![]()
nō ſolū que ipſe benigne tribuit. ſꝫ eciam q̄ alio tribuen te ſenſit cōmemorari. Vt enī illic collate: ita hic reddi te laudis cōmendacio eſt. ¶ Hiero ſiracuſaꝝ rex au dita clade qͣ romani apud traſimennū lacū erāt afflicti C. modiū tritici.&. CC. ordei auriqꝫ ducēta& .XL. pondo vrbi nr̄e munere miſit. neqꝫ ignarꝰ vere cūdie maioꝝ nr̄oꝝ nollēt acciꝑe ī habitū: id victorie for mauit: vt eos religiōe motos mūificēcia ſua vti coget Volūtate mittēdi pͥus: iterum ꝓuidēcia cauēdi: ne re mitteret̉ liberal̓. ¶ Subnectā huic aggragātinum gilli an. quē ꝓpemodū ipſiꝰ liberalitatis p̄cordia cōſtat habuiſſe. Erat oꝑibꝰ excellēs. ſꝫ multo eciā animo quā diuicis locuplecior. ſemꝑqꝫ in erogāda pocus quā ī cor ripiēda pecunia occupatꝰ. adeo vt domꝰ eius qͣſi quedā munificēcie officina crederet̉. Illinc enī publicis vſibꝰ apta monumēta extruebant̉. illinc grata pupillis ocu lis ſpectacula edebāt̉. illinc epularū magnifici apparatꝰ labentiqꝫ annone ſubſidia oriebant̉: et cū hec vniuerſis pͥuatim alimēta inopia laborātibꝰ: dotes virginibus pauꝑtate p̄ſſis: ſubſidia detrimētorū incurſu quaſſatis erogabant̉. hoſpites qͦqꝫ cū vrbanis penatibꝰ cū eciā ruſ ticis tectis benigniſſime excepti: varijs muneribꝰ orna ti dimittebant̉. Quodā vero tempore. D. ſimul gelēſiū equites in tempeſtatis in poſſeſſiones ſuas compulſos aluit et veſtiuit. Quid multa: Non mortalem aliquem: ſed propicie fortune benignum eſſe diceres ſinum Ergo quod gillias poſſidebat omnium quaſi commūe patrimonium erat. Pro cuiꝰ ſalute et incrementis cū agragantina ciuitas. cum eciam vicine regiones vo cis excubabant. Colloca econtraria parte arcas: in exo nerabilibus clauſtris obſeratas Nōne p̄ſtanciorē aliqͣꝫ ti exiſtimem illā impenſam quā hanc cuſtodiam. 