![]()
Cap. 666. arabi. gre. ſcordū ſiue ſcor Aum Icon: latine allium. lib. aggre. cap. taum aucto. A Seſ 4. Si eſt ex eo pomeſſicu ⁊ agreſte. ⁊ dſt quoddā ex eo qd̓ reperitur ī baby loniā: qd̓ non ē diuiſū ī dentibus: ⁊ vocatur pͥorri nam. Idē auc. Gal. ⁊ virtus domeſtici ē ca. ⁊ ſic. ī tertio gr̄a. ſed agreſtis ſapor ē cōpoſitus: nam ī eo ē amaritudo ⁊ acuitas ⁊ ſtipticitas ⁊ punctio. acui tas eius ſimilis ē acuitati allij domeſtici: ⁊ iſtud ē ſcordeon: ⁊ eſt fortius domeſtico. Eſt aliud qd̓ vo cant porrinum. ⁊ virtus eius eſt ſicut allij ⁊ pͥorri. ⁊ eſt hn̄s folia ſimilia folijs pͥorri: niſi qꝛ ſūt ſtricti ora. ⁊ hꝫ ſtipitem longitudine vnius brachij ⁊ plꝰ: ſuper quem ē flos albus. ⁊ virtus eiꝰ eſt ſicut allij domeſtici: niſi qꝛ eſt plus calefactiuum. Et idē au cto. Iſaac benarim: Alliū porrinuꝫ ē planta ſicut planta porri vltramarini. ⁊ ī ſapore ſuo eſt ſimile allio ⁊ porro: ⁊ propter hoc virtus eius ē cōpoſita ex virtute amborum: ⁊ facit ea que faciunt pͥorruꝫ ⁊ alliū: niſi qꝛ operatio eius ē debilior operatione ipſoꝝ. ⁊ coquitur: ⁊ ſit dulcius ⁊ comeditur deīde ſicut pͥorrū domeſticum. hanc ſpem allij inuenies etiā ſi. l. l. curath. Et idem auctori. Ruſi. Alliuꝫ do meſticum calefacit ⁊ incidit humores groſſoſ ⁊ vi ſcoſos. nocet viſui: qꝛ adurit tunicas oculoꝝ ⁊ eo rū humiditates: ⁊ conturbat viſū. ⁊ eſt nocumētū auribus ⁊ capiti ⁊ pulmoni et renibus. ⁊ ſi eſt ī ali quo loco in corpore dolor: excitat ipſum ⁊ monet: ⁊ generat vētoſitates ⁊ vomitum. recens ē melius ad prouocandū vrinam: ⁊ mollit ventrem: ⁊ expel lit lumbricos. coſte allij qn̄ comeduntur crude ex pellunt lumbritos. ⁊ conferunt ſtrangurie ⁊ diffi cultati vrine. Rabimoiſes cap. de allio. ſcordeon ⁊ allium agreſte eſt ca. ⁊ ſic. proueniēs vſqꝫ ad quar tum. Eſt aūt aperitiuū et abſterſiuum. conſolidat vlcera fraudulenta. ⁊ eſt bonum attritiōi lacertoꝝ Cap. 667. Iſarabi. ⁊ la. ⁊ gre. Amarincloxiſenicia. lib. aggre. ca. de tamarido. ☞ CI.A. naſcitur multum ex eis in ceſarea ⁊ ī terris namē. ⁊ folia eius ſunt ſicut folia ſalicis. defertur ex terris Indie. ⁊ eſt fructus colo ris rubei. ⁊ hꝫ medullam plurimam pluſqͣꝫ xiloca racta: crocei coloris ad nigredinem tendens. ⁊ hꝫ melleitatem. ⁊ eſt illud qd̓ ex fructu adminiſtrat poſtqͣꝫ egrediūtur grana eius. ⁊ meliores tamarin di ſūt noui recentes non aridi: ſaporis acerrimi. ⁊ virtus eoꝝ eſt frig. ⁊ ſic. ī tertio gradu. virtus eius ē que laxat choleram ⁊ reprimit acuitatem eius. ⁊ abſcīdit vomitū. aufert prurituꝫ. ⁊ doſis aque aorū poſtqͣꝫ decoquuntur eſt lib. 5. ⁊ aufert ſitim. Et idem auc. Meſaa. eſt frig. ī