Qui filij ſint legittimi.de hoc habetur in ſpecu. de iuriſdi. om. iudi. in fi. ⁊ ibi ī additōe vltīa glo. fi. querit ⁊ reſpondet. nota ex ea ꝙ de multiplici exceſſu multiplex dꝫ pena imponi. sͣ. de iudi. c. at ſiclerici. de re iudi. c. j. li. vj. ⁊ forte penitētiā dignā triū ānorum. ẜꝫ Tan. ⁊ Io. an.⁊ litteris.Sūmatū eſt. sͣ. in. c. ꝓxīoEt due ſūt ꝑtes. Primonarrat factū Secūdo diffiniendo cōmittit. ſecunda ibi mādamus. ¶ In tex. ibi abſentē ſupple que poſtea cōſenſit. ¶ No. j. patrē poſſe ꝯͣhere matri.ꝓ filia abſente dic vt in gl. ¶ No. ij. ꝙ iudex ex officio dꝫꝓuidere qn̄ aliquo mō ꝑcipit ꝙ cōiunctus vel ꝯiuncta alteri. vel ꝑ fidē de futuro matri. vel de pn̄ti. tractant ſe mutuo amore ẜm Hoſti. ¶ No. tertio ꝙ p̄t iudex ex officiolite pen. ꝓhibere artādo ꝑtes ſub excōicatōis pēa. ſiue pēdeat primalis ſiue pēdeat lis ꝑ appellatōeꝫ. ⁊ iudex a quoappellatū eſt p̄t facere ea que tendūt ad faciliorē exitumcāe appellatōis. ꝯcor. c. cū teneamur de ap. cū ibi notatis.c. ab eo. sͣ. de ſequeſtratōe poſſeſſionis ⁊ fructuū. d̓ hoc ingl. in ver. diſtinctus. ¶ No. quarto de ꝓhibitōe ſub interminatōe anathematis. vide hic gl. q̄ remittit ad loca ſua ⁊vide de ſagi. c. vno. ¶ No. v̓. ꝙ mr̄imoniū ſponſalia de futuro cum alio qͣꝫ cū ſponſo vt fortius vinculuꝫ tollit qͣꝫqͣꝫſit ꝯͣ p̄ceptū iudicis ꝯͣctū. Et ſic ſolū iudicis interdictū n̄ſoluit matri. ad hoc. s. de deſpō. impubeꝝ. c. ad diſſoluendum. Quid de alijs actibus a mat. an teneāt poſt interdictum hoīs. tex. ⁊ gl. in. c. ij. sͣ. de ī īte. reſti. vide ꝑ Inno. sͣ. d̓cōſuetudine. c. quāto ⁊ dedi al̓s remiſſioneſ. sͣ. in rubr. nr̄aUltimo ꝙ valeat ſnīa lata ſuꝑ cōdōne de hoc in gl. penultima hic. ⁊ dic vt hr̄. sͣ. de ap. c. p̄terea. lo. ij. ¶ Op. ꝙ n̄ potuerit hec cā agitari corā archiep̄o. niſi ꝑ appellatiōeꝫ ꝗsarchiep̄s nō hꝫ iuriſdictōeꝫ ī ſubditos ſuffraganeoꝝ.s. d̓offi. ordi. c. paſtoralis. ī prī. ſolū. Io. an. ꝙ hic loꝗt̉ de archiepͥo camarienſi ꝗ eſt legatus. ⁊ ſic ꝑ ſimplicē querelaꝫp̄t adiri. c. j. sͣ. de offi. lega. ¶ Op. ij. nā dr̄ ꝙ hic fuit ꝓhibitū iſti ne ꝯͣhe̓t. ⁊ tn̄ aliā ī facie eccl̓e duxit. n̄.n. debuit hocſibi ꝑmitti. cū id ꝙ facit ſit ſibi interdictū. vn̄ iudex eccl̓aſticus dꝫ ſeruari ī alia dioceſi. sͣ. de offi. ordi. c. ad reprimodum c. j. de rap. facit. c. fi. de fo. cōpe. li. vj. ⁊ gl. ī. l. ex ea. ff.de poſtulādo. c. fi. de excep. li. vj. hoſti. ſo. dicit ꝙ potuit capellanus alteriꝰ eccl̓ie ignorare de iſta ꝓhibitōe. ſed fortenō fuit aliꝗs ꝗ accuſaret iuxta. c. fi. ꝗ ma. accu. poſſūt. Sꝫdic ꝙ ī hoc mō differūt. qꝛ lꝫ ſi capellanus ſciuerit debuerit ꝓhibe̓ tn̄ ex quo nō ꝓhibuit potuit ꝯͣhi ī facie eccleſiedico. ī. c. fi. ꝗ ma. accu. poſſunt. facit ēt. c. fi. sͣ. de clande. deſpon. ¶ Uenio ad gl. gl. j. oppōit ⁊ ſoluit. ⁊ no. illā ꝙ īterabſentes ꝯͣhuntur ſponſalia. ¶ Gl. iiij. opponit. nā ꝑ dilationē appellatōi deuoluit̉ iuriſditio ad ſuꝑiorē. c. cū appellationibus de ap. li. vj. gl. vr̄ velle ꝙ ordinariꝰ hic poſſit.