![]()
hoc eſt ꝙ apparent ī eo foramina: ac ſi eſſet foratum acu ⁊ turbit quidē laxat phlegma laxatione leui. Et rectificatio eius ē iſta: ꝙ frices corticē eiꝰ. donec peruenias ad album eius: ⁊ poſtea tere ip̄ꝫ ⁊ cribra ipſū per cribrū tenue: ⁊ ſi ponis ipſum in medicinis laxatiuis ſicut ī pillulis et decoctiōibus criora ipſū per cribrū ſtrictū: ne ſit ei aliqua groſ ſicies: ne adhereat villis ſtomachi. ⁊ conueniētior modus rectificationis eius ē ꝙ cōficiatur cū oleo amigdalarū amaraꝝ: poſtqͣꝫ fuerit trituratū ⁊ cri bratum. ⁊ ſi vis exhibere ipſū hn̄tibus phlegma vi ſcoſum tenax tere ſubtiliter ⁊ cribra: vt ipſum non adhereat ſtomacho ⁊ expellat ipſum phlegma. Pau. cap. de turbit. Turbit eſt ca. ⁊ ſic. in t̓tio gra. ſ turbit eſt radix cuiuſdam herbe IO. INIIa. cuius folia ſūt ſimilia folijs feru le minoris. ⁊ eſt ex hn̄tibus lac. ⁊ eſt ex eo ſilueſtre ⁊ domeſticū ⁊ magnum ⁊ paruū. ⁊ adhuc ex eo a liud album: aliud citrinum: ⁊ aliud nigruꝫ. electio qd̓ in locis naſcitur ſiccioribus: ⁊ gūmoſiuſ ꝓpter ſpiſſitudinem lactis eius. contrariū vero econtra declinat a ꝓpͥetatibꝰ bōis: q̄ ſūt ſeptē ſcd̓ꝫ ꝙ ſapiē tes ſcripſerūt.ſ. ut ſit albū ⁊ vacuū arūdinoſum: ⁊ gūmoſum. ⁊ ſit cortex eius cinericius et planus: ⁊ ſit recens ⁊ facile frangibile. citrinū vero maluꝫ ē: ⁊ nigrum peius: groſſum ē non bonū ⁊ ſubtile tenue ſimiliter. Eſt.n. debile et antiquum malum: et qd̓ eſt cripſi corticis: ⁊ hn̄s interius cuꝫ frangitur ſicut neruos ē ſilueſtre malū. Et qd̓ nō ē gūmoſū ē debiliꝰ ⁊ ventris conturbatiuum. ⁊ tua int̓eſt vt cognoſcas adulteratum ex eo qd̓ fit cuꝫ ſuperlini tione ī extremitatibus eius ex gūmi diſſolutione. Et cognoſcitur eo ꝙ ī fracturis ipſius ē ſine eo. ⁊ nimis recens ē conturbatiuū et ſubuerſiuuꝫ viſce rū. Antiquum vero debile: mediocritateꝫ tn̄ hn̄s: eſt.n. qd̓ eligitur. Complexio ⁊ ꝓprietas ca. ē ī ter tio gra. ⁊ eſt reſolutiuum attractiuū attractiōe me diocri: generans venioſitatē et ſubuerſionē ⁊ nau ſeam. ⁊ acquiritur ex vſu eius exſiccatio in corpo re. euacuat eīꝫ humiditates ſubtiles. Rectificatio. Tria ſunt corrigibilia ī ipſo. Eſt enim debilis ope rationis ⁊ tarde ⁊ nocet ſtomacho ſaciens ſubuer ſionē ⁊ nauſeā. ⁊ acꝗrit vſus eiꝰ corpori exſiccatio nem nauſeaꝫ ⁊ eſtuationem. Rectificatores uero eius ī primis abradi iuſſerūt corticem eius donec appareat albū ipſius: ⁊ corrigunt de eo qd̓ dictuꝫ eſt: primo adminiſtrando aliquid virtutis acute: vigorans ipſū ī operando. ⁊ ex rebꝰ ipſū maxime confortātibus eſt zuccarum. ipſū enim ſigillat ei ꝓ prīetatē mirabilem: ut educat humorem groſſum ⁊ viſcoſū ēt a remotis cū facilitate: ita ꝙ etiā a iun cturis ⁊ anchis ⁊ a locis profundis et diſtātibus. ꝑ ſe uero non facit illud: īmo educit de phlegmate qd̓ ſubtile ⁊ relinquit groſſum: ⁊ hoc tarde opera tur. ⁊ corrigūt qd̓ ſecundo dictum ē admiſcēdo ei ex medicinis ſtomaticis ⁊ redolentibus ⁊ ſedantibus agitationem in eo: ſicut eſt maſtix: ⁊ gallia aromatica: proprie ſicut zinziber et piper longum ⁊ ſimilia. ⁊ emendatur qd̓ vltimo de eo dictum ē ſicut dixit Alcanzi: ut miſceatur oleū amigdalaꝝ aut coniūgatur cū amigdalis aut cuꝫ zucaro. Et dicit Ruſus: adminiſtratio ipſius cū ſtipticis re mouet hoc nocumentū ab eo. Et dicit Iudeꝰ: Ip ſum cū confectione de citonijs: aut rob ipſius cuꝫ medio ponderis eius ex zinziberi et duplo ponderis ipſius ex amigdalis eſt ſolutiuum bonum. Inquit Hamec: ⁊ fiunt trociſci ex eo: ⁊ duplo ponderis eiꝰ: ⁊ florum vio. ⁊ medio pōderis eius ex zucaro ⁊ fit ſolutiuum ſine moleſtia. Et inquit Iohānicius: accipe dactilorū infuſorum in aceto die ⁊ nocte partes cētū: penidiarū partes. 50. ami gdalarū purgataruꝫ ꝑtes. xxx. turbit partes. xxxv ſcamonee parteſ. xij. zinziberis: piꝑis longi: folioꝝ rute ſiccorum ana partes. iiij. eoruꝫ fiat permixtio bona: ⁊ confice cū melle deſpumato: eſt eniꝫ medicina mirabilis. Inquit filius zezar medicamē de turbit quod elegi in egritudinibꝰ in quibꝰ uſus eiꝰ eſt neceſſarius. Accipe turbit partes. x. zinzibe ris partes. v. zucari partes. xx. ⁊ qn̄qꝫ addūtur ma ſticis. 3. iii. ⁊ quandoqꝫ alia ẜm intentiones alias. Et dixit iterū infundatur turbit ī ſucco cucumeriſ aſimini die ac nocte poſtqͣꝫ raſuſ fuerīt eiꝰ cortex ⁊ exſiccetur. Eſt eniꝫ vltimū ad egretudīes iūctura rum. Turbit aūt de trituratione: ⁊ cōtritione ſuſtinet omne quod ē mediocre. Nocumentū aūt eiꝰ expellit aqua mellis ca. ⁊ aqua ſimiliter zucari Turbit confortatuꝫ rū. cum oleoamigdalarū. ¶ VOſolutione educit hu mores phlegmaticos groſſos ⁊ viſcoſos a remotꝭ ⁊ ꝓprie a iuncturis. ⁊ ipſum quidē mūdificat ſtomachū: ⁊ expellit ſuꝑfluitates ab eo adherentes in villis eius. ⁊ mūdificat pectꝰ a phlegmate groſſo putrido. ⁊ educit a iūcturis et locis neruoſis et an chis humores groſſos viſcoſos. ⁊ ualet ad dolorē iūcturaꝝ. ⁊ eius vſus preſeruat a lepra ⁊ ab īfectī onibꝰ phlegmaticis: ſicut eſt morphea ⁊ baras. ⁊ ē medicina fe. phlegmaticaꝝ bona. hī aūt qui ſumūt ip̄ꝫ timeāt auſtrū: ⁊ abhorreāt piſces. Donis eiꝰ cō triti ē a. 3. i. vſqꝫ ad. 2. ⁊ eiꝰ d̓coctio a. 3. 2. vſqꝫ ad. 3. eſt regio quedam. Tūbaſi Turſie.i. armoniacum. Tueiugi.i. faſianus. Turmiſios.i. exitura que rumpitur. .i. gerſa ⁊ eſt ceruſa Tuchib.i. qn̄ facit ſtare ſicut ſtat hō cū orat tenēs faciem ſuā ⁊ ventrē ſuper terram. .i. verucalis. Tululie Terūge.i. citratū: ⁊ gre. vocat̉ ſpēs quedā ozimi. Ticedillo.i. herba paſſerina: quam ignoro. Tufa.i. mala. Tulolie.i. verucalis. Turinus .i. lupinus. Tulup herba ē que ī flumine naſcit̉: ⁊ vocat̉ oga idem qd̓ ſupra. Tulilup .i. pulegium. Tuttera Tuluxus .i. exficcatio. Tulueſius idem qd̓ ſupra. .i. cinabarū Tumabarū Tubel.i. bactitura ſeu ſquamā metalloꝝ. T hubelleris .i. bactitura eris. T urbiſcon id eſt olīuella: ⁊ eſt laxatiua: que ē ſpe cies laureole. 