuntur in purgando aurum. Tabeſ .i. coſtus. Tara.i. grana viridia habens ⁊ dura. Tafeada ⁊ eſt duplex: vna que eſt alba: alia viri­dis. alba eſt que fit ex ſola aqua et carne. viridis q̄ ex aqua fit ⁊ carne ⁊ alijs. Tapſilis cibus eſt qui fit ex lentibus. Tagip.i. auis que hꝫ in palato dentes: ⁊ quidam dicunt ꝙ eſt vultur. Taguro idem qd̓ ſupra­D 2