Capitulum XXIII de corꝑe eius effuſum. ter­ram vberius irrigauit. Al­tera: qͥa mox āgeli acceſſer̄t et aſſumptū corpus ꝟginis alta aera cum capite ſub uehentes in montē ſynai poſuerūt. in monumento angelicis manibꝰ p̄parato honorifice ſepelierūt. Qui quidem mons a loco occiſi onis diſtat. itinere viginti et eo amplius dierū. quo ī loco monaſteriū quoddam eſt monachoꝝ. ad laudeꝫ dei ad ſeruitiū admirabi lis ꝟginis katherie ſūt ibi coadunati. In eodem qͥppe loco innūera fiunt miracu­la ad laudē dei. ad gloriaꝫ glorioſe ꝟginis katherine. Sed inter alia miracula ſi cut fertur eſt iſtud vnū cipuū: quod vere multū eſt memoria dignū. Nam in fe ſto huius venerabilis mar­tyris īnumerabilis auium multitudo annuatim vēit. quarū quelibet vnā vl̓ plu­res oliuas ī roſtro ſuo por­tās. in clauſtro d̓ponit mo naſterij ſupradicti. ſic ibi dem in tāta copia oliue coa dunāt̉. vt oleū factū ex eis totum annū habūdanter ſufficiat monachis illis neceſſitatibus ſuis. ad lu men lampadū. Item iterū valde inſigne ꝯſtat miracu­lum fieri in eodeꝫ loco. qm̄ de ſepulchro btē katherine riuus olei indeſinēter ema­nare videtur. Nam de mi nutis oſſibus de ſarcofa go aliqn̄ oleo effluere vi ſa ſunt. vbicūqꝫ ſint diſꝑſa. ſalutaris tn̄ liquor ſtillare deſinit. ex quo puncta debiliū corꝑa. celeris medi cine ſanitatē reportāt. Capitulū xxij. de vindicta quā d̓s mediā te cōſtantino magno. btē katherine patruo fecit ſic̄ ip̄a p̄dixit cōtra maxentiuꝫ tyrannū. eam crudelit̓ iuſſit cruciari tandeꝫ gla­diari. Onſtā tinꝰ igitur im perator cuꝫ publicā prīo ī gallijs. dein­de rome per totā ytaliā ſtrēnue ꝓcuraſ­ſet. ac ꝓuide gub̓naſſet. ad ſil̓e opus vtilitate coī in greciā trāſfretauit. ad ciui­