1 Dg POENITENTIA pole exiflimemus, fed potius certi fimus, participes effe Regni- celorum& frui donis gratia applitatricis. Qua de caufa.0. illo contemtu ſevere interdicit Salvator& ra- tionem duplicem addit, alteram petitam ex eo, quod Angeli infantum femper videant faciem Patris coeleflisin cœlis, adeoque curam gerere ipforum tenerrimam ju- beantur: alteram ex eo, quod Fifius bominis venerit, ad Jalvandum id, quod- fit amifum: ut fic credamus eum Puerulorum& Infantum peculiarem habere rationem, & quæ ad ſalutem adipiſcendam pertinent, media, non faltem liberaliter illis, æque ac aliis hominibus& adultis, offerre, verum etiam conferre, quicquid ad iftum finem in illis ſubjectis proportionatum eſſe deprehendit. Ju- cundum igitur et, meditando intueri, quænam illæ functiones ſint, quas Spiritus S. in cordibus tenellorum talium ſuſcipiat, quosque effectus producat. Et quam- vis indaganti multa maneant imperſpecta& impervia, ſi negotium regenerationis infantum evolvamus, licet ta- men veftigia Scripturæ& clariſſimorum in ea oraculo- rum fequi,& ex illis, quantum Analogia fidei duċe& co- mite aſſeri poteſt, deducere ac demonſttare. Atque eo pertinebit Scrutinium præſens de Pœnitentia Infantum, de qua meditandi anfa fubnara eft, ubi accuratius paulo intueri cœpi Oraculum Joëliticum, quo Propheta divi- a nus una cm Senibus effoetis etiam congregationem publicam ſupplicationis cauſa inſtitutam parvalos& in- fantes adduci jubet, Illud vero pro viribus ingeniime- diocribus Numinis auxilio ita excutiam, ut Sctiune Exe- getica& Dogmaiica omnia fim comprehenſurus. Qua de caufa DEVM benigniſſimum rogo, ut huic cœpto meo ex altis largime benedicere velir? SECTIO