ſ. īterdice̓ ne appellās faciat id ꝑꝑ qd̓ appellauit. lꝫ n̄ poſſitde prīcipali cognoſce̓. In fi. gl. Inno. dicit hoc ſpāle propter aīaruꝫ ꝑiculū ⁊ fauorē mr̄i. ⁊ generaliter tā ordīariꝰqͣꝫ delegatꝰ pn̄t interdice̓ hoc caſu alias ſecꝰ no. de ap. inc. cū teneamur refert tn̄ alios dice̓ ꝙ hoc caſu pōt ordīarius nō delegatꝰ. eſt. ar. s. de ap. c. cū teneamur. illud tn̄ plures hꝫ ītellectꝰ. ꝓ hoc facit de ap. c. ſepe in eo ꝙ iudex quidetulit appellatōi p̄figit terminū appellāti. ⁊ de hoc facitc. cū ap. de ap. li. vj. Dicit car. ꝙ ī caſu huius. c. hoc īterdictū pōt face̓ delegatus in ip̄a delatōe appellatōis nā poſtex īteruallo nō vr̄ hoc poſſe per dictū. c. cū appellatōibusBu. aūt tꝫ indiſtīcte ꝙ iudex a quo pōt tendētia ī faciliorem exitū appellatōis dūmodo n̄ attingant cognitōeꝫ negotij prīcipalis. ſed tendētia ī preiudiciū appellatōis nōpōt. ⁊ ꝓ eius dicto facit. c. fi. sͣ. de ſeq. po. ⁊ fr. ⁊ hoc eꝗusvidet̉ ꝑꝑ faciliorē finē. argumē. c. fi. de dolo ⁊ cōtu. quaſipendente cognitōe articuli appellatiōis quo ad hoc duret iuriſditio iudicis a quo. ¶ Penultima gl. colligit dictū opponit ⁊ ſoluit. ī fi. dic vt de ap. c. p̄terea. el. ij. c. romana.§. caueāt de ſen. ex. li. vj. ¶ Glo. vl. colligit no. ⁊ redditrōnē lr̄e. ⁊ fac̄ ad id ꝙ dico ī. c. ſe. īſūmario ⁊ ī ſcd̓o noͣ. ⁊cͣ.E muliere.Breue eſt ⁊ ſūmatuꝫ ēſupra in. c. j. ꝑ Ioā. an.ſed illa ſūmatio recte n̄ ꝯcludit ad. c. iō poteſtſic ſūmari. Cōiuges de ꝗbus dubitat̉ an īpediti ſint ꝯſanguinitate. vel alio ꝑpetuo īpedimēto contrainterdictū eccl̓e cōiuncti excōicatur dōec ſeꝑantur ad inuicem. ⁊ cognoſcat̉ de ip̄o īpedimēto an ſit ꝑpetuū vel tēporale. Et eſt huius pars. sͣ. de ſpō. c. de mulie̓. ¶ In tex.ibi cōſanguinitate ſupple vel aliquo īpedimēto cāonicode clā. deſpō. c. cū īhibitio ẜm Hoſti. ¶ In tex. ibi receperunt ſiue primū matri. ꝯͣhēdo ſiue ꝯtinuando. In tex. ibꝰſtari ꝓbato ipedimēto ꝑpetuo. ¶ No. ꝙ ꝯſanguinei nondn̄t ī ſimul ꝯͣhe̓ matri. ⁊ vſqꝫ ad quē gradū hr̄ in. c. nō dꝫ d̓cōſan. ⁊ affi. ⁊ qn̄ ſint excōmunicati ipſo iure ſi ꝯͣhunt cle.vnica de ꝯſanguītate ⁊ affinitate. Et aduerte inquantumdoctores trāſeunt cū ſūmario dato ī capitulo prīo ſupraeodē. tn̄ quatenus hic loꝗtur de īterdicto facto ꝑꝑ ꝯſanguinitatem nō ꝓcederet in eo qd̓ dicit ꝙ matri. ꝯͣctū contra īterdictū eccl̓ie nō dirimit̉. tn̄ ꝑꝑ ꝯſanguītatē vl̓ aliudīpedimētū ꝑpetuū dirrimit̉ vt ī. c. n̄ dꝫ pͥal. ⁊ cle. vna p̄al.