CALAMITATVM LIBER Cum deus Abramo dedit hæc mandata fideli Iceler: ut noſtræ dulcem tua pignora Riſum Sacra feras aræ ſummi pete culmina montis: Compoſitiſqꝫ ſuper truncis altaria flammas Subijce:& arrepto nati pete guttura cultro: Accenſoſqꝫ ſuper ramos effunde cruorem. Impiger oſtenſum chara cum prole cacumen Struxit ubi celſam templi rex tercius arcem: Solus adit famulis umbroſa in valle relictis: Sæpe patri dixit iuuenis: tibi culter& ignis Victima nulla tamen: ſuſpiria longa paternum Pectus agens/ noſtris inquit lectiſſima flammis Victima mox aderit: lachrymæqꝫ ora cadebāt Pulcher& eximie. Hiſtoriā ponit quę habetur Gen̄. xxij. Dulcē tua pig. riſum appoſitiue. Iſaac em̄ riſus interp̄tatur. Sum̄i pete cul.. Mori ubi ara collocata. Ioſeph. li. i. xxij Struxit ubi celſ. temp. Rex tercius Iudeoꝝ ſcilicet Salomon. Sepe patri. Abraam. Dixit Iuuenis Iſaac. Lectiſſima flāmis victima. Legebātur em̄ eciā ab Ethnicis oues. unde eſt apd̓ Virg. mactāt lectas de more bidentes.& ut Donatus autor ē. Boues apti ſacrificijs dicebātur ītacti Virg Nunc grege de intacto ſeptē mactare iuuēcos Preſteterit ſues aut eximij. Et iam multiplici ſtabat rogus arbore grandis: Subiectiſqꝫ nouæ rutilabant ignibus aræ: Cum pater ætherij reſerans mandata Parentis Talia vix preſſis nato ſingultibus inquit: Chare puer dulcis vitæ mihi dulcior annis Quem mea clauſurum ſperabam lumina: cuius Auxilio leuiter ſenij graue pondus inertis Laturus fueram: mea ſpes: mea nate voluptas: Ob decus egregium formæ tenerāqꝫ iuuentā Ingeniumqꝫ pium ſacriſqꝫ accommoda rebus Corda videbaris longo digniſſimus æuo­Donatus Virgil̓. j