De conſtan. ſubſtitutiōe VI aliā filiam ſuam ſororeꝫ ſcꝫ ipſius theodore. cōſtantino tradidit vxorē filio prefati conſtantini ex helena nato. ſed qꝛ pagani erāt. nō curabāt duas ſimul hr̄e vxores. Quo facto mox poſtea hi duo ſimul creati ſunt ceſares. Primꝰ conſtātinus videlicꝫ ⁊ maximianus galerus. Conſtātinus aūt ex ſu pradicta vxore ſcꝫ theodora hos duos genuit filios. ſcꝫ Cōſtantinū ⁊ Dalmatiuꝫ. Qui cōſtātinus primi con ſtātini filiꝰ. duos filios habuit. videlicꝫ Gallū ⁊ Iuli anū apoſtata. Dalmacius ꝟo vnū habuit filiū. quem noīe ſuo vocauit. vt ī ſexto libro hyſtorie triꝑtite liqͥde inuenit̉. Sꝫ dyocleciāus et maximianꝰ herculeus qꝛ ꝑ tinaciter in malicia ſeuicia qꝫ ꝑſeuerabant maligni. diuino ſūt infatuati iudicioEt hoc modo tradūtur depoſuiſſe imꝑiū. Dicit enim Horoſius. ꝙ ſcd̓o ꝑſecutionis āno. dyoclecianus a maxiano exegit inuito vt ſiml̓ imperiū purpurāqꝫ depone rent. ⁊ iunioribꝰ in rempublicaꝫ ſubſtitutis. ip̄i ī ocio priuato ſeneſcerent. Quod ⁊ apud mediolanū ſic ꝑ eos factū eſt. Nā dyoclecianus loco ſui inſtituit filiū ſuuꝫ noīe maximianum cui hoc nomē ꝓ ſuo amico maximi ano herculeo impoſuerat. qͥ maximianꝰ dyocleciani fili us regnauit rome. ⁊ in tota ytalia. anteqͣꝫ maxentiꝰ ma ximiani herculei iunior fili us vſurparet ſibi regnū. vt infra patebit. Et hic maximianus dyocleciani filius fecit martyrizari btōs martyres ſcꝫ Cyriacū Largū et Smaragdū cū alijs ml̓tis eo ꝙ btūs Cyriacus ſororē ſuam Arthemiaꝫ adhuc eiꝰ patre dyocleciano viuēte a demonio liberatam fecerat xp̄ianam. Sed hic maximi anus diocleciani filius ꝓpter ſuā pr̄is quoqꝫ iniquitatē parū vixit. Et vt qͥdaꝫ aiūt. eſt abſqꝫ liberis mortuus. Dicūt equidē aliqͥ ꝙ maximianus herculeꝰ filiū habuit inter alios quēdam quē dyoclecianū ꝓ aīco ſuo vocauit. qͥ an̄ pr̄em mortuus eſt. ⁊ ideo regnum ꝓ her culeo datum fuit maximia no galero filio ſcilicꝫ eiuſdē
