nā aut lōga ē& tribus breuibus: qui numerus ī primo uiget: iacetin extremo aut ē totidē breuibus& longa quē optime cadere cenſentueteres ego nō plane reiicio: ſed alios antepono. Nā ſpondeus eſt quidem funditus repudiandus:& ſi quod eſt e longis abiectior uidetur& tardior: habet tamen ſtabilem quēdam& nō expertem dignitatisgraduum. In inciſionibus uero multo magis& in membris paucitatēenim pedum grauitate ſua& tarditate compenſat.Cicero in exhortatione ſententia clauſulaqꝫ ponēda modo ditrochaum probat pedem: modo pœona primum aptum incipientibus modo pœona quartum finientibus congruum: modo dochimum ex breui& duabus longis& breui& longa cuius exempla poſuit amicos tenes: modo amphimachrum pedem:& rurſus modo dactylummodo anapeſtum modo dithyrambum laudat Trocheus& pœontertius faciet illam ſtructuram tullio peculiarem uideatur eſſe.Iam pœon ꝙ plures habet ſyllabas quā tres numerus a quibuſdā nōpes habetur noīatus eſt quidem: ut inter ones conſtat inter antiquosAriſtotelem& Theophraſtum Theodoctem ephorum unus aptiſſimus orationi uel orienti uel mediæ: putant etiam cadenti quo locomihi uidetur aptior creticus. Dochimus autem e quinqꝫ ſyllabis breui duabus longis breui lōga hoc ē amicos tenes quouis loco aptus ē.Iambus enim frequentiſſimus eſt in eis quæ demiſſo atqꝫ humili ſermone dicuntur: Pœon autem manu in amplioribus: in utroqꝫ dactilus Itaqꝫ in uaria& perpetua oratione hi ſunt inter ſe miſcendi& temperandi. Item Cicero ad herennium in atte rhetorica de mēbro. i.Membra orationis appellat res breuiter abſolutas. ſiue rectius demōſtratione ſententia quæ de nouo alio membro oratiōis excipitur hocpacto:& inimico proderas id eſt unum qd̓ appellamus membrum:Deinde hoc excipiatur oportet altero& amicum lædebas: ex duobusmembris: hæc exornatio poteſt conſta re ſed commodiſſime& abſolutiſſime.eſt qui: ex tribus conſtat pacto: hoc& inimico proderas.& amicumlædebas:& tibi non conſulebas. Item nec reipublica conſuluiſti: necamicis profuiſti: nec inimicis reſtitiſti.