tertio. mollit ventrem: ⁊ eſt ſicut pruna: niſi qꝛ eſt ſubtilior et minoris hu miditatis. Paulus cap. de tamarindo. eſt fri. ⁊ ſic. ī ſecun A ¶ de viribus cordis dicit ꝙ con do gra. UIt fortat cor. Cap. 668. arabice: latine iſcull vl Araliſi lumbrici terre. lib. aggre. cap. tarat in auc. Sera. Gal. iūt vermes qui qn̄ ſo ditur terra vel aratur īueniuntur. ⁊ qn̄ ipſi terunt̉ ac ponūtur ſuper neruos īciſos: confenūt iuuame to magno ſubito ⁊ manifeſto. Et quando datur ī potu cū rob eſt medicina que prouocat vrinam. Et idem auc. Diaſ. qn̄ contritione forti cōterūtur ⁊ ponūtur ſuper neruos īciſos congluctināt eos: ⁊ non oportet ꝙ vulnus diſſoluatur niſi poſt tres dies. ⁊ qn̄ coquūtur in oleo: ⁊ diſtillatur de eo ſu per aurem dolentem: ſedat dolore eius. qn̄ terunt̉ contritione forti: ⁊ bibitur ex eis cū rob: prouocāt vrinam: ⁊ frangunt lapidem: ⁊ curant ictericiā. Cap. 669. Farab. lati. Sv. q lib. agg. Mne lana..t ca. tauſ auc. Gali. Tauſ id eſt lana. lana ſucida ¶ cōfert attritioni et conquaſſationi mē broꝝ ⁊ neruoꝝ. Et qn̄ fricatur corpꝰ cū ea: ſordes que eſt in ea confert ad penetrandū. ſed lana lota eſt conferens in hoc ꝙ eſt ipſa materia recipiendi omnē rem humidā ⁊ oēm liquorem qn̄ in eo infū ditur: ⁊ qn̄ aduritur fit virtus eius ca. cū ſubtilita te quouſqꝫ ipſa aufert carnē ſuperfluam ab vlceri bus. ⁊ ponitur ſimiliter ī emplaſtris deſiccatiuis. ⁊ modus aduſtionis eſt ꝙ ponatur in vaſe nouo: ⁊ cooperiatur coopertorio perforato multis fora minibus ⁊ ſic aduratur. Idem auc. Diaſ. Quādo īfūditur in aceto et oleo ro. confert ſode et dolori ſtomachi ⁊ aliorum membrorū: ſed aduſta habet virtutem calefactiuā et aduſtiuam et ſtipticam et cauterizatiuā: ⁊ aufert carnem ſuperfluā ab vlceri bus: ⁊ incarnat et conſolidat ea. Talaſſis .i. aqua marina. Thalapeos .i. vicitoxicum. Thalatos .i. poligonos. Thamiſana quid eſt. l. l. laier almanam. Thameb .i. vua. l. l. vitis. Thamiſſana eſt quedā ſpēs roriſmarini. īhaei .i. indicus. Cap. 620. eſt. quedā herba que in Har( tra hieroſolymitana plā tatur ī hortis: ⁊ tunc eius acuitas ac ſu perflua caliditas auferuntur. vnde ad comedēdū bene ſapida redditur: cuius grana carpobalſamo ſunt ſimilia: cum quibus balſamum quandoqꝫ fal ſificatur. Eſt enim lignum balſami eiuſ ligno ſimi le: atqꝫ oleū oleo: hec latine ignoratur. Tapſia .i. taſia. Talpi herba eſt que folia habet in magnitudine digiti: ihyrſū habet ſubalbidum latum tenuem et longum: ſimilem cartamo ⁊ cetera: qua caremus. Thalaſmo eſt quedam confectio. Cap 671. vel thalapis Halaſpium ꝑei ſcadilia cium grece ⁊ lati. leuiſticū ſilueſtre vel 