Seite
non eſſe bō proprie ſequit̉ ꝙ deus pōt eſſe aliquid quod non eſt. ſicut ex decretali arguit̉ extra de hereticis. cum xp̄s. ⁊ nō ſequit̉ proprie ꝙ deus pater poſſit eē aliqualis qualis nō eſt. aut aliqualiter ſe habere qualiter ſe non bꝫ. Ex cōcluſione ter tia intuli tertium correlariuꝫ ꝙ ꝙͣuis Ieſus fuerit ab eterno ſemꝑ patri coequalis. tn̄ aliqn̄ fuit deus quando nō fuit Ie­ſus. Iſtud correlarium aliqn̄ Ieſus erat deus. qn̄ non erat de us male ſonat ⁊ erronee. Itē ex concluſione quarta intuli quartū correlarium ꝙ filius dei qn̄ incipiebat eē filius virgi­nis. non incipiebat eē aliquid. Iſtud correlarium prout in di ctione poſitū fuit. reuoco ſicut erroneum ⁊ hereticum qm̄ fili us dei qn̄ incipiebat eē filius virginis incipiebat eſſe aliquid ẜm ꝙ homo. ⁊ incipiebat eē aliqͥd quod prius nō erat. Itē ex concluſione quarta intuli vltimum correlarium ꝙ nūꝙͣ hic homo demonſtrato qui eſt xp̄s fiebat xp̄s. ⁊ probaui ex eo ꝙ nec purus homo fiebat xp̄s nec homo xp̄s fiebat xp̄s. correla rium iſtud prout indiſtincte fuit poſitum. reuoco ſicut falſum ⁊ erroneum qn̄ in ſenſu quo homo demonſtratus ſtaret ꝓ filio dei concedendum eſſet ꝙ aliqn̄ hic homo fiebat xp̄s. qm̄ filiꝰ dei viui nunc eſt homo aliquando fiebat homo dicente euan­gelio. Uerbum caro factum eſt ⁊c. Capitulum. xxxiij. Iſti ſunt articuli in quibus magiſter ſentētiarū nō tenetur cōmuniter ab oībus. ⁊ primo primi libri. Primo ꝙ charitas qua diligimus deum ⁊ proximum ē ſpi rituſſanctus. diſt. xvij. cap̄. ij. vel ꝙ charitas que eſt amor dei ⁊ proximi non eſt aliquid creatum. Scd̓o ꝙ nomina numeralia dicta de deo dicunt̉ ſolū relati ue. diſtin. xxiiij. cap̄. Et ſi diligēter. vel hec noīa numeralia tri nus ⁊ trinitas non dicunt poſttionē ſed priuationē tantum. Tertio ꝙ ſimile ⁊ equale ſimiliter dicunt̉ de deo priuatiue diſt.xxj. cap̄. Et hoc idem. Quarto ꝙ deus ſemper poteſt quicquid aliquando potuit et vult quicquid voluit. ⁊ ſcit quicquid ſciuit. diſt. xliiij. capit. Preterea queri ſolet. In ſecundo libro. Primo ꝙ angeli meruerunt beatitudinē per gratiam ſibi datam ſed ꝙ premiū proceſſit meritum. ſed poſtea meruerūt per obſequia fidelibus exbibita diſtin. v. capi. hic queri ſolet. vel ꝙ in angelis premium preceſſit ⁊ meritum reſpectu premij ſubſtantialis habet ſubſequi. Secundo ꝙ angeli in merito reſpectu eſſentialis premij et in ipſo premio proficiunt vſqꝫ ad iudicium diſtinct. xj. capitu. Preterea illud. Tertio ꝙ charitas eſt ſpirituſſanctꝰ. ſcilicet illa que anime qualitates informat ⁊ ſanctificat. di. xxvij. cap. Cum igitur. Quarto ꝙ in veritate humane nature nihil tranſit extrinſe cum. ſed qd̓ ab adā deſcendit per propagationem auctū ⁊ mul tiplicatum reſurget in iudicio. diſt. xxx. cap. penul. Quibꝰ rn̄­det̉ vel ꝙ nihil de cibis tranſit in veritatem humane nature. nec per generationem. nec ꝑ nutritionem. In tertio libro. Primo ꝙ anima a corpore exuta ſit perſona. diſt. ij. capi. hic apponitur a quibuſdam. Secundo ꝙ xp̄s conuenienter mortuus ⁊ non mortuus di citur paſſus ⁊ non paſſus diſt.xxj. cap̄. vlti. Tertio ꝙ chriſtus in triduo mortuus fuit homo diſtinctio­ne. xxij. capi. j. In quarto libro. Primo ꝙ ſacramenta legalia non iuſtificabāt etiā ſi cū fi de ⁊ deuotione fierent diſt. j. cap̄. Non igitur. Secundo ꝙ homo ſine medio videbat deum ante pctm̄. ea dem diſtin. capi. Triplici. Tertio ꝙ circunciſio non conferebat gratiam ad bene ope randum nec virtutes ad augmentum ſed ſoluꝫ ad peccata di mittenda valebat. eadem diſt. capi. Duo igitur. Quarto ꝙ paruuli ante octauum diem morientes incircun ciſi peribant. ⁊ ꝙ cauſa neceſſitatis poterant ante circuncidi. eadem diſtin. capi. Si vero. Quinto ꝙ quedaꝫ ſacramenta noue legis inſtituta ſunt in remedium tantum. vt matrimonium diſtin. ij. capi. j. Iam ad ſacramenta. Sexto ꝙ baptiſati baptiſmo Iohānis non ponentes ſpeꝫ in illo nō erant baptiſandi baptijmo xp̄i. diſtin. ij. capi. vlt. hic