De īperatrice et por. XXXIIII bus ſe Ad hanc felicitatem quidam diuicijs conſtipa­tus anhelabat dicens. Uſ­qꝫquo deus in hoc ſqualen tis mundi puluere me reti nes? Uſqꝫquo ficiētem ad te ſpiritum inter carnis er­gaſculum retines? Uſque quo prolōgatur incolatus meus? Hec eſt illa deſide­rabilis patria: vbi non eſt luctus neqꝫ clamor: neqꝫ do­lor. ſed abſterget deus om­nem lacrimā ab oculis ſan­ctorum. De qua dicit vnꝰ propheta ex ſuis. Sacia­bor cum apparuerit gloria tua. Parua quidem ſunt dico tibi. ſed rerum experi­entia ſenties. ea ſi fidelis vi­qꝫ in finem ꝑſeueraueris. Capitulū. XIX quomodo imperatrix por phirius parati ad martyri­um procedunt de carcere. Et quomodo porphirius conuertit pluſqͣꝫ ducentos milites ſuos ad fidem chri ſti. Et quomodo chriſtus venit ad beatam katheri­nam: ꝯſolans eam. Et quo modo rex p̄ſentari ſibi iuſ­ſit puellam. et videns eam tam pulcram. quam tamen fame iam quaſi periſſe cre­debat. furore repletus car­ceris cuſtodes perdere vo­lebat. quos et katherina ex cuſauit vt īnoxios. Et quo modo imꝑator iterato ſan­cte ꝟgini perſuaſit iniqua­Et de pulcherrima ipſius reſponſione ad illum. predi cendo eidem mortis vindi ctam. quam deus per chri­ſtianum facturus erat de ip̄o Et quomodo de reſpō ſione ſancte. furioſus tyran nus turbatus eſt. et ad cir­cumſtantes miniſtros dauit virginem ſupplicijs deficere perire. B iiij