Seite
arbitratu titij ius ſignificāt ⁊ ideo in ſeruū nō cadunt eadē rōne idē concludamus d̓ tali excōicato vbi vis nō inferatur littere ſi.n. ad ius pertīet arbitrari ⁊ excōicatus ⁊ ſancte ec cleſie cōione prinatus eſt iuris vel legū participium habere nō dꝫ in autē. coll̓. viij. de priuil̓. dotis ꝑ totū. ergo arbitrari non poterit. ſꝫ ad auten. reſpōderi ſolet ꝙ in heretico loqui tur ſed excōicatus hereticꝰ dr̄. iij. q. i. quod autē ſcd̓ꝫ ad hāc partē facit voluntaria ꝯpromittentiū ſubmiſſio ꝗbus minus fauendū ē qͣꝫ neceſſario aliquid agētibus iuxta exēpla no. sͣ. eo. li. de offi. delega. ab arbitris ⁊ ex hͦ īfertur culpa cōionis ex qua cum debeatur pena non debet ꝓuenire cōmodum de dona. inter. vi. ⁊ vx. l. ⁊ ſi neceſſe. cum concor. que cōio­nis culpa ita vrget in arbitratore ſicut in arbitro ⁊ iudice d̓ quibus non dubitat̉. ꝙ ſi publice excōicati eēnt ipſoruꝫ ſnīa non teneret. sͣ. de re iudi. ad probādū. ergo idē in arbitrato re ⁊ fortius hͦ iō dico qꝛ maior ē effectus arbitramenti qͣꝫ ar­bitrij vel ſnīe cum prīo ſit neceſſe ſtari ſi ſit equū vel ſaltem equificatū ꝑ arbitriū boni viri. in illis v̓o non ſic qꝛ ī arbitrio ſatis ē penaꝫ ſolui ⁊ a ſnīa pōt. appellari ⁊ pōt per nouas ꝓ bationes releuari virtus ⁊ retractari ſnīa de teſti. fraternita tis de fide īſtru. cū ioānes. Tertio cōſtat ꝙ hi qui n̄ ſunt de corpore eccleſie facile ſūt infeſti his ꝙ ſunt ītra eccleſiā ⁊ iō ſuper illos poteſtas iudicandi vel officia gerere ꝓhiben­tur. liiij. di. nulla de iude. cum ſit ⁊. c. pl̓t. ⁊. C. de iude. l. vlt. ſꝫ arbitramentū eſt officium vel poteſtas iudicādi que facile poſſet alteram vel vtrāqꝫ partē offendere ergo p̄cauēdum ꝙ euenire poſſet d̓ ſer. non or. c. j. Quarto ſi pōderemus diuerſos actus vel officia a quibus excōicati ꝓhibent̉ facile fatebimur ꝙ fortius vrgebit ratio eos ab arbitratu ꝓhibe­ri. Cōſtat āt qd̓ excōicatus nō īpetrat reſcriptū. sͣ. eo. li. d̓ re ſcrip. c. j. nō agit. nō reconuenit. nō accuſat. non denūciat. pa tent ꝑ ordineꝫ de iudi. ītelleximꝰ de excep. cū īter in fi. iiij. q. j. c. j. ⁊. ij. de accu. cum dilectus. nec per ſe vel ꝑ alium iuriſdi tionē exercet de ſup. ne. p̄la. c. j. ⁊ de offi. vica. c. j. sͣ. eo. li. Iteꝫ repellitur a patrocinādo ⁊ teſtificando et in foro ciuili. sͣ. e. li. de ſen. excōmu. decernimus que ſatis facit ⁊ eo. ti. lꝫ in fi. ꝓ curatorē nō ꝯſiſtituit nec cōſtituit̉ de ꝓcur. c. vlti. de proba. poſt ceſſionē nō petit executionē ſnīe ꝓ ſe late. sͣ. eo. li. de ex­cep. pia in fi. ⁊ no. de re iudi. īter mon. circa mediū tertie glo. ꝙ arbitros iuris non eligit. Item nec alias cōpromittit vt no. Guil. ī ſpe. de arbitro.