conſiderādum. vel aliter baptiſmus Iohannis cum impoſi­tiōe manuū equipollebat baptiſmo xp̄i. ita ꝙ baptiſatꝰ baptit mo iohānis nō erat baptiſandus. Septimo ꝙ deus potuit dare potentiam creature creandi ⁊ interius abluendi. id eſt peccata dimittendi diſtin. v. capit. vlti. hic queritur que ſit. Uel ſic ꝙ deꝰ poterat dare poterat dare poteſtatē alijs baptiſandi interius ⁊ ꝙ creatura potue­rit ſuſcipere ⁊ ſimiliter ꝙ deus pōt poteſtatē creandi creatu­re cōmunicare ⁊ creare per creaturam tanꝙͣ ꝑ miniſtrū. di. v. Octauo ꝙ ſciſmatici. degradati. preciſi ab eccleſia. heretici excōmunicati non habent poteſtatem conſecrandi corpus xp̄i diſt. xiij. capi. Illi vero. Nono ꝙ brutum nō ſumit verum corpus xp̄i. ⁊ ſi videatur diſt. xiij. capi. Illud etiam ſane. Decimo ꝙ ſcientia diſcernendi vt notat habitum ſcientie ſit clauis diſt. xix. capi. j. Undecimo ꝙ ep̄i ſymoniaci degradati non poſſunt confer­re ordines. diſt.xxv. capi. de ſymoniacis. Duodecimo ꝙ ſecundus maritus alicuius mulieris inco­gnite carnaliter a primo ſit bigamus ꝑ cognitionem illius et prohibet̉ ab ordinibus. diſt. xxvij. capi. vlti. Decimotertio ꝙ cognoſcens ſororē vxoris ſue non tenet̉ vto ri petenti debitum reddere. di. xxiiij. capi. de bis. Decimoquarto ꝙ ille qͥ vxore viuēte duxit aliā in aliena pa tria qui rediens ad conſcientiā vult eam dimittere ⁊ non pōt ſic cogitur ab eccleſia remanere ⁊ debitū reddere qꝛ ſibi nō cre ditur. dicit magiſter ꝙ incipit excuſari ꝑ obedientiam ⁊ timo rem. ⁊ tenetur reddere debitum ſi petat̉. di. xxxiij. capi. vlti. Decimoquinto ꝙ peccata deleta nō patefiant alijs in iudi cio. di. xliij. cap. Hic querit̉ vtrum electis. Determinatio Pariſius facta per almam facultatem theo logicam Anno dn̄i. M.ccc.xviij. ſuper quibuſdam ſuperſtitio nibus nouiter exortis. Prefatio. I T Niuerſis orthodo­xe fidei zelatoribus Cācellarius eccl̓ie Pa­rifien̄. ⁊ facultas theologica in alma vniuer ſitate pariſien̄. matre noſtra cū integro di­uini cultus honore ſpē babere in dn̄o. ac in vanitates ⁊ inſanias falſas nō reſpicere. ex antiquis latebris emergēs nouiter errorū feda colluuio reco gitare cōmonuit. ꝙ plerūqꝫ veritas catholica apud ſtudioſos in ſacris litteris apertiſſima eſt. q̄ ceteros latet. nimirū cum hoc ꝓprium habeat oīs ars manifeſtā eſſe exercitatis ī ea. ſic vt ex eis cōſurgat illa maxīa. Cuilibet in ſua arte ꝑito credē dū ē. Hinc ē oratianū illud qd̓ Hie. ad paulinū ſcribes aſſumit Qd̓ medicorū eſt promittunt medici. tractāt fabrilia fabri. ac cedit ad hec in ſacris litteris aliud ſpāle qd̓ nec experiētia et ſenſu cōſtat vt alie artes. nec poſſunt ob oculis circūuolutis nube vitiorū facile dep̄bēdi. Excecaui em̄ eos malicia eoꝝ. ait ſiquidē apoſtolꝰ ꝙ ꝓpter auariciā multi errauerūt a fide. pro­pterea nō irrationabiliter idoloꝝ ſeruitꝰ ab eodē noīat̉. alij ꝓ pter ingratitudinē qui cū cognouiſſent deū nō ſicut deum glo rificauerunt. in oēm idolatrie impietateꝫ: ſicut idē commemo rat: corruerunt. Porro ſalomonē ab idola ⁊ Didonem ad ma­gicas artes ꝑtraxit dira cupido. Alios poſtremo miſera timi­ditas tota ex craſtino pendens in obſeruatiōes ſuperſticioſiſſi mas impiaſqꝫ depulit. quēadmodū apud Lucanū de filio Pō­pei magni. ⁊ apud hyſtoricos de plurimis notatuꝫ eſt. Ita fit vt recedēs peccator a deo declinet invanitates ⁊ inſanias fal­ſas ⁊ ad eū qͥ pater eſt mēdacij. tandeꝫ impudēter palāqꝫ apo­ſtaſiando ſe cōuertat. Sic ſaul a dn̄o derelictꝰ phitoniſſam cui prius aduerſabat̉ ꝯſuluit. ſic Ochozias deo iſrael ſpreto miſit ad ꝯſulendū deū acbaron. Sic deniqꝫ eos oēs qui fide vel ope re abſqꝫ deo vero ſunt vt a deo falſo ludificent̉ neceſſe eſt. Hāc igit̉ nephariam peſtiferam mortiferamqꝫ inſaniaruꝫ falſarum cum ſuis hereſibus abominationē plus ſolito noſtra etate cernentes inualuiſſe. ne forſan chriſtianiſſimū regnū qd̓ olim mōſtro caruit. ⁊ deo protegente carebit inficere valeat tā borrende