ñantur, di- untur: Monti ap kevodam sihgit Ne ta ihig; Sezmonlit ys, pramont piete et ie yas fapertite® phai E sait pepe ot ealt sjperatit Rom gu pi N qu THEMA IL VET TEST. s$ Neque vero hic accuſandus Deus, quia iwe punit tranigrelorem. Nece iniquus Deus, quod pofteros Adami fubiicit morti; quia cjufdéingeniicū ipfo funt omneshomines, Neque maledicendum Adamo, ſed bęnedicendum Chriſto, qui reſtituit vitam,&e. FINIS. TAEMA: I Gen. 2, V, 19. In fudorgvultus tuivefteris pane tuo, donec reuertaris interram; de gua fumiu es:quiapuluw es inpuluerem yeuerte: is. DISPOSITIO, Cum Adamus, ex limo terre formatus,& in animam viuentem factus omni felicitate cumulatus, atque in Pa- rodiſum voluptatis colloca: us eſſet, mandatum accepit à Domino vrabhineret 3b arbore ſcienttæ boni& mali. Deſcæteris veleatur libertime. Atque inſuper cum adhuc in Ratu integritats& libertatis effet Adamus, fic inter Deum& ipſum conuenit, vt quacunque die comederet de athore vetita, morte moteretur. Sicut Gen. 2. v. 17. le- gitur. Nec contradixit Adamus nec coactus quiequam fecit Quia vero pactum illud violauit poſtea, his iam verbis denonciatur ipſi mors, vti inter i plos conuenerat. Sunt eaim hæc verba prælecta, pars ſententiæ illius capitalis, poſt peccatum latæ contra Adamum, in Paradiſo. Duo autem continentur in his verbis, Pœna, qua puniendus Adamus in hac vita. 2 bœua peccati poſt hanc vitam. Videamus ytrumqus. o T P.: Inter cæteras maledi&tiones quas Adamus{ua inobe- A 3 dicn-