hec et miſeris et fato functis officia regibꝰ erogata Ilaaīcis et felicibus& viuis tributa ſunt. ¶ Confectomacedonico bello muſachanes maſmiſſe filius cū equitibus quos ī preſidium romanoꝝ adduxerat ab imperatore: paulo ad patrem remiſſus tempeſtate claſſe diſꝑſabrunduſium eger delatus eſt. Quod vbi ſenatus cognouit. continuo illo queſtorem ire iuſſit. cuius cura et hoſpicium adoleſcenti expediret̉. et oīa que ad valitudinēopus eēt p̄berent̉. Impenſeqꝫ liberaliter: tum ip̄i: tumtoti comitatui p̄ſtarent̉. Naues eciā vt proſpicerenturquibus ſe bene ac tuto cū ſuis in affricā traiceret: equitibus ſingulas libras argenti: et quinquagenos ſeſtercios dari imperauit. Que tā prompta et tam exquiſitapatrū cōſcriptoꝝ humaītas efficere potuit. vt eciā ſi expiraſſet adoleſcēs equiori aīo deſideriū eius pater tolleraret. ¶ Idem ſenatus cum ad gratulandū ſibi pruſiam bithimie regem ad ſe venire audiſſet. obuiā illi. Pcornelium ſcipionem queſtorem capuā miſit. Cenſuitqꝫvt ei domus rome quā optima conduceret̉. et copie nōſolum ip̄i ſꝫ eciā comitibꝰ eius publice p̄berent. in eoqꝫexcipiendo tota vrbs vnius aīci huma vultū habuit.Itaqꝫ qui amātiſſimꝰ nr̄i venerat duplicata erga nosbeniuolencia in regnum ſuū reu̓ſus eſt. ¶ Nec egiptus quidē romane humanitatis expers fuit. Rex euisptholmeus a minore fratre regno ſpoliatꝰ petendi auxilij gracia cum paucis admodū ſeruis ſqualore obſitusromam venerat: ac ſe ī hoſpicium alexandrini pictoriscōtulerat. Id poſtquā ſenatui relatū eſt: accerſito iuuene quā potuit accurata excuſacōe vſus eſt. ꝙ nec q̄ſtorēilli more maioꝝ obuiā miſiſſet: nec publico eū hoſpicioexcepiſſet. Eaqꝫ nō ſua negligencia: ſꝫ ip̄iꝰ ſubito et clādeſtino aduentu facta dixit. Et illum e curia protinusad publicos penates deduxit. Hortatuſqꝫ ē vt depoſitisſordibꝰ adeundi ipſius diē peteret. quinciā cure habuit