§. reſtat in fi. ⁊ vide ꝙ ibi dicā. Si iſta minora nō pōt multominus pōt arbitrari cū ergo excōi­catio repellat a cōibus ⁊ ciuilibus ⁊ legitimis actibus vt in pre. c. pia in pͥn. ⁊. c. lꝫ ī fi. ſiue iſte actus ſit cōis ſiue ciuilis vl̓ legitimus ī excōicatum nō cadet ex qͦ inchoauimus. multa alia a ꝗbus exp̄ſſe repellit̉ excōicatꝰ collige de or. ab ep̄o. c. ij. de ſen. excō. cū illorū de ap. cōſtitutus.i. sͣ. de eta. ⁊ qͣli. cuꝫ bone de dolo ⁊ cōtu. veritatꝭ in fi. lx. q. j. c. j. ⁊ vl. d̓ cle. excōi. poſtulaſtis ⁊. c. ſe. sͣ. e. li. ne ſe. va. c. vni. ⁊ aliqͣ collige ex his qͥ pꝰ Inn. ⁊ Hoſti. ſcripſi d̓ excep. cū īter. ⁊. c. ſignificauerūt. Quinto legiſte eoperant excōicatū ei cui interdictū eſt aq̄ ⁊ igni. vt no. inſti. de cap. l. i.§. mor. ff. d̓ pen. l. ij.§. i. cuius loco ſuccedit hodie deportatio. ff. ad. l. iuli. pecu. l. iij. ſed hi ꝑdūt q̄ iuris ciuilis ſt̓. ff. d̓ iniuſto rup. teſta. l. ſiꝗs exhereda to ergo arbitrari nō poterit qꝛ ē actus ciuilis maxime qꝛ ex cōicatio maior pena videtur qͣꝫ illa. C. de apoſta. his ꝗ ſcāꝫ. In contrarium pͥncipaliter inducitur de hēti. excōicatus .§. credentes cuius verba ēt ad litterā hētur in auten. cre­dentes. C. de hēti. ꝑ que pꝫ ſolū poſt annū publica ⁊ ciuilia officia interdici excōicato ⁊ tūc ſolū cū excōicatus fuit ꝑꝑ cām hēſis. Scd̓o ſic: Iudei ꝙ non ſunt nec fuerūt de cor pore eccleſie ⁊ cū ꝗbus chriſtiā ī ſeruitio habitare nō dn̄t de iude. ad h̓ ⁊. c. ⁊ ſi iudeos. tn̄ pn̄t arbitrari vt. C. d̓ iude. l. iudei. fortius excōicati ꝗ fuerun de corpore eccleſie adhuc ſūt de corpore ex habitu ⁊ radice.ſ. ſacramenti baptiſmi qd̓ nunqͣꝫ admittit̉ de diuor. quāto. Tertio cōtra ſuperius ī ducta de ꝓhibitis excōicato īducitur ꝙ ml̓ta ſunt ꝑmiſſa ex cōicato q̄ ſaltē facta valēt nā valet carnale matrimoniuꝫ ab excōicato ꝯͣctū de eo ꝗ duxit in ma. ſignificaſti: ordinis cara cterē cōfert ⁊ recipit ⁊ tꝫ ipſius ꝓfeſſio. h̓ patet de ordi. ab ep̄o. c. ij. d̓ ſen. exco. cū illorū oēs iudiciales actus ꝗ defenſi onē reſpiciūt licite exercet de calūnia ⁊ veritate iurat ⁊ ad il la licita ꝓcuratorē conſtituit appellat appellationē ꝓſequi tur ⁊ ſuper illa iudices īpetrat h̓ probātur de iudi. ītellexi­mus d̓ excep. cū īter. vbi no. ⁊. c. dilecte. ⁊. c. ſignificauerūt ⁊ .c. fi. pōt ēt certo caſu teſtificari ⁊ iuriſditionē exercere vt pꝫ .sͣ. eo. lib. de hēti. in fidei. ⁊. c. ſequēti cononicos recipit d̓ re ſcrip. capitulū de prebē. pro illorum. Item contrahit ⁊ ex cō tractu obligatur de ſen. excō. ſi v̓e. xj. q. iij. quantū multos n̄. mirū ergo ſi arbitrari pōt an v̓o p̄ſcribat vl̓ ſibi p̄ſcribat̉ vid̓ qd̓ ſcripſi de off. delega. prudētia.