303) 129(ES bus, illi, qui per cuniculos, non tam Verfionem Lutheranam s quam ĩpſam dodrinam cœleſtem, dubiam reddere, immo ſubver- tere per ſophismata, ut hodie fit, ſtudioſiſſime atque fraudulenter laborant, hac viá quicquidconabuntur. obtinere poterunt? Addit quidem Cl. autor le. Sch habes allein zum. privat Gebrauch dargegeben/ wie man etwa ſonſt zu Hauß ein gut Buch zu leſeu pflegt: Daher der Uberſetzung Lutheri/ die offentlich im Gebrauch iſt/ hierdurch nichts zu Nachtheil geſchieht. at enim vero, ita publicis quidem Eecleſiæ motibus, nifi fint qui temere abutantur hoc labore, quod præſtare vix poterit Autor, con- ſultum videtur; ſed utrum rationibus ceteris C. Il. a nobis addu&ĝis in medium, fatisĥat hac excufatione, diſpiciant, quibus otium eſt hæc ſolicitius expendere. Non deerunt, qui Latina quoque Lingua Eruditis hæc proponi redius ac tutius po- tuiſſe obſervata exiſtimabunt; Alii vero aliunde ſtudium novarum ſententiarum in Scripturæ Explicatione, cum vilipendio Lutheri, colligent, alii alia ſuſpicabuntur. Sed immorari hisce non vacat. Longius autem progreſſurum autorem,& ad Prophetas quoque reliquos ſeſe accingere velle, dum promiſit l. c. ipfe videat, quemad- modum Eccleſiæ ſuos conatus approbet. Fuere etiam,qui in Ora- culis Prophetarum, de Chrifto agentibus, ab interpretatione fa- niori illum abfcedere, conquefti lint; Sed quoniam iple in Præf. Eſaiæ Verſ. præfixa diſtinctione vexata Senſus oraculorum facrorum Literalis& Ahſtici leu Exoterici& Efoterici; quem ſublimiorem H. Grotius vocare conſuevit, ſuam hypotheſin tuetur, neque hæc in præſenti agimus, paucis indicaſſe ſatis erit; Examinandis vero, niſi ſint qui Calovii Opere Anti-Grotiano Bibl. Hluftr utimaluerint, alii fefe accingent, Ad C. H, V. Johann. Draconitem) Theologus hic, Caroloſtadianus Francus, gui Marpurgi aliquandiu, deinde publicè Theologiam Ro- ftochii docuit& poſtquam ab Aberto D. Pr. ad officium Præſidis E- R piſco-