¶ Et vide ꝙ. sͣ. dixi poſt ſūmariū Io. an. facit qd̓ not. gl.fi. in. c. p̄cedenti facit. c. tuas de ſpō. du. vbi matri. ꝯͣctumꝯͣ īterdictū eccleſie eſt nullū. n̄ ꝑꝑ ip̄m īterdictuꝫ. ſed ꝑꝑperpetuū īpedimētū alteriꝰ matri. de pn̄ti lꝫ nō ꝯſumati¶ No. ſcd̓o effectū iudicis litte pēdēte. qd̓ īhibeat ꝯͣctū⁊ cōiuncti ſunt ſeꝑandi ꝑ excōmunicationē donec cognoſcat̉ an ſubſit īpedimentū de quo opponit. ¶ Ultīo not.quaſi caſuꝫ. in quo excōmnuicatio tollit̉ ſine alia abſolutione de quo ī gl. ī verbo donec ⁊ ibi dico. ¶ Oppono ineo ꝙ iſti ſeꝑantur nō eſt enī ferenda ſnīa anteqͣꝫ ſit cognitū de cā ſupra de ꝯſti. c. eccl̓a de cā. poſ. c. j. ſol. Io. an. ꝙnō ſeꝑant̉ ꝑ ſnīaꝫ diffinitiuā. ſed ꝑ p̄ceptū iudicis ſeparidebēt ad tp̄s. donec ꝯſtiterit an debeant ſimul reuerti velan debeat ꝑpetuo ſeꝑari. ¶ Gl..j. colligit vnū dictum extex. ¶ Gl. ij. querit ⁊ rn̄det. Et no. gl. que vult qd̓ excommunicatio lata ad tp̄s tꝑe tollatur ꝯͣ facit gl. in verbo donec in cle. j. de decimis in fi. gl. cū dicit tutiꝰ ⁊c. dicit Hoſt.⁊ Io. an. poſt eū ꝙ īmo eſt neceſſaria abſolutio de ſentē.excō. c. cū deſideres ⁊. c. a nobis.§. forma. eo. ti. Sed d̓ ſentētia īterdicti vel ſuſpēſiōis putat ſecꝰ. prīo ꝙ hec cautela n̄ ſit neceſſaria. id eſt ꝙ fiat abſolutio. ꝙ in eo ⁊ relaxatione nō ſeruat̉ forma ſolēnis. ſed ſufficit dice̓ relaxo īterdictum vel abſoluo te. Et remittit. sͣ. de teſti. c. veniens ſecundo ad fi. Et dicit Io. an. addendū eſſe id qd̓ ip̄e no. deeta. ⁊ quali. cū bone. ⁊ ꝓ iſta drīa inter excōmunicationē⁊ interdictū vel ſuſpenſionē. gl. in p̄al. cle. in v̓. donec ⁊ sͣ.c. nō eſt. de ſpon. facit. c. pn̄ti in v̓bo quouſqꝫ de offi. ordli. vj. ⁊ in cle. hij ꝗ. de eta. ⁊ quali. ⁊ ex eo qd̓ dictū eſt. ꝙ inexcōmunicatione neceſſaria ē forma ⁊c. Infert But. hicꝙ ī ſen. excom. lata a papa cuiꝰ v̓ba n̄ ſunt ſubiecta formi⁊ iuris diſpoſitioni. qd̓ lapſo tꝑe ꝗs eſſet abſolutus cle. ſ.ſūmus pontifex de ſen. excom. qd̓ putat veꝝ ⁊ bene ſi conſtaret de volūtate eius vt in. d. cle. ſi ſūmus. ſed ī dubio pͥſumitur velle vti ptāte ordinaria vt no. in. c. propoſuit deꝯceſ. p̄ben. l. digna vox. C. de leg. ideo vr̄ voluiſſe papa ꝙforma eccl̓e ſeruata tollatur excommunicatio. ⁊ idē eſt inpapa ꝙ in alijs vt. d. Ant. hic ⁊ Panor. dicūt. ¶ Gl. vltma opponit ⁊ ſoluit in fi. gl. vide gl. magnā in. d. c. tua ⁊quę ibi ſcripſi circa intellectum iſtius tituli.¶ Qui filij ſint legittimi. Rubrica.¶ Continuatur hec rubrica ad p̄cedētē. apꝑente īpedimento filij ſuſcepti ex mat. ꝯͣcto ꝯͣ interdictu eccleſie illegittimi ſunt. ideo poſt p̄cedentē rubricā ponit̉ iſta. vl̓ ſiceſt viſuꝫ gnaͣliter de īpedimētis matri. qꝛ ex illis quādoqꝫmatri. tꝫ ⁊ filij ſunt legittimi. qn̄qꝫ tm̄ īpedit̉ matri. quodnon teneat. ⁊ tūc filij ſunt illegittimi ideo vt ſciatur gnaliter ꝗ ſunt legittimi ⁊ ꝗ illegittimi ſubijcit̉ hec rubrica. decuius maͣ habet̉. xxvij. di. c. deinde. xxxiiij. di. c. ſi ꝗs vidūam. xv.