§. ſexta ī gl. not. hic Inno. Quarto habeantur ꝓ repetitis ex illis multa q̄ induxi. sͣ. eo. li. de ſen. exco. deceruimus ad ꝓbandū excōicatū poſſe teſtari. Quīto q̄ poſt Inno. ſcripſi d̓ iureiur. quītauall̓. ī glo. magna per totum vbi potiſſime videtur innui ꝙ arbitra mentum ſit quoddā extraiudiciale. So. puto per prima iura arbitramentū qd̓ ſit per modum laudi vel ſnīe non va­lere ſi per publice excōicatum factum eſt nec etiam ſtatuiſſe tale compromiſſum facit ad hec vltra predicta quod ſcripſi poſt Compo. de vno ex pluribus compromiſſarijs datis ad eligendum publice excōicato de elec. in cauſis ſuper glo. er­go ſi in fi. ⁊ quod no. archi. ij. q. vj. a iudicibus ſuper.i. glo. quando vero dicat̉ publice excōicatus vide no. de ſepul. c. i. in vl. glo. in cle. Ad allegata in fi. reſponde illa vera quā do arbitrator eſſet ſimplex mediator vl̓ ꝓſoneta: ex cuius or dinamento partes ad inuicē cōponerent ita ꝙ contractus confirmaretur ex ipſarum partium cōpoſitione non ex arbi­tramento vel pronūciatione illius. Ad.§. cedētes concedo argumentum quo ad quedā de ibi expreſſis ſed non quo ad oīa qd̓ quiſqꝫ ſtudens bene aduertens intelligit. dec. aūt ad probandū non requirit lapſum anni vnde quo ad caſum no ſtrum ſufficit illum publice excōmunicatum etiam infra an­num. ⁊ eſt ſimile qd̓ ſcripſi de cler. non reſi. ex tue ſuꝑ verbo remoueat. Ad. l. iudei reſpondeo ꝙ iudei non ſunt hoſtes noſtri ⁊ in ſuis ſuperſtitionibus per eccleſiam ⁊ imperium tollerātur vt ibi. ⁊. xxiij. q. viij. diſpar. de iude. ſicut iudei. vi­uentes ergo iure romano inter ſuos arbitrari poſſunt vt ibi ⁊ licet ipſorum ſecta ſit reprobata ita ꝙ illi legari nō poſſet C. eodem ti. l. i. ſingularibus tamē poſſet legari. ff. de re. du. cū ſenatus. Ad allegata. iij. pꝫ reſponſio. de matrimonio pri mo qua illud inter infideles contrahitur de conſang. ⁊ affi. de infidelibus de diuor. quāto. de ordine facit pro ⁊ contra qꝛ valet quo ad caracterem ſed non quo ad executionem ꝙ poſſit ſe dedere non mirum vt in. c. intelleximus in fi. Capi tula de hēti. sͣ. eodem li. faciunt pro quia ſpeciale in cauſa fi dei ergo eius conrarium regualre. Regule iuris ciuilis huius littere. D. ſunt he. Iuus pius reſcripſit eos qui ex liberalitate con ueniūtur ī id qd̓ facere pn̄t condēnādos. Omum ſuam reficere vncuiqꝫ licet dum non officiat inuito alteri in quo ius non habeat. Onari videtur quod nullo iure cogente conceditur. Aque fiunt xxvj. nō ſpectāt ⁊ hoc ꝯſtat. fac̄ ff. de re iudi. contumacia.§. contumax nō videtur. vbi vero dubitatur tenetur ꝗs ire allegaturus priuilegium. ff. de iu dici. ſi quis ex aliena ſecundum Dy. qd̓ dic vt no. de accu. veniens in glo. fi. Prima glo. dixit vnde ſumpta ⁊ ponit exēpla. ſecundo dicit regulam et in bono quod ſit habere locum ⁊ quod lo­quitur in al̓. iudic. tertio querit ⁊ ponit duas opiniones contrarias. quarto contrarium ſoluit. quinto dicit ī ſpiritua libus q̄ pendent ab ordine non loqui regulā. In. i. glo. ibi factum a iudice. ſequitur quod ad officiuꝫ eius nō pertinet ratū non eſt. ⁊ ibi ſancimus. donatio vltra le gitimū modum non inſinuata irritat̉ in eo quod eſt reſiduū Mer. Io. and.